Op 19 mei 2023 00:58:09 schreef LuckyStrike:
[...]
Je gaat toch anno 2023 geen CRT beeldbuis meer gebruiken?
Zo'n ding trekt 500 watt uit je stopcontact terwijl een LCD type maar 50 Watt trekt. Een investering in een LCD TV heb je binnen een half jaar terugverdiend
500 watt is grote onzin idd. Dat tv-tje dat ik vroeger bij mijn homecomputer had was ook maar een paar tientallen watts. En de zw TV uit de jaren 50 ofzo van mijn oma was 200 watt. (nee geen TX400 maar wat nieuwer en groter en met veel buizen er in)
Eigenlijk vind ik dat de moderne platte TV's helemaal niet zo zuinig zijn. Een beeldbuis is vaak zuiniger dan dan een plasma buis of oleds. De anode stroom door zo'n beeldbuis was helemaal niet zo groot. De spanning was dan weer wel vreselijk hoog. Het product van die twee was uiteindelijk ook niet zo groot. Bij een plasma tv 'wat eigenlijk een heleboel kleine beeldbuisjes zijn' is de stroom gewoon hoog omdat het heel erg veel kleine beeldbuisjes zijn. En bij oled hetzelfde verhaal. Een oled afzonderlijk gebruikt niet heel veel stroom en is best zuinig. Zet je duizenden zuinige leds op een oppervlak dan wordt het onzuinig door de hoeveelheid. En bij LCD systemen is het het backlight dat veel energie gebruikt.
De onzuinige tv's waren de grote luxe exemplaren met enorm veel buizen er in. Voor al luxe's zoals stereo geluid, afstandsbediening enz. Daar waren veel elektronische functies voor nodig. Voor elke functie een buis met een of meer gloeidraden. Een gloeidraad was 300mA bij 6,3 volt. Dat wordt dan per buis zo'n bijna twee watt.
Tel maar uit je winst of beter verlies.
De latere getransistoriseerde TV's hadden dat gloeidraad probleem gewoon niet en waren dus veel zuiniger.
Maar geen van de beeldbuis TV's had voor zover ik weet een scherminstellingen menu waarmee je de instellingen van de elektronische schakelingen kon instellen. Het maken van een digitaal on screen display kon men bij die oude tv's nog helemaal niet. Daar waren microprocessor's voor nodig die nog niet bestonden. Pas bij de veel latere tv's kwamen er microprocessoren in. En die functionaliteit werd dan nog alleen maar ingezet om de tv ontvangst frequenties in te stellen en te onthouden, de afstandsbediening te kunnen lezen en om teletext te kunnen weergeven.
De beeldgeometrie, timing, kleurverhoudingen enzo zijn altijd instelbare- -spoelen, -potmeters en -condensatoren geweest. De echte beeld geometrie instellingen waren ook vaak draaibare magneetjes die achterop de beeldbuis zaten. Het probleem van de TS zit hem echter niet hier in. GA DAAR OOK NIET AAN DRAAIEN. Zonder de juiste meet apparatuur krijg je dit nooit meer goed ingesteld.
Het starten van de raster oscillator lijkt gewoon te laat te beginnen. En dat moet je dan zoeken in het synchronisatie deel. Als dat echter fout is zou je ook nog andere problemen hebben. Dus beter ook hier van af blijven.
Naar alle waarschijnlijkheid heeft Testman het bij het juiste eind. De raster synchronisatie pulsen die onderdeel uitmaakte van het composiet video signaal bevatten nogal wat hoge frequenties. Die hogere ferquenties kwamen niet helemaal goed door de filters heen. Het signaal was daardoor gewoon te laat. Men had hiervoor in de TV vaak een special kanaal beschikbaar dat bij inschakelen ook iets in de filters aanpaste. Dat was speciaal gedaan om een spelcomputer of videorecorder te kunnen aansluiten. Vaak was dat kanaal acht van de TV. Dan moet je dus de TV met kanaal acht afstemmen op de frequentie van de modulator. En dan zou je probleem weg zijn.
Omdat die modulatoren in die spelcomputers niet erg best waren omzeilde men dat ook vaak. Men gebruikte dan de scart of video ingang van de tv. waarop men direct het video signaal van de spelcomputer aanbood. Het Rf signaal uit de spelcomputer werd dan gewoon niet gebruikt.