Niet schrikken, elektronici hebben korte lontjes, en dat van Rew is net iets korter dan gemiddeld
Zoals je ziet in de post van Raaf, zijn dat soort spulletjes mooier afgewerkt , beter, veiliger en goedkoper te koop dan jij ze zelf kunt maken.
Als fervente zelfbouwers dat al eens aanraden kun je dat maar beter geloven.
Een dergelijke verwarmde zool bestaat uit opgedampte weerstandstroken die in zigzag over de ganse zool verspreid zijn. Dat is als onderdeel niet zelf te maken of te koop.
Weerstandjes kun je kopen in zeer veel verschillende vermogens en weerstandswaardes, maar doordat ze enkele mm dik zijn en harde plekjes in de zool vormen zijn ze niet geschikt en ze kunnen niet het gewicht van je lichaam verdragen omdat ze broos zijn..
Moest je er in slagen geschikte weerstandsdraad te vinden die je zigzag tussen twee inlegzolen kleeft ben je al ergens.
Het probleem is dat afhankelijk van de aangelegde spanning, de weerstandswaarde per meter en de gewenste temperatuur er nogal wat rekenwerk en testwerk aan te pas komt. Ik denk dat jij daar nog te weinig van afweet om dat te kunnen.
Je moet ook aandacht besteden aan de veiligheid.
Een ongewenste kortluiting in de zool kan lelijke brandwonden opleveren.
Een thermostaat is een goed idee, maar een mechanische past niet in een schoen, en een elektronische kun je vast niet maken.
Maar als het een schoolproject is, dan lijkt het me eignelijk wel heel interessant, maar dan moet je elke stap die je doet goed beschrijven in je verslag. OF het dan echt een bruikbaar hebbedingetje wordt lijkt me van ondergeschikt belang.
Dus noteren waarom je weerstandsdraad kiest. Welke weerstandswaarde het geheel moet hebben en waarom. enz....