Deze netstabilisatoren zijn mooie en dure apparaten. Het principe is meen ik door een duitser al voor de oorlog bedacht.
Bij ons stonden de oude massaspectrometers en de röntgenspectrummeters elk achter zo'n net stabilisator. Opeens klopten de meetwaarden van de apparatuur niet helemaal meer. Bleek de voedingsspanning van de spectrumeters te hoog te zijn en niet goed meer ontstoord. Dat bleek te komen doordat de netstabisators niet goed meer werkten.
We hebben toen nieuwe condensatoren geplaatst waarmee het probleem getackeld was.
Het malle was we acht van dergelijke meetapparaten hadden, en dat ze allemaal redelijk gelijktijdig problemen gingen geven. De apparatuur was wel oud maar wekelijks, maandelijkes, halfjaarlijks en jaarlijks gecallibreerd, gejusteerd en geverifeerd met speciale monsters die wereldwijd ook nog langs alle andere laboratoria gingen.
Met loggers kwamen we er achter dat de netvoedingsspanning van de meetapparaten was opgelopen van de vroegere 220 naar 238 volt. Die stabilisatoren hadden dat jarenlang tegengewerkt totdat de condensatoren defect raakten. Ze waren toen +/- 30 jaar oud.
Die netstabilisatoren gebruiken ook altijd stroom om de uitgangsspanning maar op die 220 volt te houden. Het blikpakket is dus ook altijd warm.
Ikzelf zou dit ook niet als scheidingstrafo gaan gebruiken. Veel te lomp en zwaar en gebruikt een hoop energie.