Ik heb me de laatste tijd een beetje lopen verdiepen in (simpele) labvoedingen. In een boek vond ik een ontwerp van een simpele regelbare spanningregelaar met een opamp en een referentiespanning.
Ik heb dit ontwerp uitgebreid, zodat ook de stroom begrensd kan worden. Het resultaat is hieronder te zien:
Naar mijn idee is dit een simpel, maar effectief ontwerp. De uitgangspanning wordt bepaald door een instelbare referentiespanning. De opamp probeert de spanning op zijn ingangen gelijk te krijgen, waardoor de uitgangsspanning in te stellen is. De spanning kan tot bijna 0 Volt geregeld worden, zonder dat er een negatieve voedingspanning nodig is. C3 heb ik toegevoegd om te zorgen dat wisselspanning/ruis geen invloed heeft op de regeling.
De stroom wordt begrensd door de spanning over R4 te meten. Deze kleine spanning wordt versterkt en vergeleken met een instelbare spanning. Als er teveel stroom loopt, dan wordt de referentiespanning die de opamp krijgt naar 0 Volt getrokken en gaat er een LED branden.
De meeste theorie over opamps beheers ik, maar ik heb weinig ervaring met opamps in bv voedingen. Ik verwacht dat wanneer de schakeling niet goed ontworpen/opgebouwd wordt, er vrij snel oscillatie op zal treden. In veel ontwerpen werden opamps teruggekoppeld met een kleine condensator om dit te voorkomen. Ik ben waarden tegengekomen van 56pF tot 10nf. Wordt deze waarden vaak een beetje uit de lucht gegrepen?
Het ontwerp wil ik nog verbeteren door de zener te vervangen door een 7805 (en een zener om te zorgen dat de ingangsspanning van de 7805 niet te groot wordt).
Zijn er verder nog dingen die ik over het hoofd heb gezien of dingen die eenvoudig verbeterd kunnen worden?
Dit projectje ben ik oa gestart om er zelf van te leren. Een hint in plaats van een direct antwoord wordt daarom ook erg gewaardeerd.