Op 31 juli 2007 08:41:50 schreef fred101:
GD. Als je bij de basis begint dan hebben we het dus over maximale energie overdracht bij HF als de complexe impedantie van bron en belasting gelijk zijn. Dat is natuurlijk correct. Is dat niet het geval dan is er sprake van misaanpassing. Daardoor kan de bron zijn vermogen niet kwijt wat meetbaar is in de vorm van SWR.
néé, de belasting moet niet dezelfde impedantie hebben als de bron maar de toegevoegde impedantie, dat is een groot verschil: Het reele gedeeelte, dus de ohmse weerstand moet gelijk zijn en het imaginaire gedeelte moet tegengesteld zijn.
Daarom moet een te korte antenne die een capacitieve gedrag heeft, gecompenseerd worden door een spoel.
Maar nu advocaat van de duivel: Nog verder terug naar de basis, een EM veld ontstaat door dat er een magnetisch veld om een geleider ontstaat wanneer daar stroom doorloopt. Als er dan ook nog sprake is van een capaciteit waarover spanning staat tussen de geleiders ontstaat er een EM veld. Doordat de stroom op en afbouwt (sinusvormig) krijg je steeds de situatie dat het magnetisch veld inklapt wat resulteerd in een stuk veld wat terug wil keren de geleider in (inductie) maar op het moment dat de laatste deeltjes aankomen is de situatie veranderd (wisselstroom) en worden deze deeltjes voor het nieuwe veld uit weggedreven. Zo ontstaat dus een radio golf.
Dat zie je helemaal verkeerd.
De antenne is in feite een aanpassing tussen de impedantie van je bron (bvb zender) aan die van de vrije ruimte.Dus eigenlijk een transformator van bvb 75 Ohm naar 377 Ohm.
Of omgekeerd bij een ontvanger.
Dit heeft helemal niets met deeltjes te maken.
Ik heb het al eens eerder aangehaald, maar niemand scheen de zin er van te zien.
De golf plant zich al voort in de feeder. En de deeltjes (elektronen) worden heus niet uit de antenne geduwd. In de feeder(coax) plant de golf zich voort via elektronen.
Elektrische stroom is de magnetische golf die voortgeplant wordt via de elektronen door elastische botsing, niet de elektronen zelf.
Daarom vloeit er wel degelijk wisselstroom door een condensator en nietschijnbaar zoals de meesten denken.
De elektronen gaan natuurlijk niet door de isolatie heen, maar die zijn niet de stroom, alleen maar de drager ervan.
Stroom is pure energie en dus onstoffelijk, terwijl elektronen deeltjes zijn en maar een heel beperkte bewegingsvrijheid hebben.
Vergelijk het met een rij ballen in een buis. Duw er een bij en er valt onmiddelijk een aan de andere zijde uit. Het lijkt alsof jouw balletje in notime heel die afstand heeft afgelegd, maar dat is niet zo. Alleen de impuls is doorgegeven van bal naar bal en heeft de laatste eruitgeduwd.
De elektronen in de feederdraad trillen op de signaalfrequentie en geven die trilling door met de lichtsnelheid naar het andere einde.
De elektronen bewegen daarbij bijna niet. Ze trillen ter plaatse om hun rusttoestand.
Het zou ook niet kunnen,elektronen zijn
massadeeltjes en verplaatsen zich in materie slechts met enkele km/s dus 1000 x trager dan de golfsnelheid.
Nu hadden we het over een bron die HF uitstuurt. Deze stuurt dus een wisselstroom uit en dat kan alleen als de impedantie van de zender en antenne gelijk zijn aan elkaar. Dan is de stroom maximaal . Nu kan er om de antenne heen dus een veld met radiogolven ontstaan. Als de impedanties niet gelijk zijn loopt er dus minder stroom door de geleider. Dat resulteerd in een minder sterk EM veld.
Tot zover denk ik dat ik goed zit. Nu kan zo'n radiogolf net als licht gereflecteerd worden maar in de geleider is het nog geen radiogolf en toch wordt daar wat gereflecteerd, dat wordt gemeten met een swr meter. Sterker nog als de bron een zender is welke 100km verder op staat en het wordt ontvangen op een antenne welke geen 50 ohm is dan ontstaat blijkbaar er zelfs een swr in deze antenne. Want in het vorige topic werd steeds gezegd dat SWR en misaanpassing het zelfde is terwijl ik dacht dat swr het gevolg is van misaanpassing. Eveneens vreemd is het dat een zender blijkbaar toch zijn hele vermogen kwijt kan in een misaangepaste antenne alleen dat het teveel gereflecteerd wordt terug naar de zender. Sterker nog als er geen antenne aanzit wordt alles gereflecteert en kan de eindtrap defect gaan. Dat kan dus ook bij een audio eindtrap zonder speakers maar je ziet daar nooit een swr meter. Ik heb zelf namelijk het foute idee dat een set zijn vermogen niet kwijt kan door de misaanpassing en daardoor het vermogen in zijn eindtrap gaat staan dissiperen en daarvan stuk gaat. Volgens de literatuur is dat dus niet zo. Daarnaast: een wisselstroombron (12V uit een trafotje aangesloten op een bron, het stopcontact), een geleider welke nergens op is aangesloten. Daar staat eemn spanning over de polen, er kan stroom lopen (maar dat doet het niet want de spanning is te laag) door de geleiders maar dat trafotje gaat niet defect omdat er niets is aangesloten. Nu maken we dat trafotje zo dat hij bv 100.000 volt opwekt. We sluiten er weer niets op aan wat doet hij dan... is de spanning nu hoog genoeg om een stroom te laten lopen. Bij beide trafotjes is de SWR zo dat al het vermogen gereflecteerd zou moeten worden. Maar zo'n trafo levert normaal niets in deze situatie ofzo veel als gevraagd wordt door bv een lamp terwijl een zender zijn vermogen een leiding in kan duwen en niet zoveel levert als er gevraagd wordt door de belasting maar zoveel levert als de gebruiker op het ding instelt.
Dus die swr is wat ongrijpbaar en dat stuk zie ik nog steeds nergens niet beantwoord.
Maak je borst maar nat, dit gaat het langste topic van CO worden
Fred
Sorry Fred, maar dit kan ik onmogelijk beantwoorden op een manier die nog leesbaar is voor de anderen.
Dat dit het langste topic wordt, is niet onmogelijk, maar daarom hoef jij nog geen vraag van drie boekdelen in één adem te stellen.
Ik weet dat je honger naar kennis enorm is, maar hou je wat in.
Descartes die toch ook geen ezel was, zei dat je elk complex probleem beter opsplitst in kleinere deelproblemen om zo tot een oplossing te komen.