Denon PMA-300V reparatie verslag

Kruimel

Golden Member

Ha iedereen,

Al een hele tijd heb ik een oude defecte versterker liggen te verstoffen die ik ooit wilde gaan repareren. Ik was hem eigenlijk allang vergeten tot ik op zolder uit nieuwsgierigheid een doos open trok en daar een aantal "projectjes" die ik "altijd al eens onder handen wilde nemen" tegenkwam. Van die typische dingen die ik jaren bewaarde om dan op die ene dag dat ik tijd en zin zou hebben het hele ding van top tot teen helemaal netjes zou gaan maken. Van die dag was het dus al een paar jaar niet gekomen en ik was alles in de doos bijna volledig vergeten. Eén van die projectjes was een Denon PMA-300V die ik (volgens mij) ooit eens heb gekocht/gekregen omdat ik een PMA-500V heb waarvan de volumeknop ontbrak en dacht dat ze uitwisselbaar waren. Niet dus, vandaar dus de plaatsing in de "voor de toekomstdoos". :-D

Een klein verslagje dus van wat ik aantref in de versterker en of ik hem kan repareren. Helaas dacht ik er te laat aan om vanaf het begin foto's te maken, dus de eerste demontageslag is niet gedocumenteerd. Omdat de versterker sowieso best wat problemen heeft (daar kom ik zo op) zal ik van de gelegenheid gebruik maken om een paar experimenten te doen met het ding om te kijken wat er mogelijk is en of ik het apparaat weer tot leven kan wekken. Wie weet heeft iemand er ooit nog wat aan.

Er waren een aantal dingen mis mee, en ik dacht er eens mee aan de slag te gaan om te kijken wat ik ermee kon aanvangen. Hij is in vrij goede mechanische toestand, en veel van die Denons zouden 30 jaar na hun verkoop nog steeds niet misstaan in een moderne (of mijn eigen) huiskamer (zo ook die PMA-500V). Alleen al om de mechanica zou ik hem willen houden, maar dan moet ik wel een werkend binnenwerk hebben en dat leek er niet op als ik het briefje op de achterkant zo mocht geloven:

https://farm6.staticflickr.com/5703/22618221046_32cd3750ab_z.jpg

Het briefje was overigens niet van mij, maar van de vorige eigenaar, dus dat geeft onzekerheid over de daadwerkelijke toestand van het apparaat. Lastig dus, maar gelukkig bleek ik reeds lang geleden (2009 als ik de datering van het bestand mag geloven) online ergens een 'service manual' te hebben opgeduikeld dat ik op de "zolder van mijn harde schijf" had opgeslagen. Dat was een meevaller, want Google geeft op dit moment weinig behulpzame resultaten.

Ok, niets te verliezen, dus niet moeilijk doen: prik op die handel zetten en kijken wat er gebeurt. Ik controleerde nog even of er een goede zekering in zat, en dat was het geval. Voorzichtig druk ik de (enkelpolige) schakelaar in om te kijken wat er gebeurt: helemaal NIETS. Ik had een kleine flikkering van de plafondlamp verwacht bij het opladen van de elco's, of een flitsje van de zekering die sprong, maar niets van dat al. Dus ik met de multimeter rondpoeren aan de primaire kant: netjes 234V bij de ingang, na de zekering en op het (op 220V ingestelde) netspanningsselectiebordje. Dus ik de steker er weer uit en mijn grootste vrees wordt bewaarheid, de trafo geeft ∞Ω in de meting (dus ≥20MΩ). Die heeft dus waarschijnlijk eens de geest gegeven toen de beschreven kortsluiting niet helemaal bleek opgeheven. Tussen de 220 en 240V wikkeling is nog wel geleiding, maar de derde draad was 'open circuit'. Jammer, meteen het duurste deel van het hele ding. :( Ik was ook niet in de veronderstelling dat ik makkelijk een vervanger zou gaan vinden, de trafo ziet er namelijk zo uit (Ø85mmx75mm):

https://farm6.staticflickr.com/5755/22023119593_aa3a7ee9e0_z.jpg

https://farm6.staticflickr.com/5624/22630726302_186cdc6826_z.jpg

Gelukkig had ik in een 'shopping spree' in de Baco een paar jaar terug eens een paar ringkerntrafo's op de kop getikt die misschien ter vervanging zouden kunnen dienen. De vorm die de originele trafo had ga ik niet kunnen reproduceren, ik zat nog even te denken aan het stapelen van twee kleinere ringkernen, maar dat is ook niet ideaal. Bovendien ben ik ook niet van plan om veel geld uit te gaan geven aan allerhande vervangende onderdelen om een overleden versterker van dubieuze afkomst en in onbekende toestand te gaan herstellen. Wie weet wat er nog meer kapot is! Anyway, dus dit werd de potentiële opvolger van de 'black box' van Denon (kan ik eindelijk eens zeggen dat ik al die zware zooi niet voor nop heb bewaard):

https://farm6.staticflickr.com/5800/22630723012_f549e849b9_z.jpg

De spanning is iets lager dan het origineel, 30V in plaats van 34,7V1. In elk geval zijn de 4 filtercondensatoren 4700µ/56V2 en die trekken de 45 of zo Volt in een absolute 'worst-case scenario' dus sowieso wel. De rest van het circuit zal wel redelijk tolerant zijn voor een iets kleinere spanning, want zo groot is het verschil nu ook weer niet. En anders werkt de defecte versterker gewoon nog een beetje slechter. :-P

De toestand van de behuizing was best goed, maar het binnenwerk was wel nogal smering. Zo te zien heeft het apparaat bij een roker in huis gestaan, want de hele binnenkant was bedekt in een pakkerige laag stof. De foto's verbergen de hoeveelheid vuil een beetje, waardoor hij er nog wel redelijk uitziet. De werkelijkheid is echter minder rooskleurig, een indruk die nog eens wordt versterkt omdat de Japanners het in de jaren '80 blijkbaar niet nodig vonden de flux van het bord af te wassen, dus ook de onderkant van de printplaat had de nodige bruine smurrie verspreid over de onderkant. Daar had ik al het een en ander schoon gemaakt3, maar het was niet fabriek-af gereinigd duidelijk. Jullie willen natuurlijk allemaal de foto's zien! Hier zijn ze:

https://farm1.staticflickr.com/621/22023128873_a493095914_z.jpg

https://farm1.staticflickr.com/636/22023144743_e44a963d23_z.jpg

https://farm6.staticflickr.com/5723/22630764452_1449eca94f_z.jpg

Het lijkt dus mee te vallen, en waarschijnlijk zal de werking hier weinig onder hebben geleden. Ik moest alleen denken aan het foutzoekboek van Robert Pease waarin de schrijver een wasronde in een vaatwasser aanried. Indertijd had ik er niet zo veel aandacht aan besteed, maar nu moest ik er weer eens aan denken. Gezien het feit dat ik toch niet heel veel gaf om de versterker leek het me wel een idee om dat eens te proberen! Niets te verliezen toch? Even de knopjes, potmeterjes en connectortjes los solderen en in de vaatwasser ermee!

Volgende keer doe ik verslag over de wasbeurt en (hopelijk) wat echte foutzoekerij in deze Denon.

Groet,
Kruimel

1Volgens het 'service manual', het zal wel een gemeten spanning zijn. Lijkt me sterk dat ze een spanning specificeren die zo nauwkeurig is.

2Beetje kromme waarde, 56V heb ik ook nog niet eerder gezien, maar volgens mij maken ze vaker voor de volumeproductie van versterkers condensatoren met specifieke -afwijkende- waarden. Ik ben in die hoedanigheid ook eens een 42V elco tegen gekomen. Omdat het volume/de kosten van de condensator kwadratisch stijgen met de maximale spanning zal het best snel lonend zijn om een waarde te specificeren die tussen de gebruikelijke 50 en 63V ligt.

3Voornamelijk de uitgangstransistoren, het hele gebied was bedekt in een taaie bruine soldeersmurrie. Er zat ook wat anders bij in want het stonk best toen ik er een soldeerbout in stak. :-r

Hij is in vrij goede mechanische toestand, en veel van die Denons zouden 30 jaar na hun verkoop nog steeds niet misstaan in een moderne (of mijn eigen) huiskamer (zo ook die PMA-500V).

Volledig mee eens, aardig wat van die Denons hersteld in het verleden.

It's the rule that you live by and die for It's the one thing you can't deny Even though you don't know what the price is. It is justified.
Kruimel

Golden Member

Wel, het eerste nieuws over de wasactie is binnen, en een doorslaand succes is anders. :S Dit is wat ik zag toen ik de printplaten uit de vaatwasser haalde (de foto's zijn zo veel mogelijk uit dezelfde hoek genomen als de eerdere):

https://farm1.staticflickr.com/577/22676433925_06f391a5d4_z.jpg

https://farm6.staticflickr.com/5695/22687590511_20d2a9ba81_z.jpg

https://farm6.staticflickr.com/5760/22662876382_af8bbca6b2_z.jpg

Het lijkt er op dat het vaatwasmiddel dat ik heb gebruikt op een of andere manier heeft gereageerd met de flux op het bord om zo een soort krijtachtige laag op het bord te vormen. Het laat zich vrij gemakkelijk verwijderen, maar desondanks is het er allemaal niet helemaal netter van geworden. Op het moment van schrijven is het bord ook nog nat, dus ik moet nog even wachten tot de boel droog is om verder te gaan met uitzoeken of ik het nog schoon kan krijgen. Waarschijnlijk krijg ik het er wel af met een plastic borsteltje, het is immers niet heel erg hard. Het deed mij het meeste denken aan de laag die je vroeger onder een krijtbord kreeg als krijtpoeder vermengd raakte met water en opdroogde.

De aanwezigheid van flux lijkt wel de reden te zijn van de aanslag, op de bovenkant van het bord zit namelijk haast geen witte aanslag, maar op de onderkant wel. Ze zaten diagonaal in het afwasrek en er zal geen laag water op één van de kanten hebben gelegen. Omdat ik wilde weten wat het wasmiddel zou doen met een printplaat heb ik ook een stukje experimenteerbord met wat kleine experimentjes van eerdere projecten bij de "vaat" in gedaan, en daar was het patroon hetzelfde: daar waar flux was, is nu die aanslag:

https://farm6.staticflickr.com/5829/22488500190_173dbbee90_z.jpg

https://farm6.staticflickr.com/5657/22488489400_a4095869a1_z.jpg

Tevens had ik een klein extensiebordje waar de voorversterker voor de platenspeler op zat bij de boel in gegooid, maar na het desolderen van de aansluitpluggen heb ik die schoongemaakt met IPA1. De plekken waar ik het heb schoongemaakt zien er onberispelijk uit. Hier zie je de foto's van voor:

https://farm6.staticflickr.com/5626/22456347630_10e0ec728d_z.jpg

...en na:

https://farm1.staticflickr.com/601/22055272253_e910817c88_z.jpg

Op het moment van schrijven heb ik de printplaten te drogen gehangen met de assistentie van een verwarmde blower die ik had staan. Ik weet niet precies hoe heet de lucht wordt, maar de transistor die direct in de luchtstroom stond kon ik net even beetpakken, dus ik denk zo een graad of 60. Dat zouden alle componenten aan moeten kunnen zonder te smelten of te verlopen. Dat zou ook genoeg moeten zijn om het gros van het overgebleven water te verdampen. Ik wilde eerste de heteluchtoven gebruiken, maar die kende de instelling 40°C, en sprong daarna meteen naar 120°C, vrij nutteloos hiervoor dus. Hier hangen de printplaten te drogen:

https://farm6.staticflickr.com/5714/22687588081_0b74eca53c_z.jpg

Voor dit experiment had ik bewust vaaswasmiddel aangeschaft waar geen zout of glansspoelmiddel in zat ingebouwd met de angst dat dit de werking van de componenten zou beïnvloeden. Ik las in een bestand van Nichicon dat elco's gevoelig zijn voor halogenen zoals die bijvoorbeeld in keukenzout (Chloor) zitten, dus die heb ik daarmee geprobeerd te vermijden. Tevens had ik het idee dat het glansspoelmiddel nog wel eens matige diëlectrische eigenschappen zou kunnen hebben, dus dan is het beter zonder. Toch een beetje goed nieuws: alles waar geen flux was is er beter van geworden! :) Van sommige componenten kan je de opdruk weer lezen en is de oppervlakte niet meer plakkerig. Een belangrijk doel is dus behaald! Later ga ik nog eens uitzoeken hoe ik deze nare witte laag van de printplaten ga krijgen. Waarschijnlijk wordt het gewoon een hoop boenen, maar misschien lost het wel makkelijk in iets simpels op.

Groet,
Kruimel

1Isopropanol alcohol.

Shiptronic

Overleden

Wie de vraag stelt, zal met het antwoord moeten leren leven.
Kruimel

Golden Member

Ja mij ook, maar waarom hecht het alleen aan flux? Stukken van het bord die ik had gewassen met IPA voor de vaatwasser zijn schoon gebleven. Ik zal binnenkort wel even foto's plaatsen van het reinigen. Het zit niet heel vast en komt er met een bosteltje snel van af, maar op de componentenzijde is dat wat lastiger.

Groet,
Kruimel

Shiptronic

Overleden

Wie de vraag stelt, zal met het antwoord moeten leren leven.
pa3gws

Golden Member

Vaatwasser?
Een teiltje water met een beetje afwasmiddel doet het ook prima en is minder agressief.
En dan heb je er nog een beetje controle over het is alleen een beetje meer werk.

Ik ben gestopt met roken nu mijn schakelingen nog.
pa3gws

Golden Member

Oeps dubbelpost. :-)

[Bericht gewijzigd door pa3gws op zondag 1 november 2015 17:47:07 (87%)

Ik ben gestopt met roken nu mijn schakelingen nog.
evdweele

Overleden

Die wittige aanslag zag ik ook altijd op apparaten die in de sloot hadden gelegen of in het bluswater bij een brand.
Zou het niet een reactie kunnen zijn van de flux met water + nog iets anders in het algemeen?

Ik waste de printen met de witte aanslag altijd af met een kwast in een teil met warm water en afwasmiddel, dan was het in een mum van tijd weer schoon.
Heel vieze en vette elektronische apparaten inspuiten met een goede vetoplosser (keukenreiniger o.i.d.) en onder de douche.

Dat het afwasmiddel van de vaatwasser de verf van de opdruk van de print en de kleurcode van de weerstanden niet heeft aangetast verbaast me.
Vaatwasmiddel staat erom bekend dat het de opdruk van serviesgoed oplost. Oma's dure antieke kopjes en schoteltjes met gouden randjes of geschilderde bloemetjes komen er meestal geheel blank weer uit.

Techniek is ervoor gemaakt om ons in de steek te laten. Het blijft een ongelijke strijd tussen de techniek en de technicus.

Ik zou niet geforceerd drogen met zo'n verwarmings-fan. Bovendien moet je toch nog aan de poets om die kalk (of wat dan ook) te verwijderen, dus kun je beter daarna pas drogen.

Neem gewoon eerst een teiltje met lauw water en wat afwasmiddel. Gebruik een afwasborstel en een tandenborstel voor het fijnere werk. Daarna goed (GOED) spoelen met kraanwater, en daarna nog één keer met demi-water. Vervolgens de dingen die niet schoon zijn geworden met IPA en de tandenborstel doen.

Drogen gewoon 2 dagen op kamertemperatuur, eventueel nabij (niet op) de verwarming.

If you want to succeed, double your failure rate.
fred101

Golden Member

Is het geen conformal coating die half opgelost is.

Tektronix gebruikte vroeger ook een vaatwasser om bij reparatie scoop chassis te reinigen. Trafo's en andere vochtgevoelige zaken werden verwijderd of ingepakt met plasic folie en daarna ging het chassis in de vaatwasser. Daarna werd het in een oven gedroogd. Ik heb daar ooit foto's van gezien maar geen idee meer waar. Ik dacht op een site van het Tek museum. Als ik het vind zet ik het erbij

http://www.focusembedded.com/blog/design-engineering-with-repaired-eba… (iemand die ook een vaatwasser gebruikt)

http://www.antiqueradios.com/forums/viewtopic.php?t=133594 (over de manier waarop Tek dat deed)

Leuk zo'n reparatie verslag. Dat zien we op CO jammer genoeg maar weinig. De vragen van leken over reparaties is soms handig om te weten wat er in apparaat X wel eens stuk gaat maar verder niet. Verslagen van mensen die wel weten wat ze doen kan veel leerzamer zijn. bv bepaalde foutzoek technieken of "truukjes" die men in de loop der jaren heeft bedacht/overgenomen, probleemanalyse, denkwijze, component gedrag etc. Of, hoe je iets niet in de vaatwasser moet doen >:-) (ik gooi wel eens dingen/pcbtjes in de ultrasoon)

Het psu board rechts voor reiniging:
http://www.pa4tim.nl/wp-content/uploads/2012/11/9100_psu_vuil.jpg

Dat board na reiniging in de ultrasoon.
http://www.pa4tim.nl/wp-content/uploads/2012/11/9100_HV_clean.jpg

De berichten over US reiniging zijn wisselend. Er zou bv kans zijn dat je bv bondwires molt. Vaatwasser heb ik alleen voor motoronderdelen en chassis/behuizing delen gebruikt waar geen risico is met bv de opdruk. Alle knoppen (zonder gelakte opdruk) gaan hier wel in de US. Met opdruk alleen als deze gegraveerd zijn. Daarna gebruik ik witte bouwdoos verf om de gravering opnieuw te vullen. Gewoon lekker ruim, daarna met een papiertje snel het te veel wegvegen. Dat vereist wat oefening. Soms moet het in een paar keer. Dat doe ik bv ook op oude blank metalen dials met zwarte letters.
bv van dit geval:
http://www.pa4tim.nl/wp-content/uploads/2013/12/GR605_1.jpg
http://www.pa4tim.nl/?p=4808 het hele verslag.

Zo is mijn website begonnen op hamforum wat een vriend beheert. Dat werd op een gegeven moment een apart forum deel en toen het qua bezoekers en grote een beetje uit de hand begon te lopen heeft hij me geholpen alles naar een eigen domein over te zetten. Ik begon met reparatie verslagjes of "tear down" dingen eigenlijk voor mezelf. Makkelijk om dingen terug te vinden, om foto's te linken naar bv CO en een soort on-line backup idee. Blijkbaar houden mensen daar van (gezien het aantal bezoekers)

www.pa4tim.nl, www.schneiderelectronicsrepair.nl, Reparatie van meet- en calibratie apparatuur, ook maritieme en industriele PCBs
Kruimel

Golden Member

Even een update, ik heb het een en ander gereinigd en weer een paar foto's gemaakt om te laten zien hoe het vorderde. Niet alles, maar het wordt langzamerhand schoner. Het lijkt er op dat de kalkachtige afzetting alleen op de flux terecht is gekomen, maar dat de flux onder de afzetting gewoon nog aanwezig is (zie ook: hieronder). Op het grootste deel van het bord was die origineel nauwelijks te zien, maar op de plekken waar het wat dikker was (zoals ook het experimenteerbordje) waren de originele plekken met flux wat makkelijker te identificeren.

Ik moet zeggen dat het me nog steeds een beetje verbaast wat er is gebeurd, ik heb even gezocht, en de waterhardheid is hier ongeveer 5dH, wat vrij zacht is. Het zou impliceren dat nagenoeg al het kalk in al het leidingwater op mijn bord is neergeslagen, maar de afwasmachine zelf ongemoeid heeft gelaten. Helaas is een exacte chemische analyse lastig, maar het effect had ik met de beste wil van de wereld niet geanticipeerd. Weet iemand waar flux gewoonlijk van gemaakt is? Misschien werpt dit licht op de situatie.

Wel, in elk geval heb ik even zitten te boenen. Eerst de makkelijk te verwijderen witte laag er af, dat gaat vrij makkelijk, maar er blijft een dun wit laagje over. Daar heb ik wat IPA over gegoten en wat schetst de verbazing? De flux zit er gewoon nog onder... :S Nu zit er dus niet alleen flux op het bord, maar ook een laag kalk (of iets dergelijks). Mijn originele motief was om het bord sneller schoon te krijgen met een vaatwasser zodat ik al dat domme handwerk niet hoefte te doen en geen liters IPA hoefte te kopen, maar dat heeft dus niet gewerkt. :(

Helaas heb ik geen lekstroommeter, maar de weerstand van de laag is niet heel laag. Met een multimeter is het in ieder geval ≥20MΩ, dus voor de meeste delen van een versterker is dit acceptabel, de stromen zijn in het grootste deel van het circuit zo groot dat een 20MΩ lek niet zo veel gaat uithalen. Wellicht moet ik wel wat aandacht besteden aan de draaitafelversterker schoon te maken, maar ja, dat bordje is maar een paar cm2. Het risico is alleen dat deze laag nogal poreus is en dat het makkelijker water en vuil gaan opnemen. Ik zit er dus toch aan vast een tijdje te gaan zitten te boenen.

Hier zijn een paar foto's van het schoonmaakwerk. Ik heb even een specifieke plek op het bord gezocht om te demonstreren hoe het spul zich ongeveer gedraagt.

Hier zit het grootste deel van de kalk er nog op. Het was eerst meer, ik had er al een kort borsteltje overheen gehaald direct na de eerste foto's, maar er is nog veel kalk voorhanden:

https://farm6.staticflickr.com/5684/22521424050_9217bf5057_z.jpg

Nu heb ik het met een plastic borsteltje geboend, de afzettingen zijn daardoor nog iets minder:

https://farm1.staticflickr.com/605/22088200453_ffd345c61b_z.jpg

Nu heb ik er wat IPA op gespoten, maar nog niet geboend. De Bruine kleur wordt onmiddelijk zichtbaar:

https://farm6.staticflickr.com/5623/22088198553_a520664ebb_z.jpg

En nu na wat boenen is een stukje van de flux ook opgelosd. Hier was het vrij dik, dus ik heb niet de moeite gedaan alles weg te krijgen:

https://farm1.staticflickr.com/748/22521418920_0473186749_z.jpg

Aldus het schoonmaakwerk, ik ga nog even verder met allehande schoonmaakwerkzaamheden, maar jullie moeten begrijpen dat het nog wel even zal duren. Ik heb ook nog even zitten te experimenteren om te zien of de afzetting zelf oploste in IPA, maar dat lijkt niet het geval.

Dit is de afzetting zoals die op het bord zat:

https://farm1.staticflickr.com/632/22086583544_afd92d7de5_z.jpg

Hier is er een laagje IPA op, waardoor alles lijkt te zijn verdwenen:

https://farm1.staticflickr.com/679/22086581934_69abfecb15_z.jpg

En dit is na het drogen, alle kalk is nog te zien en de patroontjes van de eerste foto zijn er nog. De afzetting is onderwijl dus nauwelijks opgelost geweest:

https://farm6.staticflickr.com/5709/22720520621_68869d8945_z.jpg

Dus dat was het weer eventjes tot ik de herstelwerkzaamheden een beetje af heb. Ik wil het bord in elk geval weer in redelijke optische staat terugkrijgen, en daarna kijk ik wel verder. Ik merk dat ik met het borsteltje toch makkelijk componenten verbuig, en ik ben bang sommige componenten af te breken als ik blijf poetsen zoals ik nu doe. Ik laat wel even weten of ik er handigheid in krijg. ;-)

In het boek van Pease stond trouwens dat hij Calgonite (de Amerikaanse term voor Calgon) gebruikt1, dus misschien had ik dat wat beter moeten lezen. Het boek is echter 25 jaar oud, dus waarschijnlijk is het spul inmiddels al een paar keer van samenstelling veranderd. Ik ga nu in elk geval even niet investeren in nieuw vaatwasmiddel, maar misschien komt er in de toekomst nog een experiment aan... ;-)

Op 1 november 2015 17:21:00 schreef Shiptronic:
Spoelen met IPA ?

Lolbroek, dat was ook het eerste waar ik aan dacht, maar ik wilde juist dat werk vermijden. In (mijn) theorie zou ik juist die schoonmaakstap kunnen overslaan als ik hem zo zou wassen. Ik kocht laatst zo een flesje IPA bij eoo en ik vind €6 voor een kwart liter (oid) best aan de prijs. Ik had ook niet voorzien veel nodig te hebben en heb niet meegedaan aan de inkoopactie, waar ik nu een beetje spijt van heb... :'(

Op 1 november 2015 17:45:16 schreef pa3gws:
Vaatwasser?
Een teiltje water met een beetje afwasmiddel doet het ook prima en is minder agressief.
En dan heb je er nog een beetje controle over het is alleen een beetje meer werk.

Ik had het idee gelezen in het eerdergenoemde boek, dus dacht het redelijk veilig te kunnen doen. Mij ging het er ook om de componenten schoon te krijgen, en ik vind het op dit moment takkenveel werk om te doen. Ik zou met alle plezier even langs jouw klooster rijden om het je te laten doen... ;-)

Op 2 november 2015 08:44:11 schreef Jochem:
Ik zou niet geforceerd drogen met zo'n verwarmings-fan.

Waarom niet? Er zitten geen componenten op het bord die niet tegen een beetje temperatuur kunnen, maar wel metalen die corroderen bij langdurige blootstelling aan water. Vandaar dus de geforceerde koeling. Het is alleen een beetje opletten dat er geen hotspots ontstaan, maar de fan doet het wat dat betreft wel redelijk.

Bovendien moet je toch nog aan de poets om die kalk (of wat dan ook) te verwijderen, dus kun je beter daarna pas drogen.

Als die kalk nat is verspreid je gewoon de smurrie over je bord toch? Dan heb ik nog een actie ondernomen die niet werkt.

Op 1 november 2015 17:57:51 schreef evdweele:
Die wittige aanslag zag ik ook altijd op apparaten die in de sloot hadden gelegen of in het bluswater bij een brand.
Zou het niet een reactie kunnen zijn van de flux met water + nog iets anders in het algemeen?

Ik denk het, zoals ik al zei: ik ben zeer verbaasd. Initieel had ik verwacht dat het probleem zou zijn dat er corrosie zou ontstaan op de metalen, maar dat is nergens het geval. Interessant dat je het ook op dingen die "gewoon" in water hebben gestaan hebt gezien, dat doet vermoeden dat het niet aan het vaatwasmiddel ligt.

Ik waste de printen met de witte aanslag altijd af met een kwast in een teil met warm water en afwasmiddel, dan was het in een mum van tijd weer schoon.
Heel vieze en vette elektronische apparaten inspuiten met een goede vetoplosser (keukenreiniger o.i.d.) en onder de douche.

Misschien had ik dat ook moeten doen. Alleen keukenreiniger ben ik een beetje bang voor sinds in het opschrift van het (25 jaar oude) fornuis ooit eens oploste in dat Dasty spul van de Wibra. Compatibiliteit met plastic is duidelijk niet gegarandeerd bij vetoplossers!

Dat het afwasmiddel van de vaatwasser de verf van de opdruk van de print en de kleurcode van de weerstanden niet heeft aangetast verbaast me.
Vaatwasmiddel staat erom bekend dat het de opdruk van serviesgoed oplost. Oma's dure antieke kopjes en schoteltjes met gouden randjes of geschilderde bloemetjes komen er meestal geheel blank weer uit.

Ja, er is niets van het bord af gewassen, alles is nog net zo als eerst, aleen dan met een witte laag er overheen. Ik geloof dat dat afwasmiddel voornamelijk aggressief is jegens opdrukken die gemaakt zijn uit pigmenten op basis van metaalionen, maar niet tegenover zuivere polymeren (door de basische aard van de zeep). Ik denk dat dit het verschil maakt, al weet ik niet veel van de samenstelling van die vroegere verfsoorten.

Op 2 november 2015 09:40:47 schreef fred101:
Is het geen conformal coating die half opgelost is.

Er zat inderdaad geen conformal coating op.

Tektronix gebruikte vroeger ook een vaatwasser om bij reparatie scoop chassis te reinigen. Trafo's en andere vochtgevoelige zaken werden verwijderd of ingepakt met plasic folie en daarna ging het chassis in de vaatwasser. Daarna werd het in een oven gedroogd. Ik heb daar ooit foto's van gezien maar geen idee meer waar. Ik dacht op een site van het Tek museum. Als ik het vind zet ik het erbij

http://www.focusembedded.com/blog/design-engineering-with-repaired-eba… (iemand die ook een vaatwasser gebruikt)

http://www.antiqueradios.com/forums/viewtopic.php?t=133594 (over de manier waarop Tek dat deed)

Kijk dat zijn nog eens verwijzingen. Helaas vermelden ze er niet bij welk middel ze gebruiken behalve "a mild detergent". In de andere link werd er verwezen naar "Kelite", maar daarop zoekende vind ik alleen fora met mensen die het ook niet hebben... :(

(ik gooi wel eens dingen/pcbtjes in de ultrasoon)

Helaas beschik ik daar niet over, af en toe wilde ik wel dat ik er een had...

Vaatwasser heb ik alleen voor motoronderdelen en chassis/behuizing delen gebruikt waar geen risico is met bv de opdruk. Alle knoppen (zonder gelakte opdruk) gaan hier wel in de US. Met opdruk alleen als deze gegraveerd zijn. Daarna gebruik ik witte bouwdoos verf om de gravering opnieuw te vullen. Gewoon lekker ruim, daarna met een papiertje snel het te veel wegvegen. Dat vereist wat oefening. Soms moet het in een paar keer. Dat doe ik bv ook op oude blank metalen dials met zwarte letters.

Ik vond in een filmpje van Mike (van www.electricstuff.co.uk) een tip die heel goed werkte voor knoppen waar vingervet en dergelijke op zat: wassen in wasmiddel. Zet ze gewoon een half uurtje in warm water met wat wasmiddel (Ariel color vloeibaar in mijn geval) en je veegt het er zo af! Het verbaaste me echt hoe goed dat werkte. Bij deze versterker was het niet nodig want aan de buitenkant was die brandschoon (en zwart, dat scheelt ook), maar bij een andere aluminium exemplaar was het als hemel en aarde. Helaas geen foto's echter.

Wel, ik zal jullie weldra wel weer vervelen met nieuwe posts, maar nu ga ik even aan mijn monikkenwerkje zitten en alles een beetje netjes proberen te krijgen en dan (eindelijk) het een en ander elektrisch gaan testen. Tot snel!

Groet,
Kruimel

1Engelse versie: pagina 54.

Flux laat zich met aceton veel makkelijker verwijderen, alleen laat de aceton dan weer wat vlekken achter (die er met IPA weer erg makkelijk af gaan).

Let op dat sommige tandenborstelharen oplossen in aceton :)

If you want to succeed, double your failure rate.
maartenbakker

Golden Member

Als het kalk is, spoelen met verdund citroenzuur wellicht. Maar daarna wel heel goed naspoelen om de zuurresten te verwijderen. Erger dan contactspray zal dat niet zijn. Contactspray zelf is weliswaar zuur maar toch ongeschikt, dat trekt met een beetje pech in de print. Eventueel kun je Kontakt WL of Kontakt printreiniger (ben het nummer ff kwijt, komt in een bus met een hard borsteltje) wel eerst nog proberen. Edit: dat is dus Kontakt LR, verderop ook door iemand genoemd.

www.elba-elektro.nl | "The mind is a funny thing. Sometimes it needs a good whack on the side of the head to jar things loose."
Shiptronic

Overleden

Je bent het glansspoelmiddel vergeten >:)

Wie de vraag stelt, zal met het antwoord moeten leren leven.
fred101

Golden Member

Zou het een chemische reactie zijn tussen wasmiddel en pcb materiaal ?

Het lijkt pertinax en daar zit Fenol in wat blijkbaar op kamertemperatuur een kristalijn wittig spul is. De tweede stof erin is Formaldehyde wat oa leverbaar is als fijn wit poeder.

Kalkafzetting lijkt me vreemd. Het lijkt bovenop vooral rond gaten en randen te zitten. De plekken waar het PCB materiaal "open" is.
Dan denk ik eerder aan zouten : http://www.westaby.net/2007/09/cleaning-water-damaged-circuits/

Met de coating bedoelde ik de finish die aan de groene kant over de silkscreen zit. Het soldeermasker.

Ik heb een tijdje terug een topic gestart over flux verwijderen. Ik heb toen het geadviseerde spul gekocht en dat werkt echt mega goed. Daar kan geen ipa tegen op. Ik zal straks even kijken naar het merk. Ik koop ipa per liter bij Farnell.

www.pa4tim.nl, www.schneiderelectronicsrepair.nl, Reparatie van meet- en calibratie apparatuur, ook maritieme en industriele PCBs
evdweele

Overleden

Op 2 november 2015 15:55:28 schreef Jochem:
Let op dat sommige tandenborstelharen oplossen in aceton :)

Niet alleen de tandenborstel lost op in aceton, ook de verf van weerstanden en de plastic behuizing van transistoren, ic's en condensatoren zouden kunnen oplossen.
Aceton en trichloor zijn gezworen vijanden van sommige soorten verf en kunststof. Altijd eerst even uitproberen.

Op 2 november 2015 17:09:34 schreef fred101:
Zou het een chemische reactie zijn tussen wasmiddel en pcb materiaal?

Iets dergelijks vermoed ik ook, omdat ik diezelfde witte aanslag vroeger aantrof in portofoons die in slootwater hadden gelegen. Daar zat uiteraard geen wasmiddel in, maar wel andere verontreinigingen. De hoeveelheid kalk in oppervlaktewater zal ook wel meevallen, denk ik.

@Kruimel:
Wat is het resultaat als de pcb wordt afgewassen in een teiltje met gewoon handafwasmiddel in warm water en een zachte kwast (zodat de componenten niet verbuigen)?
Daarna even onder de kraan met warm water naspoelen. Demiwater lijkt me overbodig, het Nederlandse leidingwater is zuiver genoeg om geen residu achter te laten na droging.
Ik heb dat vroeger in elk geval nooit gedaan bij portofoons met waterschade. Na het spoelen een dag (of twee) op de radiator van de cv laten drogen.

Voor sterk vervuilde knoppen van oude radio's werkt Biotex prima, alleen is het gevaar dat de knoppen wat dof worden. Met wat ouderwetse boenwas is de glans weer te herstellen.

Techniek is ervoor gemaakt om ons in de steek te laten. Het blijft een ongelijke strijd tussen de techniek en de technicus.
Kruimel

Golden Member

Op 2 november 2015 15:55:28 schreef Jochem:
Flux laat zich met aceton veel makkelijker verwijderen, alleen laat de aceton dan weer wat vlekken achter (die er met IPA weer erg makkelijk af gaan).

Let op dat sommige tandenborstelharen oplossen in aceton :)

En de resistlaag, het opschrift op de print en de meeste componenten. Aceton is net zo goed een oplossing voor een vuile print als een vlammenwerper dat is voor een stoffig meubel, het werkt heel goed, maar... Ik heb wel wasbenzine geprobeerd (voornamelijk omdat het minder kostte en ik het had), want dat lost net wat minder dingen op, en het flux was niet onder de indruk. Dat was jammer, maar gelukkig was er nog IPA. :)

Op 2 november 2015 16:09:05 schreef maartenbakker:
Contactspray zelf is weliswaar zuur [...]

Is dat zo? Dat wist ik niet. Ik heb het (tegen verschillende adviezen in) eens op het (onedele) contacten gespoten van de deurbel, maar dat doet alweer enige maanden probleemloos dienst. Dat lukt je niet met azijn, laat ik het zo zeggen. Weet iemand wat de samenstelling is van contactspray (in mijn geval kontakt 60)? Is het niet een vergelijkbaar actief ingrediënt als dat in zuurvrij soldeerflux? Dat lost ook oxides op zonder metaal aan te tasten.

Op 2 november 2015 17:09:34 schreef fred101:
Zou het een chemische reactie zijn tussen wasmiddel en pcb materiaal?

Ik denk het niet, het leek heel erg gerelateerd aan fluxresten, en die zitten wel vaak in de buurt van de gaten in de print na het hand- of golfsolderen, vandaar dat de afzettingen daar zo prominent waren. Dat is in het bijzonder te zien op het printje dat ik had schoongemaakt voor het afwasmachineperikel, daar was geen enkele kalk op de plek waar ik de fluxresten van de litze had schoongemaakt, terwijl er wel een reeks gaten in zat (7e foto in deze post). Dat was ook de reden dat ik me de samenstelling van soldeerflux afvroeg. Wellicht is het ook een reactie vergelijkbaar met die je ook ziet bij epoxy die lang is blootgesteld aan water. Dan zwelt de oppervlakelaag op en wordt die dof, wellicht is dat hier met die flux ook gebeurd. Het lost in ieder geval niet op in vaatwasmiddel want het zit vrolijk nog onder de witte laag.

Op 2 november 2015 18:19:52 schreef evdweele:
Wat is het resultaat als de pcb wordt afgewassen in een teiltje met gewoon handafwasmiddel in warm water en een zachte kwast (zodat de componenten niet verbuigen)?

Je bent net te laat, ik heb het bord al afgespoeld in IPA en geboend met een plastic borsteltje. Ik zal misschien het experimenteerbord (dat ik nog niet heb gereinigd) nog een keer met een kwastje en afwasmiddel gaan behandelen, maar dat klusje laat ik liefst even wachten.

In elk geval wil ik dit perikel graag zo ver mogelijk achter mij laten, want de eerste tests zijn al twee dagen achter geraakt op schema omdat ik me aan allemaal afhankelijkheden heb gebonden die eigenlijk niets te maken hadden met het daadwerkelijk aan de praat krijgen van het apparaat. Binnenkort meer!

Groet,
Kruimel

Kontact LR fluxremover ken je? Werkt snel en goed....;)

meer over car audio: www.12vhifi.nl
Kruimel

Golden Member

Vandaag heb ik wederom wat tijd stuk gegooid op deze versterker. Dit keer om er een paar elementaire beveiligingen en veiligheidsfeatures in te maken. Klinkt simpel, en zo dacht ik er ook over, maar dat elektromechanische spul kost uiteindelijk altijd uren. Dus ik heb mijn dag besteed aan het monteren van een netschakelaar en een paar zekeringen...

Het is me wel op gaan vallen hoe slecht deze versterker intern beveiligd was. Ik was in de veronderstelling dat er wel een soort stroombegrenzing in de eindtrap zou zitten, maar dat was niet het geval. Alleen een 5A trage zekering per kanaal in de uitgangslijn en een relais. Dat zal de transistoren niet snel genoeg beschermen tijdens een kortsluiting van de uitgang denk ik zo! Buiten dat zaten er geen secundaire zekeringen in, dus ook niet ter bescherming van de transformator! Jammer, want die had volgens mij nog kunnen leven. Nu is de originele trafo stuk, en dat is toch zonde als je je realiseert dat zelfs een stukje ijzerdraad als beveiliging waarschijnlijk genoeg was geweest. Daarom heb ik zelf maar een klein bordje gebouwd op de plek waar de draden van de transformator eerst vastgesoldeerd zaten:

https://farm1.staticflickr.com/664/22021515004_f0af1b8f58_z.jpg

https://farm1.staticflickr.com/633/22023136243_f52f266c07_z.jpg

Helaas bleek de massa niet in het midden te zitten, dus mijn werk was voor niets. Halverwege het omsolderen ontdekte ik dat ik eigenlijk helemaal geen zin had om alles los te solderen doordat ik een stukje litze had ingesoldeerd en de pennen klem zaten in het bordje. Toen heb ik maar een totaal nieuwe gemaakt met een paar verse soldeerpennen:

https://farm1.staticflickr.com/603/22537999030_00153212ca_z.jpg

https://farm6.staticflickr.com/5679/22104785953_05905f16c4_z.jpg

Ik had nog een paar wago-achtige klemmen voor printmontage liggen die me hier geschikt leken om te gebruiken. De draden die uit de transformator komen zijn massief, en laten zich lastig op een andere manier monteren. Hier zit de zekeringsprint gemonteerd op de elco print:

https://farm6.staticflickr.com/5764/22712354582_eafb8f7216_z.jpg

De zekeringen zitten onhandig dicht bij elkaar, maar anders ging het niet lukken in de ruimte die ik had. Gelukkig is vonkvorming bij 60V meestal niet zo een issue en zit alles mechanisch redelijk stevig. Straks wel opletten met de meetpennen dus! Echt teveel tijd stuk gegooid op deze oefening helaas. Vervolgens besloot ik iets te doen aan de netschakelaar die slechts enkelpolig was. Dat is op zich niet zo een drama, maar ik wilde met mijn vingers in het apparaat kunnen poeren in een huis zonder aardlek: dubbelpolige schakelaar dus! Ik had deze aangeschaft bij mijn eoo shopping spree met een bijbehorend bevestigingsbeugeltje:

https://farm1.staticflickr.com/631/22103147024_5803a13be8_z.jpg

Ik heb hem reeds ingepakt in wat isolerende tape. De schakelaar had aan alle kanten aansluitingen. Aan de bovenkant soldeeroogjes, en aan de onderkant pennen voor printmontage. Die laatste heb ik er afgeknipt en afgedekt. De bevestigingsbeugel lijnde alleen niet al te best uit met de bestaande gaten. De maten waren op de eoo site niet beschikbaar, en ik nam aan dat het een standaard maat zou zijn. Men zegt nog wel: "Assumption is the mother of all fuck-ups", en ik denk dat dit hier ook heeft gegolden. Net 2mm verschil is voldoende om je dag te ruïneren:

https://farm6.staticflickr.com/5640/22104774523_e00db555ae_z.jpg

Nu zit het geheel vast met een paar in elkaar gedraaide draadjes, maar ja, hoe groot is het veiligheidvoordeel van een dubbelpolige schakelaar als die vervolgens bij de minste of geringste beweging vrij door de behuizing kan zwerven? De originele schakelaar bevatte een klein printje met een zekering, die heb ik weg gedaan, de footprint bood geen ruimte voor een dubbelpolige schakelaar. Ik zal het netsnoer en de transformator direct op de schakelaar solderen, maar zal dus een gat in de achterkant moeten boren om een traditionele zekeringhouder te monteren. Als ik mijn boortjes nu kon vinden! Helaas, die blijken ergens achtergebleven, dus ik ga morgen wel naar de Gamma of zo. Murphy is weer bezig vandaag duidelijk...

Ik heb me tevens eventjes uitgeleefd op een aantal knoppen met wat contactspray. De grote tape-monitoring wisselschakelaar (een zesvoudige driestandenschakelaar) had in veel standen een contactweerstand van een Ohm of 10. Die heb ik maar even een traktatie gegeven op een goede bak Kontakt 60, en achteraf een bad in de IPA. De contacten lijken nu wat beter, al kan ik niet in elke stand vinden welk met welk pootje is verbonden, want dat is zelfs met de service manual niet heel lekker uitvogelen. Ik ga er van uit dat het wel goed is, anders merken we dat later wel.

Een andere ontdekking die ik deed verraste me meer: het uitgangsrelais had een enorme overgangsweerstand. Afhankelijk van de stand van de zon en de sterren tussen de 10 en 3kΩ! Daar moest dus alle stroom naar de speakers door. Een paar simpele berekeningen leerden mij dat dit niet lekker zou gaan klinken. Helaas reageerde de relaiscontacten niet al te best op de contactspraymethode. Volgens mij las ik op dit forum ergens (ik vermoed dat fred101 het noemde) dat een methode was om dan met een papiertje tussen de contacten te gaan om ze zo schoon te "schuren". Aldus geschiede met een klein laagje van het genoemde duivelsvocht en al snel stonden er een aantal zwarte vegen op het papiertje. Daarna weer een grondige spoelbeurt in IPA en het contact leek weer helemaal op orde. Ik had geen zin een nieuw relais te kopen, want dan moet je iets vinden met de juiste footprint, en bovendien was het een 48V relais. Dat doet een dure en langdurige bestelling vermoeden. De spoel werkte gewoon nog, dus nu de contacten weer op orde zijn kunnen we spreken van een blij relaisje, zie hem glunderen in de camera:

https://farm1.staticflickr.com/609/22538012110_c0e77d9a0b_z.jpg

Het is duidelijk dat ik beter uit ben als ik de versterker nu eens een dagje met rust ga laten, want elke keer als ik er mee bezig ga lijkt er iets mis te gaan. Morgen gewoon even wat anders gaan doen denk ik. Binnenkort horen jullie meer van mij!

Groet,
Kruimel

maartenbakker

Golden Member

@12V HiFi: Kontakt LR inderdaad, dat spul met het borsteltje dat ik noemde maar waarvan ik de naam kwijt was.

Op 2 november 2015 20:04:43 schreef Kruimel:
[...]
Is dat zo? Dat wist ik niet. Ik heb het (tegen verschillende adviezen in) eens op het (onedele) contacten gespoten van de deurbel, maar dat doet alweer enige maanden probleemloos dienst. Dat lukt je niet met azijn, laat ik het zo zeggen. Weet iemand wat de samenstelling is van contactspray (in mijn geval kontakt 60)? Is het niet een vergelijkbaar actief ingrediënt als dat in zuurvrij soldeerflux? Dat lost ook oxides op zonder metaal aan te tasten.
[...]

Kontakt 60 is een klassieke contactspray en is net als bijvoorbeeld caig deoxit gebaseerd op oliezuur en een mengsel van meer en minder vluchtige oplosmiddelen. Het is dan ook een spray die nooit op contacten mag blijven zitten. Kontakt zelf adviseert om na te spoelen met Kontakt WL en te smeren met Kontakt 61, maar IPA werkt ook prima als spoelmiddel.

P.S. Denondeju, ik had toch wel een betere constructie van ze verwacht.

www.elba-elektro.nl | "The mind is a funny thing. Sometimes it needs a good whack on the side of the head to jar things loose."

contact 60 werkt voor relais prima, echter moet je wel een stukje (vloei)papier door de contacten trekken dan.

de netschakelaar bevestiging zou ik me niet zo druk over maken. de 3mm gaatjes naar 3,5mm of 4mm opboren en dan past de 2e schroef ook wel.

of een andere truc, knip met een zijkniptang midden in het beugeltje onder de schakelaar, en buig de delen met de gaatjes naar elkaar toe zodat de schroeven ook passen.

de zekeringen secundair is idd niet altijd bij versterkers. primair ook niet eens, bij akai vaker gezien. soms alleen in de speaker lijnen.. een losse print met zekeringen had ik niet zo gedaan wrs, de houders op de hoofdprint zetten en 4 gaatjes boren zodat het te solderen is op de print. 4 gaatjes kunnen in de AC lijn waar vroeger de trafo draden opzaten, de andere houder einden buig je om onder de print, soldeer je aanelkaar en soldeer de trafo draden bovenaan de houder. echter werkt dit printje ook wel, zou wel beide lipjes van de zekeringhouder gebruiken met aansluiten..

waar rook was, werkt nu iets niet meer

Op 2 november 2015 14:52:19 schreef Kruimel:
Ik geloof dat dat afwasmiddel voornamelijk aggressief is jegens opdrukken die gemaakt zijn uit pigmenten op basis van metaalionen, maar niet tegenover zuivere polymeren (door de basische aard van de zeep).

Oh.... Ik dacht dat je zonder afwasmiddel de boel in de afwasmachine moest doen.... (maar mogelijk wel met anti-kalk, dat weet ik niet).

four NANDS do make a NOR . Kijk ook eens in onze shop: http://www.bitwizard.nl/shop/
Kruimel

Golden Member

Op 2 november 2015 21:09:22 schreef 12V HiFi:
Kontact LR fluxremover ken je? Werkt snel en goed....;)

Ik had al gezien dat ze verschillende goedjes aanbevolen om contacten te deoxideren, te reinigen en te onderhouden, maar ik vond het wat overdreven om het hele Kontakt-assortiment aan te schaffen alleen voor een oude versterker en dit spul had ik toevallig nog.

Verder ben ik ook een beetje aan het experimenteren met verschillende manieren van reinigen. Vooralsnog ben ik niet ontevreden over de resultaten met alleen Kontakt 60. Ik moet nog mensen tegen komen die eerstehands slechte ervaringen met het laten zitten van Kontakt 60 hebben. Ik schroefde net de knop van de deurbel open en dat ziet er nog aardig uit ondanks het feit dat ik daar alleen met een papiertje het overtollige spul heb weggeveegd. Ik zou het niet laten zitten op potmeters en dergelijke, want ik weet dat oliegebaseerde middelen nog weleens plastics (dus ook lijm en bindmiddelen) willen aantasten en dan zou de koolbaan nog weleens week kunnen worden.

Op 3 november 2015 02:32:45 schreef maartenbakker:
Kontakt 60 is een klassieke contactspray en is net als bijvoorbeeld caig deoxit gebaseerd op oliezuur en een mengsel van meer en minder vluchtige oplosmiddelen. Het is dan ook een spray die nooit op contacten mag blijven zitten. Kontakt zelf adviseert om na te spoelen met Kontakt WL en te smeren met Kontakt 61, maar IPA werkt ook prima als spoelmiddel.

Het is dan niet heel erg zuur, want ik heb nooit problemen gehad met materialen die naderhand gingen corroderen of oplosten. Ik heb het bijvoorbeeld ook eens op de contacten van mijn (Aldi) batterijlader gespoten, maar dat heeft naderhand geen problemen opgeleverd. Mijn onderbuik zegt dat de voornaamste reden om het af te spoelen zou zijn dat het stof aantrekt eerder dan dat het een corrosieve werking heeft.

P.S. Denondeju, ik had toch wel een betere constructie van ze verwacht.

LOL, ik zag pas bij de tweede keer lezen het woordgrapje!

Op 3 november 2015 13:19:40 schreef testman:
contact 60 werkt voor relais prima, echter moet je wel een stukje (vloei)papier door de contacten trekken dan.

de netschakelaar bevestiging zou ik me niet zo druk over maken. de 3mm gaatjes naar 3,5mm of 4mm opboren en dan past de 2e schroef ook wel.

Ja, ik ben mijn boortjes kwijt, dus ik laat ze nu ff zitten met wat montagedraad. Ik kijk er wel weer naar als ik mijn gereedschap terugvindt. :)

of een andere truc, knip met een zijkniptang midden in het beugeltje onder de schakelaar, en buig de delen met de gaatjes naar elkaar toe zodat de schroeven ook passen.

De fysieke constructie laat dit niet echt toe. Hier is een plaatje van het beugeltje. Als ik de gaatjes uit elkaar buig dan klemt het beugeltje niet meer aan de schakelaar. Bedankt voor de tip echter! Brainfart.

de zekeringen secundair is idd niet altijd bij versterkers. primair ook niet eens, bij akai vaker gezien. soms alleen in de speaker lijnen.. een losse print met zekeringen had ik niet zo gedaan wrs, de houders op de hoofdprint zetten en 4 gaatjes boren zodat het te solderen is op de print. 4 gaatjes kunnen in de AC lijn waar vroeger de trafo draden opzaten, de andere houder einden buig je om onder de print, soldeer je aanelkaar en soldeer de trafo draden bovenaan de houder. echter werkt dit printje ook wel, zou wel beide lipjes van de zekeringhouder gebruiken met aansluiten..

Ik vond het wel een elegante oplossing, en het vereist geen grote modificaties aan de originele print, want dat wilde ik ook voorkomen. In de originele print zaten trouwens maar 3 gaten en nagenoeg de gehele onderkant is bedekt met printsporen (waaronder de uitgangssporen), dus dan wordt het snel rommelig, vandaar het losse printje. Ik denk dat ik ook geluk heb gehad dat er geen printbanen zijn weggebrand. Er lijkt nergens schade te zijn van een zware kortsluiting. Ik ga nog wel twee provisorische printjes maken voor elk kanaal. Die hebben eigen stroomaansluitingen, dus daar kan ik het "mislukte" zekeringsprintje van eerder recyclen. :)

Op 3 november 2015 13:31:52 schreef rew:
[...]Oh.... Ik dacht dat je zonder afwasmiddel de boel in de afwasmachine moest doen.... (maar mogelijk wel met anti-kalk, dat weet ik niet).

Dan had ik het ook wel onder de douche kunnen doen. Ik hoopte dat het afwasmiddel de fluxresten en het plakkerige stof dat op de print zat zou oplossen. Dat heeft op zich wel gewerkt, alleen het flux reageerde raar. Hier een foto van de koptelefoonaansluiting die ik niet mee had gewassen, dan kan je zien wat ik bedoel met de vieze laag:

https://farm1.staticflickr.com/624/22104772803_0aa7f48a33_z.jpg

Je ziet hier beide fluxresten en allerhande vuiligheden. En dit was nadat ik er al met mijn handen aan had gezeten, dit is niet het soort vuil dat je er af veegt of met perslucht verwijdert.

In elk geval ben ik nog van plan het een en ander te wijzigen voor de versterker weer helemaal testenswaardig is. Zo wil ik nog een koelblokje voor de brugcel monteren. Origineel moet die er op hebben gezeten, in elk geval stond er een plaatje van een brugcel met een koelprofiel in de service manual, maar in het apparaat zelf zat die nergens. Wellicht is dat het component dat de genoemde kortsluiting heeft veroorzaakt toen het eens losraakte.1 Mijn plan is om een tweetal plak-koellichaampjes die ik eens bij een videokaartkoeler kreeg te monteren. Dit zijn ze:

https://farm6.staticflickr.com/5643/22733640822_335f1525bd_z.jpg

Ik heb ze ook even (los) op de brugcel gezet om te tonen hoe het er uit zou kunnen gaan zien. Er zit een soort warmtegeleidende sticker op, maar die is nog niet vastgeplakt. Origineel waren deze dingen voor de spanningsregelaars op een videokaart, maar omdat mijn specifieke exemplaar er niet zo veel had bleven er een aantal van deze minuscule aluminium koelprofieltjes over die ik nu hiervoor kon inzetten. Het zal allemaal niet zo veel uitmaken, maar er zou theoretisch zo veel stroom kunnen lopen dat de brugcel gekoeld moet worden terwijl de zekering niet smelt. Er is weinig kans dat er een versterker zo een zware doorlopende belasting zal kennen dat dit nodig is, maar als we toch bezig zijn... ;-)

Dit is de "naakte" brugcel:

https://farm6.staticflickr.com/5646/22126077433_35935a8f71_z.jpg

En hier de "aangeklede" versie:

https://farm1.staticflickr.com/749/22721177456_36e4f1c045_z.jpg

Ik zal eerst testen of de brugcel de originele kortsluiting heeft overleefd. Ik heb reeds de moeite gedaan de elco's op te laden tot een volt of 30 om te kijken of die overmatig lekten of misschien zelf kortgesloten waren, maar dat lijkt niet het geval. Het betekent ook dat tenminste de helft van de dioden in de brugcel werken! Later daarover meer.

Groet,
Kruimel

1Zijn grotere broertje, de PMA-500V heeft ook geen koellichaam op de brugcel, al is die brugcel wel een maatje groter, dus dit blijft een beetje speculeren.

ik doelde niet op het beugeltje van de schakelaar zelf..

waar rook was, werkt nu iets niet meer