Scheidingstransformator

Veel goedkope stabilisatoren zijn +/- 8%, dus nog grotere schommeling...
Ik vind die waardes heel netjes. (een apparaat moet daar tegen kunnen)

Dat de secundaire spanning hoger is komt doordat de secundaire meer windingen heeft dan de primaire. Zie de datasheet
Dat zal zijn om de spanningsdaling bij belasting te compenseren. Als je secundair belast met 250VA zal de spanning waarschijnlijk 230V zijn.

Deze trafo 330VA staat in mijn prutskamer, een in Nederland gewikkeld product. https://www.circuitsonline.net/forum/view/133536/last#highlight=scheid… Leuk! Later even dezelfde meting doen en de cos φ bepalen, de koelkast mag als Guinea pig dienen

Voor klein vermogen testen op 115 en 230v twee vlaktrafo's 230->12v aan elkaar gezet die ik over had...

Als je de DC weerstand meet van de primaire en de secudaire, dan kun je uitrekenen wat de spanningsval is door de weerstand van het koperdraad. Stel dat dat 5 Ohm is voor elk, dan zakt de spanning bij 1 Amp al zo'n 10 volt.

ik zou zeggen, probeer eens primair en secundair om te draaien, zeker met een ringkern scheelt dat in onbelaste uitgaande spanning..

EDIT: zie onder het gevaar van alle interessante topics openen en dan pas een half uur later een antwoord typen...:

Primair en secundair omwisselen middels een plug-constructie?

Dan kun je een lagere uitgangsspanning nemen wanneer je een apparaat aansluit wat weinig vermogen trekt en waar je echt bang bent voor een te hoge ingangsspanning.

[Bericht gewijzigd door r-p op dinsdag 26 november 2019 21:15:48 (21%)]

Op 26 november 2019 16:34:21 schreef Arco:
Veel goedkope stabilisatoren zijn +/- 8%, dus nog grotere schommeling...
Ik vind die waardes heel netjes. (een apparaat moet daar tegen kunnen)

Daarom schreef ik ook dat er wel mee te leven is.

Op 26 november 2019 18:43:19 schreef testman:

Zo slim was ik al geweest maar dan heb ik nog maar 210V en zakt de spanning 7V met belasting.
Schiet dus ook niet op....

Misschien kan je de 230-14 Volt oid trafo misbruiken als transductor

of de simpele truc, een mini variac voor een scheidingstrafo, dan kun je de spanning regelen, en heb je meteen een gescheiden regelbare AC voeding..

@Thevel De fabrikant van de trafo geeft +/- 15V/230V op. http://www.elmatt.si/leaflets/01%20Isolating%20and%20safety%20isolatin… Dat is inderdaad geen probleem in de praktijk.

@Arco mooi kastje! /ot De schakelaar komt me ook bekend voor, die is er in 230V aan/uit én als momentschakelaar....

Links de 230V schakelaar en rechts de enable/disable push button

.

[Bericht gewijzigd door RAAF12 op woensdag 27 november 2019 02:43:50 (99%)]

Op 26 november 2019 16:20:44 schreef Thevel:
Een tijdje geleden heb ik deze scheidingstransformator gekocht met de bedoeling veiliger 230V apparaten en printen te repareren.

Ik heb exact de zelfde.

Bij 230V netspanning levert de uitgang onbelast ongeveer 248V wat ik vrij hoog vind.
Met een belasting van 120W zakt de spanning naar ongeveer 240V, wel wat hoog maar vrij acceptabel lijkt me.

Je kunt hem gewoon gebruiken bij die spanning, geen enkel probleem. Ze houden de spanning wat hoger om het inzakken te compenseren bij vollast.

Op 26 november 2019 17:17:45 schreef Arco:
Voor klein vermogen testen op 115 en 230v twee vlaktrafo's 230->12v aan elkaar gezet die ik over had...

[bijlage]

Ik heb ook jarenlang met een soortgelijke oplossing gewerkt maar dan met iets zwaardere transformatoren. Nadeel is wel dat je duidelijk het effect van de belasting kan waarnemen vanwege de I2R verliezen in de secundaire windingen. Laatst toch maar eens een echte scheidingstransformator gekocht aangezien ik met regelmaat aan schakelvoedingen meet.

Eigenlijk is een scheidingstrafo , als je aan 230 volt circuits meet, een 'Must", zeker als je een geaarde scoop gebruikt.
Anders blijf je naar de meterkast lopen...
Ik had een paar 230 -24 volt trafos over, die heb ik gewoon kop aan staart gemonteerd, de 24 volt wikkelingen aan elkaar, en werkt prima, als je aan voedingen of zo iets dergelijks moet werken.
Voor de liefhebbers , ik heb hier een 1000 VA scheidingstrafo liggen, die is over... Mag weg voor een kistje bier.

Ik gebruikte ook altijd een geaarde scope bij het meten van kleine signaaltje omdat dan een beter bromvrij plaatje opleverde van oa. de colorburst in een videosignaal of de Teletekst signalen bekijken in de verborgen frames die buiten beeld vielen. Bij meten aan een ouwe TV zonder netscheiding moet je dan wel opletten.....
Nooit een diff probe gemaakt, of gebruikt. Altijd eerst de situatie ingeschat, wel of geen scheidingstrafo gebruiken, doe ik de nul of de fase aan de kast. Scheelt wel dat ik gewend ben om risico's te nemen, ben oa. een oud valschermspringer met militaire ervaring in een vorig leven geweest Maar ik leer mijn jonge neefjes wel om geen risico te nemen, en laat zien wat de gevaren van de 230V spanning zijn.

Op 27 november 2019 12:51:39 schreef mel:
Eigenlijk is een scheidingstrafo, als je aan 230 volt circuits meet, een 'Must", zeker als je een geaarde scoop gebruikt.

Misschien is het op deze plaats tóch wel nuttig om aan hobbyisten duidelijk te maken dat het gebruik van een scheidingstrafo een absolute MUST is!

De aarde als verborgen elektrische geleider
U kunt al een dodelijke stroom door uw lichaam krijgen door maar één elektrische geleider aan te raken. Dat komt doordat de aarde of de vloer waarop u staat in de meeste gevallen een erg goede geleider is voor de elektrische stroom en uw voeten dus als het ware voortdurend contact maken met de tweede elektrische geleider. Nu zou dat nog geen ramp zijn als de elektriciteitsmaatschappijen en niet voor gezorgd hadden dat de 230 V netspanning die zij aan u leveren in contact staat met de aarde. Hoe dat zit is voorgesteld in onderstaande figuur.
Die 230 V netspanning wordt gegenereerd in een transformatorhuisje dat ergens in uw buurt staat. In dat huisje staat een grote trafo die de 3 x 10.000 V van het middenspanningsnet omzet in 3 x 230 V die via een heleboel kabels naar alle huizen in de buurt gaan. In het transformatorhuisje wordt één van de 230 V aders om nogal ingewikkelde redenen aan de aarde gelegd. De ader die niet aan de aarde ligt noemt men de fasedraad en deze is, per definitie, bruin gekleurd. De ader die aan de aarde ligt noemt men de nuldraad en deze is, per definitie, blauw gekleurd.

Wat gebeurt er als u de fasedraad aanraakt?
In de tekening is met de rode pijltjes aangegeven wat er gebeurt als u per ongeluk de bruine fasedraad aanraakt. Er wordt dan een gesloten stroomkring gevormd van de trafo in het transformatorhuisje, over de grondkabel naar uw huis, via de meterkast naar uw lichaam en via de geleidende vloer van uw woning en de aarde terug naar de transformator in het transformatorhuisje. Deze stroom kan levensgevaarlijk zijn, ook met slechts één hand actief kunt u zichzelf dus elektrocuteren! Vertrouw niet blindelings op de aardlekschakelaar in uw meterkast!

Niet alleen de fasedraad aanraken is levensgevaarlijk!
Deze stelling geldt in feite voor vrijwel ieder onderdeel en vrijwel ieder soldeereilandje in een schakeling die rechtstreeks uit het 230 V net wordt gevoed, dus zonder voedingstrafo. Kijk maar even naar de onderstaande figuur. Dat is een eenvoudige schakeling voor het laten knipperen van 230 V lampen. In dit voorbeeld is de schakeling toevallig zó met het 230 V net verbonden dat de fasedraad naar de knipperende lamp gaat. Via dit onderdeel met een zeer lage weerstand gaat de fase naar de diode D4, ook laagohmig. Vandaar gaat de fase via de laagohmige weerstand R1 naar een soldeereilandje dat u per ongeluk aanraakt met uw ene hand. Er vloeit nu van dat punt een vrij grote stroom door uw lichaam, die afvloeit via uw vloer en de aarde waarop uw huis staat naar het aardingspunt in het transformatorhuisje. Hoe een leuke knutselhobby opeens levensgevaarlijk blijkt te zijn!

Een scheidingstrafo maakt dit experiment een stuk veiliger
Een scheidingstrafo is een speciale trafo met twee wikkelingen die uit even veel windingen bestaan en die goed van elkaar gescheiden op de trafokern zijn aangebracht. Er kan dus absoluut geen rechtstreeks galvanisch contact bestaan tussen de ene en de andere wikkeling. Omdat beide wikkelingen even veel windingen hebben heeft de trafo een spanningsverhouding van een-op-een. Als u de ene wikkeling op de 230 V netspanning aansluit zal er op de tweede wikkeling ook een spanning van 230 V verschijnen. Sluit u de thyristor-schakeling uit de vorige figuur aan op zo'n scheidingstrafo, dan ontstaat er een veel veiliger situatie, zie de onderstaande figuur. Als u het soldeereilandje van de weerstand R1 nu aanraakt komt uw hand wel op een spanning van ongeveer 230 V te staan, maar kan er geen stroom door uw lichaam vloeien omdat de scheidingstrafo er voor zorgt dat de stroomkring van uw hand naar de aarding van het net wordt onderbroken. Geen stroom door uw lichaam betekent ook geen schadelijke gevolgen van het aanraken van het punt dat onder spanning staat.

Meten in rechtstreeks netgevoede schakelingen
Als u meet in dergelijke schakeling zonder scheidingstrafo kunt u zware kortsluitingen veroorzaken die waarschijnlijk het einde van uw dure apparatuur betekenen. Dat wordt verklaard aan de hand van de onderstaande figuur. Hier hebben wij dezelfde knipperschakeling als voorbeeld genomen. Stel dat u met uw scope de spanning over de condensator C1 wilt bewonderen. U sluit de meetprobe van uw scope dan aan op het knooppunt tussen de condensator C1 en de weerstand R2. De afscherming van de scope sluit u dan natuurlijk aan op de andere pool van de condensator. Dit punt gaat echter rechtstreeks naar een van de draden van het net. Dat kan dus de fasedraad zijn. Deze wordt dan rechtstreeks verbonden met de afscherming van de meetprobe en via de BNC-connector op de scope ook met het metalen chassis van het meetapparaat. De scope wordt echter via een geaarde stekker met een stopcontact verbonden, waardoor het metalen chassis van het apparaat ook aan de aarde ligt. U vormt dus een pracht van een kortsluiting tussen de fase van het net en de aarding in uw huis! Het gevolg is dat er een zeer hoge stroom gaat lopen door de afscherming van uw meetprobe en allerlei chassisdelen in uw scope. In het gunstigste geval schakelt alleen een zekering of de aardlekschakelaar in uw meterkast uit, in het ongunstigste geval krijgt uw scope zo'n stroompuls te verwerken dat gevoelige schakelingen defect raken en u het apparaat naar de sloop kunt brengen.

Ook hier brengt een scheidingstrafo de oplossing
Het zal, na de vorige uitgebreide uitleg, wel zonder nadere toelichting duidelijk zijn dat u ook dít probleem kunt oplossen door de schakeling via een scheidingstrafo uit het net te voeden. De rechtstreekse verbinding tussen het net en de behuizing van uw scope wordt dan verbroken en dergelijke gevaarlijke kortsluitingen kunnen niet meer ontstaan. Uw apparatuur zal er u dankbaar voor zijn!

Op 27 november 2019 13:38:18 schreef Jeever:

Niet alleen de fasedraad aanraken is levensgevaarlijk!
Deze stelling geldt in feite voor vrijwel ieder onderdeel en vrijwel ieder soldeereilandje in een schakeling die rechtstreeks uit het 230 V net wordt gevoed, dus zonder voedingstrafo. Kijk maar even naar de onderstaande figuur. Dat is een eenvoudige schakeling voor het laten knipperen van 230 V lampen. In dit voorbeeld is de schakeling toevallig zó met het 230 V net verbonden dat de fasedraad naar de knipperende lamp gaat. Via dit onderdeel met een zeer lage weerstand gaat de fase naar de diode D4, ook laagohmig. Vandaar gaat de fase via de laagohmige weerstand R1 naar een soldeereilandje dat u per ongeluk aanraakt met uw ene hand.

euhm, laagohmige weerstand R1??? 22Kohm lijkt mij niet laagohmig. daar kan zelf geen 10mA meer vloeien naar aarde

In dit verband is 20k laagohmig. 10mA kan namelijk dodelijk zijn.
Ik heb dit vroeger eens bij de hand gehad in verband met elektronenflitsers die op netspanning werken. Daar zit geen galvanische scheiding in tussen de netspanning en het stekkertje dat naar de camera gaat. Heb deze vraag toen voorgelegd aan de KEMA. Het antwoord was: er zit een weerstand tussen van 470k en dat wordt als toelaatbaar beschouwd.

Op 27 november 2019 14:09:34 schreef KlaasZ:
10mA kan namelijk dodelijk zijn.

>30mA toch?

Op 27 november 2019 14:19:40 schreef Thevel:
[...]>30mA toch?

Volgens mijn gegevens, ooit verzameld op internet:
Stromen kleiner dan 0,5 mA
De meeste mensen voelen dit niet.
Stromen van 0,5 mA tot 2,0 mA
Deze wekken een prikkelend gevoel op (de laagste waarde) tot een schrikreactie (de hoogste waarde). Dit laatste kan al onrechtstreeks gevaarlijk zijn omdat die schrikreactie bijvoorbeeld tot gevolg heeft dat u van een ladder valt.
Stromen van 2,0 mA tot 10,0 mA
Pijnlijke spierkrampen in uw handen en armen. Er treedt een lichte mate van spierverstijving op, maar u bent nog wel in staat uw spieren zélf te controleren, zodat u de spanning voerende geleiders nog kunt loslaten.
Stromen van 10 mA tot 25 mA
Volledige spiercontracties, u blijft 'aan de draden plakken'. De stroom blijft dus continu door uw lichaam vloeien met ademhalingsstoornissen en bewusteloosheid tot gevolg.
Stromen van 25 mA tot 50 mA
De spiercontracties zullen zich uitbreiden tot uw borst- en hartspieren, met ademhalingsverlamming en hartkamer fibrillatie tot gevolg. Uw hersenen komen snel zonder zuurstof te zitten met alle gevolgen van dien.
Stromen van 50 mA tot 1.000 mA
Onmiddellijk volledig uitvallen van uw hartfuncties met de dood tot gevolg. Uw huid begint te verbranden als gevolg van het door de stroom gegenereerde thermische vermogen.
Stromen groter dan 1.000 mA
Zeer ernstige brandwonden, zowel inwendig als op de huid. Uw lichaamsvloeistoffen beginnen te koken. Onmiddellijke dood als gevolg van een groot aantal factoren die uw lichaamsfuncties volledig ontregelen.

In het geval van een defect moet je er rekenschap mee houden dat R1 overbrugt is toch?

Op 27 november 2019 14:19:40 schreef Thevel:
[...]>30mA toch?

Dat zou je denken omdat aardlekschakelaars meestal 30mA zijn. Maar die 30mA is gekozen omdat dat een waarde is waarbij er niet al te vaak onbedoeld wordt afgeschakeld. Om echt veilig te zijn zou een ALS 1mA moeten zijn maar dat is praktisch onhaalbaar.

Met het lijstje dat Jeever laat zien ben ik het dan ook niet eens. Daar ligt de grens voor dodelijk bij 50mA, maar ik zou eerder denken aan 5mA.
Het hangt ook veel af van hoe het stroompad door je lichaam loopt, maar ik heb ooit een artikel gezien waarin werd uitgelegd dat in sommige situaties 5mA dodelijk kan zijn.

Effect op het lichaam hangt o.a. af van de huidweerstand.
Niet voor niets wordt bij gebruik van de electrische stoel op de electroden lichaamsplekken plekken de beharing afgeschoren en er een geleidend medium tussen huid en electrode geplaatst.
Vroeger ? werd gebruik emaakt van natte sponsen
Overigens krijg ik van ongeveer 60 Volt wissel tussen mijn linker en rechterhand al een opdonder.
De door mij gemeten weerstand is iets minder dan 100 kOhm.
ruud