Ziet er weer leuk uit fred. En het is nog kristalgestabiliseerd ook
Dit topic is gesloten
Ziet er weer leuk uit fred. En het is nog kristalgestabiliseerd ook
Op 17 november 2010 22:32:39 schreef testman: [.....], maar hoe noemde tidak deze bouwvorm ook alweer ...
Zit er je iets dwars testman?
Fred, brei maar lekker door hoor. Het werkt tenminste en aangezien het maar een expreimentje is op een broodplank naast je eitje met spek... Ik denk dat het de kif is .
Het is de "Fred gebruikt 101 zaken als SMD" techniek...
Zelfs through hole moet eraan geloven als SMD
- - big bang - -
Silicon Member
Op 17 november 2010 10:47:10 schreef Stijnos:
zo weer maar eens een projectje posten.
Dit wordt een node in een netwerk met vele van dit soort printjes mogelijk.
aan alle CO lezers : kijk eens naar dit projectje : Zo hoort het !!!
mooie lightpipe op de led's, kunstig gebruik van side-dip switches , stacked pushbuttons , mooi breekbordje , proper gerout. De via's zien er normaal uit ze zijn wat zuinig geweest met hun soldermask maar dat heb je met chinezen.
dit is een A++ in mijn boekje. Hier was duidelijk meer aandacht dan 'smijt het op het bord en trek wat lijnen ...' Een bord mag best estethisch ook verantwoord zijn. soms ook de kleuren van de componenten. hier en daar een gele, rode of blauwe condensator rondstrooien. ( en zorg dat ze rechtstaan en niet 'gescheten' )
welke formule heb je gebruikt bij seeedstudio ? ( ik heb ook weer eens wat printjes nodig )
DIe van robinT is ook mooi maar de soldermask is ietsipietse te dik ... En der zit een zielinks op (bah, had het nu nog een Altera geweest..) Maar toch ook een A+
Pros zijn bord : 1 commentaar . de microfoon pal naast een 220 volt dragende lijn... eh-brrrrrrrrrrrrrrrrrrr ( brom).
Desalwelteplus toch nog een A ( ik trek ook nog wat punten af omdat je koper rond en onder je 220 volt gedeelte hebt. eigenlijk moet je dat wegdoen. )
[Bericht gewijzigd door free_electron op donderdag 18 november 2010 01:43:11 (12%)
Mooi allemaal weer hoor!
@free, je vergeet fred te beoordelen
[Bericht gewijzigd door Jochem op donderdag 18 november 2010 08:22:33 (29%)
Op 18 november 2010 01:31:38 schreef free_electron:
aan alle CO lezers : kijk eens naar dit projectje : Zo hoort het !!!
[mierenneuk-modus]
Ik zou dat spoortje rechtsboven TP4 aan die via hebben geknoopt i.p.v. die rare hoek
[/mierenneuk-modus]
Zonder gein, prima print
Golden Member
Op 18 november 2010 01:31:38 schreef free_electron:
[...]aan alle CO lezers : kijk eens naar dit projectje : Zo hoort het !!!
kijk en daar doe ik het voor, thanks voor de complimenten!
Ik moet zeggen dat een goede voorbereiding en overal eerst eens 3x over nadenken toch echt beter is dan die haast klusjes.
Het klinkt raar, maar tegenwoordig laat ik al mijn pcb`s gewoon maken. Dit is eigenlijk puur uit tijd gebrek, omdat ik geen zin en tijd heb om aan te klooien met etsen, belichten, press n peel boren etc etc. Dit duurt dan wel lang om te laten maken, maar je hebt gelijk een goede print, die goed is en makkelijk te solderen is.
En zo duur is het tegenwoordig al helemaal niet meer.
Omdat ik gebonden was aan die maximale breedte moest ik wel opzoek naar een manier om toch 3 led`s en 2 drukknoppen + adres mogelijkheid allemaal in die ruimte te krijgen. Dan moet je wat creatief worden met dit soort light pipes, side switches en die exotische stacked tactile switch.
Ik heb hiervoor gewoon de proto service van seeedstudio gebruikt.
niks gedoe over die break outs, kreeg alleen een mailtje dat de engineer zich af vroeg of het v-cuts moesten zijn of niet. Het was voor mij ook maar even de gok of het zou lukken. Er zitten idd geen mouse bytes in, omdat ik niet goed wist hoe ik dit aan moest pakken. Nu trek ik soms wat sporen van de print, maar heb er wel express via`s tussengezet dat ze hooguit tot daar loskomen.
Ik heb mijn vorige print iets te snel in elkaar geflanst en dan kom je er toch achter dat het één en ander niet goed uitgedacht is.
zie dit ontwerp
toch ben ik van mening dat het gewoon een kwestie van geduld, oefening en een goede vorm van creativiteit is.
Nu nog zorgen dat het systeem in zijn geheel gaat werken, maar het ziet er in ieder geval wel leuk uit
die lightpipe is idd van MENTOR die hebben ze gewoon bij Farnell
Op 17 november 2010 16:28:00 schreef MAH:
mooi printje! ziet eruit dat het met aandacht is gemaakt! Alleen geen mousebites bij de breekprinten. Met welk programma heb je dit getekend?
MAH, kon niet zo 123 een goed mousebite voorbeeld vinden op zo`n klein oppervlak, misschien kan ik dit nog voor versie 2 meenemen.
Het is gewoon getekend in Eagle. Heerlijk programmaatje vind ik. Lekker toegankelijk voor zowel de hobbyist als de prof gebruiker.
Kan je even uitleggen wat een 'mousebite' is?
Kleine breekgaatjes in de print, waardoor je kleine subprinten makkelijk af kunt breken.
Dacht ik
http://www.circuitsonline.net/forum/view/70357
Hier ergens staat een foto.
[Bericht gewijzigd door Sandertje op donderdag 18 november 2010 11:19:31 (28%)
Golden Member
Wat is eigenlijk het doel van die afbreek gevallen. Heeft dat alleen wat met productiekosten te maken, dat je nu twee boards hebt voor de prijs van een. Zal wel niet anders had dit principe wel een Nederlandse naam gehad
@Fred101
Heeft te maken met machinale assemblage. Soms kunnen de nozzles niet aan de rand van de print komen, dus zit er een kader omheen.
Of je plaatst meerdere printen in een paneel, die dan in één keer bestukt kunnen worden. Zo hoeft je minder panelen aan de machine te voeren en gaat de massa-productie sneller.
Aan het einde van de productielijn breek je alles los.
Op 18 november 2010 11:48:22 schreef Timmestein:
Of je plaatst meerdere printen in een paneel, die dan in één keer bestukt kunnen worden. Zo hoeft je minder panelen aan de machine te voeren en gaat de massa-productie sneller.Aan het einde van de productielijn breek je alles los.
Juist, als je boardjes hebt van 3 bij 5cm, passen er best veel in een paneel. Dat paneel heeft vaste afmetingen zodat het door de productielijn kan lopen van pasta smeren tot testen.
Golden Member
het behoord tot 1 werkend product. Dus dit printje zou met die subprintjes gelijktijdig in de pick n place kunnen. Nu heb ik ze fysiek nog niet aangesloten dmv printsporen, maar dan zou je het geheel ook nog in 1 x functioneel kunnen testen. Zonder dat je het apart hoeft aan te sluiten. Het is een kwestei van kosten besparing in de pcb kosten en de bestückings tijd.
Op 17 november 2010 21:49:11 schreef pros:
Ik klikte op het topic, vervolgens op "End" om de laatste bijdrage te zien, kreeg daar een foto voorgeschoteld die elke beginnende elektronica-liefhebber gillend zou doen weglopen, en ik wist het meteen: dit is van fred.
Kan ik ook hoor
[groot]
Moet ik er nog bij zeggen wat het is ? of is dat ook zo duidelijk.
(het is nog niet af, er moeten nog een paar dingetjes bij, maar kon het niet laten wat te laten zien.)
Goh, lijkt wel een UHF power amp.
Golden Member
Ik zie een 18 dB 70cm versterker van motorola, de rest kan ik wel raden..
Golden Member
haha geweldig en dan ook nog in de lompe bankschroef geklemd
respect voor dit soort zweef schakelingen
*mompelt iets van dat valt toch best wel mee met de lompheid van die bankschroef.
er is op de werkplank van louter projecten gewoon geen plaats meer.
moet eens opruimen / Projecten afmaken en showen hier.
't is jammer dat het nummer van dat SMD-chippie niet leesbaar is op de foto. 't is een TSA5059T.
nog te doen: -Loop-filter optimaliseren zodat de modulatie niet tegengewerkt wordt door de PLL.
-LF basisbandschakeling met low-pass-filter, limiter en evt. een slope-correctie (pre-emfase mag dat eigenlijk niet heten) om van FM naar PM te gaan. (Suggesties/schema's warm aanbevolen)
-digitale controller om de frequentie in te stellen en toontjes te genereren (DTMF is wel errrug handig voor hetgeen waar dit zendertje voor gebruikt moet gaan worden.)
de torren zijn BFW92 en BFR96, de VCO levert ca. 0 dBm output, frequentie staat er op gedrukt.
Eigenlijk had ik dit project pas willen showen als het klaar is. Helaas zal ik de komende tijd niet zoveel meer kunnen knutselen vandaar dat ik het nu toch maar show.
Dit is een microcurrent electroacupunctuur apparaatje. Het is in staat om een gekozen hoeveelheid stroom met een bepaalde frequentie (of reeks frequenties) uit te sturen. Om geen last te hebben van varierende huidweerstand heb ik er voor gekozen een hoge spanning te gebruiken (50V maximaal). De stroom is via een draaischakelaar welke niet op deze foto staat instelbaar tussen 10uA en 500uA. Eventueel kan de voeding tot iets van 4mA leveren. Op dit moment staat er een weerstand op een header om de stroom vast in te stellen op ongeveer 1mA.
De controller is een PIC18F2550 welke geklokt wordt met een 20MHz kristal en intern op 48MHz draait via de ingebouwde PLL.
Via de draaischakelaar kan een bepaalde frequentie worden gekozen, de headers links onder zijn voor: Keuze frequentie soort, Keuze hoge of lage frequenties (zit nu een jumper op), Startknop. De 3-polige header is voor het aansluiten van een potmeter waarmee een vrije frequentie kan worden ingesteld (0.25 - 17500Hz, in 7 bereiken).
De firmware is geschreven in (Boost)C. De basisfuncties van het apparaat worden door interrupts / CCPM modules afgehandeld. Dit zijn: Opwekken frequentie voor schakelende voeding, opwekken uitgangs frequentie, inlezen potmeter, inlezen uitgangsspanning van de schakelende voeding en inlezen draai schakelaar.
De verschillende gebruikersmodi zijn als statemachine geschreven.
Er staan nog verschillende uitbreidingen op de planning. Deze zijn: toevoegen tweede draaischakelaar op print (stroominstelling), toevoegen LCD scherm voor aflezen van frequentie, verbetering layout, inlezen werkelijk lopende stroom zodat ik een contact indicatie heb, implementatie van zero error, zero jitter algoritme van Roman Black.
Silicon Member
Op 18 november 2010 08:56:50 schreef Timmestein:
[...][mierenneuk-modus][/mierenneuk-modus]
free pakt even zijn zwarte boekje ...
Silicon Member
Op 18 november 2010 11:26:37 schreef fred101:
Wat is eigenlijk het doel van die afbreek gevallen. Heeft dat alleen wat met productiekosten te maken, dat je nu twee boards hebt voor de prijs van een. Zal wel niet anders had dit principe wel een Nederlandse naam gehad
dat noemt panelisatie in het nederlands.
breekprinten worden gedaan om meerdere redenen
1) bij kleine bordjes leveren die dingen problemen bij het losfrezen ( ze springen weg van de freestafel , zelfs bij zeeftafels die met onderdruk werken) [zeeftafel : een freestafel met daarin een patroon van voorgeboorde gaatjes waardoor ze vaccum trekken. dit zuigt de print vast. als je bordje te klein is is er niet genoeg vacuum per oppervlak en kje printje schiet weg ]
2) voor machiene assemblage is het goedkoper om 1 bord in je machiene te zetten dan met meerdere verschillende programmas te werken en je macheine te moeten herinstellen als je van bord wisselt.
het princiepe van breekprinten is heeel oud. voreger had je tv's die 1 grote print hadden met een rond gat erin om daar de beeldbuisvoet door te stoppen. het printje op de beeldbuisvoet werdt uit dat gat geponst. ook in autoradios / hifi / dvd / b lu ray en dergelijk waar je met speciale vormen van printen zit wordt dat gedaan. alles staat op 1 paneel ,alle componenten worden erop geschoten inclusief kabels en connectors. de boel gaat 1 keer door het soldeerbad en alles is in 1 keer klaar.
bij het inbouwen in het chassis is dat krak-krak-krak , en vijs vijs.
alles is al aangesloten. bespaart tijd en geld.
En een ander voordeel is dat het met een beetje gepuzzel mogelijk is om de printen als systeem te testen zonder ook nog maar iets te moeten monteren of bekabelen. (ik kan me ook nog zo'n 'superplank' van free herinneren)
Een andere reden om het te doen is te besparen op tooling, wanneer je weinig pcb's besteld kan dit aanzienlijk uitmaken doordat je nu maar 1 ontwerp hebt ipv 2, of de printen zijn zo klein (breakout voor knopjes bijvoorbeeld) dat de fabrikant ze niet wil produceren omdat ze te klein zijn.
en @ fred: mooi zo'n dood spinnetje. het nadeel vind ik alleen dat ze zo slecht houdbaar zijn zonder doodskist
[Bericht gewijzigd door MAH op donderdag 18 november 2010 22:38:43 (10%)
Het gebeurt nogal eens, dat ik tijdens het ontwikkelen van de firmware gebruik maak van een RS232-interface om met een AVR te communiceren, terwijl zulks overbodig wordt zodra alles op punt staat. Nogal dwaas, om daarvoor een MAX232 te voorzien.
Nu gebruikte ik al enkele jaren daarvoor een printje met wat losse draden, die met de RX en TX pinnen v/d AVR verbonden konden worden, en dat door het target-board gevoed werd. Dat werkte goed, maar het was nogal een lomp ding.
Dat moest kleiner:
Dat past netjes in het kapsel van een SUB-D connector.
@gamesbond: klopt, ja. Is een TI.
@all: Dat rare ding produceert +6V en -6V. Heb netjes 1µF C's gebruikt, en 10µF om de voeding te ontkoppelen. Alles nagemeten en met een loep gecontroleerd. Geen sluitingen en geen brakke soldeerverbindingen.
't Is geen ramp, want het werkt uitstekend op 38400bd, mijn standaard baudrate. Maar 't is wel raar, zo'n lage spanning...
@pros:
Heb je een max232n van TI gebruikt?
verder netjes ingebouwd
Op 19 november 2010 19:08:26 schreef pros:
@all: Dat rare ding produceert +6V en -6V. Heb netjes 1µF C's gebruikt, en 10µF om de voeding te ontkoppelen. Alles nagemeten en met een loep gecontroleerd. Geen sluitingen en geen brakke soldeerverbindingen.
't Is geen ramp, want het werkt uitstekend op 38400bd, mijn standaard baudrate. Maar 't is wel raar, zo'n lage spanning...
Waarom raar? Datasheet zegt +7V/-7V typical, maar +5V/-5V minimal. Met +/-6V lijkt me dus niet veel mis. Ook van de RS232 standaard mag een transmitter +/-5V doen (en een receiver moet +/-3V slikken).
Dit topic is gesloten