De frequenties die je berekend hebt, worden eigenlijk geen zijbanden genoemd, maar zijfrequenties.
Neem je nu spraak of muziek, dan komen er zoveel zijfrequenties, dat ze samen een hele frequentieband vormen, of eigenlijk twee: één band vanaf de draaggolf een paar kHz naar beneden, een één band vanaf de draaggolf een paar kHz omhoog.
En dàt (tataaaaa) zijn nu de zijbanden; de lage en de hoge zijband.
Leren gaat, als he goed is, per generatie sneller. Omdat er betere leermiddelen zijn, en ook omdat veel van wat er al bestaat, inmiddels gemeengoed is geworden.
Toen Einstein met zijn relativiteitstheorie kwam, waren er maar een paar mensen op de wereld die hem snapten (of dat was althans het verhaal); toen ik op de middelbare school zat kregen we hem gewoon in de natuurkundeles.
Het is leuk, al die oude radioboekjes te lezen. Maar pas daarmee wel op!
Aan de éne kant staat er een boel uitleg in over dingen die toen nieuw waren. Maar aan de andere kant werd er toen ook de nodige onzin uitgekraamd, misschien nog wel meer dan nu. Voor een beginner is het soms lastig zin en onzin van elkaar te onderscheiden.
Gewoon veel lezen, het is leuk en alles valt vanzelf op zijn plaats na een tijdje.