Ooit ging een apparaat vele jaren mee

Dit topic is gesloten

Op http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/3639203/2014/… lees ik het volgende:

Ooit ging een apparaat vele jaren mee

Antoine Verbij − 22/04/14, 23:33
© De tentoonstelling 'Murks nein danke' ('Knoeiwerk, nee bedankt') reist door Duitsland..

Fabrikanten van huishoudelijke apparaten weten met trucs de levensduur van producten te beperken. In Duitsland komt een beweging op gang die zich daartegen verzet. Stefan Schridde is er de aanjager van.

Er zijn tal van voorbeelden te zien van apparaten die zo zijn gemaakt dat ze al weer snel aan vervanging toe zijn. Mixers, printers, wasmachines

Een stakend koffiezetapparaat kan voor een gepeperde rekening zorgen.

Het is om witheet van te worden. De elektrische tandenborstel houdt ermee op. Een nieuwe oplaadbare batterij, denk je dan. Maar dat verdomde apparaat gaat niet open. Ja, met een zaag lukt het. En dan zie je dat er een doodgewone, uitwisselbare batterij in zit. Maar het apparaat is niet meer te gebruiken.

"Dat apparaat is dichtgeplakt om te voorkomen dat er water in komt, zegt de fabrikant. Maar dat is nonsens." Expert Stefan Schridde vindt dat een slappe uitvlucht. "Je hebt onderwatercamera's, die kun je helemaal openschroeven. En die moeten meer water verdragen dan een tandenborstel. Dit is typisch een geval van 'geplande veroudering'."

Zorg dat je er bij komt, bij de Marine. Sympathisant van de Koninklijke Marine. Luistert graag naar militaire muziek.

Het enige concrete voorbeeld dat ze noemen om de vermeende bewuste geimplementeerde beperking van levensduur te onderbouwen, is gelijk te weerleggen met een recent topic op CO; de elektrische tandenborstel kan geopend worden zonder gereedschap, gebruikmakend van zijn laadstation. Zie de uitleg in dit topic.

Ik denk dat de beperktere levensduur van apparaten t.o.v. vroeger eerder te wijten is aan de keuzes die vanwege de kostprijs worden gemaakt. Dan hebben we het veelal over basismateriaal (kunststof vs. metaal), inkrimpen van de BOM en maatregelen om assemblage te vergemakkelijken (klemmen ipv schroeven, etc). Dit alles kan nu eenmaal als gevolg hebben dat het apparaat wat eerder de geest geeft, of wat minder user-serviceable wordt. Maar ondertussen heb ik wel voor 15 euro een elektrische tandenborstel die al 10 (!) jaar mee gaat. En als ik een nieuwe TV wil (en niet te veeleisend ben), dan heb ik voor 239 euro een mooie platte 32" aan de muur. De staafmixer van 10 euro bleek een prima koop, en m'n wasmachine van 379 geeft na 5 jaar intensief gebruik nog steeds geen krimp.

Ik ben echter wel benieuwd naar die tentoonstelling, en of het meer is dan schoppen tegen de wegwerpmaatschappij door de schuld bij fabrikanten neer te leggen. Het is maar de vraag of men bereid is om, net als vroeger, 5 keer meer voor een apparaat te betalen, zodat het 3 a 4 keer langer mee kan.

If you want to succeed, double your failure rate.

Ik denk er ook wat genuanceerder over, zolang maar duidelijk is wat de precieze gebruikskosten zijn (prijs / levensduur) is het soms natuurlijk een beetje "flauw", maar op zich krijg je gewoon waar voor je (weinige) geld. Met alle vergelijkingssites etc. zou dit vandaag de dag redelijk te vinden moeten zijn.
Apparaten bestaan uberhaupt pas kort, zie het als deel van een veel grotere evolutie. Printers sterven overigens vanzelf uit, net als telefoons met een draad ;)

Zelf koop ik dat soort consumentenrommel weinig, alleen voor Apple is geen alternatief.
Repareren bleek mij daar echter nog geen probleem, het is wat uitdagender maar niet problematisch. De overall kosten zijn beschaafd.

Het is wel goed dat men het opmerkt, consumenten moeten zich er goed bewust van zijn hoe fabrikanten te werk gaan. Want dat het gebeurd lijkt mij zeker, zo wantrouwend ben ik wel ;)
Misschien is het vooral de 'machtspositie' van fabrikanten die sommigen steekt.

Jij denkt dat fabrikanten bewust ontwerpen zodat het product bijvoorbeeld net na de garantie kapot zou gaan? Denk je dat de gebruiker dan van datzelfde merk 'een nieuwe' koopt? Nee, ik denk niet dat fabrikanten zo werken.

Wat ik wél geloof is dat er tegenwoordig gewoon ontzettend op het randje wordt ontworpen. Puur omdat elke laatste cent moet worden bespaard op de massaproductie van het consumentenspul. En dat heeft z'n gevolgen.

If you want to succeed, double your failure rate.

Ik denk dat garantie-termijnen niet zo boeiend zijn, daar merkt een fabrikant niet veel van, de leverancier en distributeur etc. zitten daar nog tussen. De eigenlijke kosten van- en kans op een reparatie onder garantie liggen bij consumentenrommel waarschijnlijk heel anders als dat wij op het eerste gezicht vermoeden. Dat geldt vast ook voor de productiekosten en winst..

'Geplande veroudering' is verder een glijdende schaal, maar als je de definitie zo legt dat de fabrikant zich soms bewust is van een kortere levensduur die hij zonder relevante kosten zou kunnen verlengen waar hij verkiest dat niet te doen dan denk ik wel dat dat voor komt, en op basis van administratie mogelijk ook hard te maken valt. Mocht iemand dat echt willen.

Er is overigens een geheel normaal en legaal vergelijkbaar fenomeen bij b.v. CPU's, printersnelheid van printers en internetverbindingen en dat is een beperking (in b.v. snelheid) die enkel in software wordt afgedwongen omdat er een markt is voor mindere prestaties tegen een lagere prijs.

Slijtage is dan fysiek en het staat vaak niet in de specificaties, maar ik vind het verder sterk vergelijkbaar. Alle waar naar zijn geld, oplichterij is wat anders. Professionele mixers en fatsoenlijke espressomachines zijn gewoon te koop. Dat vereist educatie van consumenten, geen gezeur bij fabrikanten.

Bij inferieure producten zijn bezuinigingen vaak het probleem. Er moeten dan ontwerpafwegingen gemaakt worden, waardoor het dichtlijmen van een tandenborstel bijvoorbeeld 1 cent goedkoper is dat een twistsysteem zoals ook al werd genoemd.

West-Duitse fabrikanten hebben in veel gevallen al een lange reputatie van bouwkwaliteit gehad, maar die moesten op enig moment toch compromissen sluiten met de economie (Grundig deed dat niet en is er in 2003 onderdoor gegaan, anderen sloten compromissen en gingen er al eerder met stille trom onderdoor, maar Loewe en Technisat, eigenlijk een Oost-Westbedrijf, lijken relatief compromisloos maar met moeite te overleven). In Oost-Duitsland lag het nog anders, daar werd daadwerkelijk gebouwd op lang meegaan zonder defecten of met simpel onderhoud. De enige valkuilen daar waren het vijfjarenplan, de materiaalkwaliteit en gebrek aan arbeidsmotivatie. Aan de kosten lag het daar nooit, en dat kon je in principe ook zien; het was goed spul en ging lang mee, op zijn minst op papier.

Gezien deze geschiedenis lijkt me dat Duitsland een heel goede voedingsbodem is voor het kweken van consumentenbesef.

Overigens is de initiatiefnemer in het huidige Oosten gevestigd, misschien ligt zijn geschiedenis ook wel in die buurt.

www.elba-elektro.nl | "The mind is a funny thing. Sometimes it needs a good whack on the side of the head to jar things loose."
pamwikkeling

Special Member

Het probleem is dat veel spullen die in het verleden oerdegelijke gemaakt werden, tegenwoordig veel te duur zijn.
Het gevolg is ze worden niet meer verkocht en de fabrikant stopt met produceren.
Het spijtige aan de zaak is dan dat ik als consument verplicht wordt mindere kwaliteit te kopen.

Als ik een huidige Metabo slijptol of een Elu hout freesmachine vergelijk met Metabo of Elu van 20 jaar geleden, is de kwaliteit toch behoorlijk achteruit gegaan.
(Elu bestaat trouwens niet meer ...)

Als ik een motorreduktor van BAUER van vroeger vergelijk met een huidige zit er ook wel een kwaliteitsverschil op.

En tot slot, als ik een universeel motoren uit wasmachines open doe, en daar zitten 2 kogellagers in met een metalen afdichting (6202 2Z / 6203 2Z).
Dan vraag ik me af waarom er geen kogellagers met een rubberen afdichting inzitten (2RS).
In een omgeving van koolborstel stof, gaan deze ruim langer mee en kwa kostprijs zal het echt niet het grote verschil maken.

Henry S.

Moderator

tja, zo'n artikel in de krant zegt weer helemaal niks... De TS had eerst ook zelf wat research kunnen doen ipv zonder verder commentaar te leveren dit te posten. Daar is het forum niet echt voor.

Verder lijkt dit topic verdacht veel op dit topic...

Deze post is niet door ChatGPT gegenereerd. De 2019 CO labvoeding.

Wat een misselijk, stemmingmakend artikel. De reden dat apparatuur minder lang mee gaat, is omdat er veel keus en dus veel concurrentie is, en de gemiddelde consument eigenlijk alleen maar op de prijs let. De consument wil het goedkoper, dus daalt de kwaliteit. Voor kwaliteit moest altijd al gewoon betaald worden. Wil de consument dat niet, dan verdwijnen op een bepaald moment zelfs de kwaliteitsmerken, want die verkopen bijna niets meer.

De consument heeft het aan zichzelf te danken.

Aan de andere kant, goedkoop Chinees spul kan vaak een extreem hoge prijs/kwaliteitsverhouding hebben.

Mijn echte naam: Joris | Mijn elektronica website: Fuzzcraft.com

Stemmingmakend en inhoudelijk dubieus is inderdaad minstens 1 zin:

Fabrikanten van huishoudelijke apparaten weten met trucs de levensduur van producten te beperken.

Het misselijke zie ik er zo niet aan af, daar ga ik in de 3e alinea verder op in.

Aan de andere kant, goedkoop Chinees spul kan vaak een extreem hoge prijs/kwaliteitsverhouding hebben.

Een extreem hoge of extreem lage, of ergens ertussenin, en een leek ziet het verschil niet. De gemiddelde importeur ook lang niet altijd helemaal. Bijkomend is dat het hier maar een tijdelijke situatie voor onbekende tijd betreft gezien de snelheid waarmee in China veranderingen optreden.

Ik ben het met jou, en anderen die dat in het verleden al zeiden, oneens dat je uitsluitend de consument de schuld van alles moet geven. In mijn vorige bericht spreek ik niet voor niets van besef. Een consument kan en zal onmogelijk alles weten dat hij moet weten om over de aanschaf van een duurzaam product te kunnen oordelen, en als hij het wel weet kan het door de economische vicueuze cirkel (heel ouderwets te doorbreken door meer lokale fabricage te plegen) soms niet haalbaar zijn om wel iets goeds te kopen.

Wat daarvoor nodig is, is het genoemde consumentenbesef, in combinatie met fatsoenlijke keurmerken die iets meer dan de allerkaalste basis dekken zoals nu het geval is.

@pamwikkeling: Een goed voorbeeld dat ik in Rosmalen aanschafte, is een Van der Heem boormachine. Inmiddels minstens 50 jaar oud en loopt stiller en soepeler dan alles dat je nu kan kopen. Ik zoek nog een originele schakelaar, dan kan hij ook zo nu en dan dienst gaan doen als er ergens een gaatje in moet komen.

@Fuzzbass hieronder: ik heb het over bouwkwaliteit, dus hoe rustig hij loopt en mede bijgevolg hoe lang hij meegaat bij gebruik binnen de specificaties. Met een veel zwaarder model van nu kan je ongetwijfeld salto's maken, maar met minder dan een Hilti ben je er kwalitatief niet als je gaat vergelijken, verwacht ik. Je hebt me wel nieuwsgierig gemaakt en ik zal eens zien of ik prijzen kan vinden en er de inflatie-index op los kan laten.

www.elba-elektro.nl | "The mind is a funny thing. Sometimes it needs a good whack on the side of the head to jar things loose."

Op 24 april 2014 00:19:00 schreef maartenbakker:
...Van der Heem boormachine. Inmiddels minstens 50 jaar oud en loopt stiller en soepeler dan alles dat je nu kan kopen.

Als je de prijs indexeert naar 2014 denk ik dat dat nog flink kan tegenvallen. Een professionele boormachine van nu kan een kerel van 150 kilo salto's laten maken.

Mijn echte naam: Joris | Mijn elektronica website: Fuzzcraft.com

een ander belangrijk deel van de slechtere kwaliteit apparaten is dat wel hier een markt economie hebben. maak je dus een boormachine die 50 jaar meegaat dan ben je als bedrijf snel zat out of business. op tv en media gebied is zo'n ding toch antiek al zou deze 15 jaar meegaan als de oude philips glasbak tv's. net als pc's heb je niks aan een apparaat wat 15 jaar meegaat maar niks moderns nog ondersteunt. in vergelijk is de apparatuur ook wel sneller verouderd als in de 80's en 90's. alleen voor grote apparaten als witgoed zou het sowiso beter kunnen. maarja dat is door de milieu eisen al opgelost, de milieu vriendelijke koelgassen zijn niet zo goed voor de lange termijn net als r22a en r12 bijv.. elco's zijn ook onderhevig aan de eisen voor het milieu en deels oorzaak van snel gare voedingen..

waar rook was, werkt nu iets niet meer

@fuzzbass: Ik zal eens navraag bij de informele archieven doen, want prijzen kan ik zo snel nog niet vinden. De machine die ik heb blijkt eerder rond 60 jaar dan 50 te zijn, de HBM101 staat in deze folder: http://www.vanderheem.com/product_images/prod_overige/Boormach%20HBM%2…

www.elba-elektro.nl | "The mind is a funny thing. Sometimes it needs a good whack on the side of the head to jar things loose."
Henry S.

Moderator

Op 24 april 2014 00:19:00 schreef maartenbakker:
Wat daarvoor nodig is, is het genoemde consumentenbesef, in combinatie met fatsoenlijke keurmerken die iets meer dan de allerkaalste basis dekken zoals nu het geval is.

Een 'Wakker dier actie' voor importeurs en producenten, want een consument weet (nog) niet beter. Op dit moment is de consument zeer verwend, en dat is expres door de fabrikanten 'gekweekt'. Omzet/winst is op dit moment nog belangrijker dan kwaliteit. Iets wat je met een keurmerk (helaas het zoveelste, en veel zijn meer een wassen neus - 'kies bewust' geldt alleen voor '*A-merken') kunt ombuigen.

*Een A-merk is alleen een A-merk vanwege de reclame...

Deze post is niet door ChatGPT gegenereerd. De 2019 CO labvoeding.
Arco

Special Member

Zou simpel op te lossen zijn door de garantieperiode verplicht op 3 of 5 jaar te zetten. Fabrikanten zouden dan wel nadenken, voordat ze goedkope materialen gebruiken.
Zag gisteren op Discovery een fabriek die snuiftabak maakte. Gebruikte nog steeds de machines die bij de oprichting van de fabriek waren geinstalleerd. (in 1750!)

Arco - "Simplicity is a prerequisite for reliability" - hard-, firm-, en software ontwikkeling: www.arcovox.com
evdweele

Overleden

Op 24 april 2014 00:19:00 schreef maartenbakker:
Wat daarvoor nodig is, is het genoemde consumentenbesef, in combinatie met fatsoenlijke keurmerken

De vraag is hoe je dat consumentenbesef zou willen sturen.
Er zijn talrijke websites waar consumenten hun ervaringen met producten met anderen willen delen. Echter, hoe betrouwbaar zijn die ervaringen? Iemand schrijft een lovend artikel over een apparaat, maar aan het eind van het bericht staat dat de nieuwe stofzuiger al(!) twee dagen in gebruik is en de vorige stofzuiger 30 jaar oud was.
De vergelijking is daarmee weinig maatgevend voor de kwaliteit.
De Consumentenbond maakt dezelfde fouten als het om huishoudelijke apparaten gaat; een momentopname van een nieuw toestel, maar niet wat die wasmachine over 7 jaar en na 1000 wasbeurten doet en aan onderhoud heeft gekost.

Waar moet de consument dan zijn informatie vandaan halen om tot een verantwoorde keus te komen?
Zelf denk ik dat ik een kritische consument ben die niet de goedkoopste spullen in huis haalt. Voor aanschaf van een apparaat oriënteer ik me terdege door te lezen wat anderen schrijven en vertellen, maar het blijft gokken of je echt wel de beste waar krijgt voor je geld.

Dat fabrikanten bewust de levensduur van apparaten beperken denk ik niet; de levensduur zal veel meer kostprijs gedreven worden, bepaald door de concurrentie.
Na 1 slechte ervaring met een merk zullen de meeste consumenten niet snel opnieuw iets van diezelfde fabrikant kopen.
Vertrouwen komt te voet, maar gaat te paard.

Er is een bekende uitzondering met het bewust beperken van de levensduur: inktcartridges van printers die voorzien zijn van een chip die bepaalt of de cartridge moet worden vervangen, niet of de inkt geheel verbruikt is.

Techniek is ervoor gemaakt om ons in de steek te laten. Het blijft een ongelijke strijd tussen de techniek en de technicus.
EricP

mét CE

Professionele mixers en fatsoenlijke espressomachines zijn gewoon te koop.

Nou heb ik zijdelings wel eens wat met dat 'professionele' spul te maken gehad. Ook daar is de kwaliteit bedroevend slecht. De reclame en prijs zijn 'professioneel' ja. Maar onderdelen krijgen? Nee meneer, die machine is inmiddels 5 jaar oud. Daar hebben we niks meer voor.
Die horeca-toko is deels overgestapt op consumenten-meuk. Er ligt een reserve exemplaar in het magazijn. Als het stuk gaat, gaat het de vuilbak in en pakken we de volgende. Da's goedkoper dan 'professioneel' spul... Of de professionele oven... Na 4(!) jaar sterven de rotary encoders af. Oplossing van de verkoper: dat wordt een nieuwe printplaat vaan €800. Maar ja, de machine is al 4 jaar oud. Wilt U 'm niet inruilen? Dan krijgt U €2000 korting op een nieuwe. De oplossing was uiteraard de encoders vervangen. Farnell vraagt er nog net geen 3 hele pleuro's voor. Ex. BTW, dat dan wel weer. Een fatsoenlijke encoder was waarschijnlijk 10 cent duurder geweest.

De Consumentenbond maakt dezelfde fouten als het om huishoudelijke apparaten gaat; een momentopname van een nieuw toestel

Die testen moet je inderdaad goed lezen. Als er geen Nederlandstalige manual bij zit, dan kan het niet hoger dan 'matig' scoren. Nou vind ik bij de meeste apparaten de manual nog minder interessant dan de verpakking, dus waar dit nou vandaan komt? Feit blijft dat als ik iets 'goeds' wil kopen, dat anno 2014 best moeilijk geworden is.

Het is natuurlijk anecdotisch maar ik herken het bij koffiemachines niet; de semi-professionele La Vibiemme op de vereniging draait sinds 2003, de kosten van het onderhoudscontract voor de jaarlijkse ringetjes zijn ongeveer de helft van zijn energieverbruik.
Er gaat verder om de twee jaar een nieuwe pomp en soms een pressostaat van een paar tientjes in, dat is het wel. Dit is voor ons gezien het zware gebruik geheel acceptabel. Hij is ook gemakkelijk te repareren, het is een simpel ding met alleen een stukje elektronica in de niveausensor. Drie schroeven los en je kunt overal goed bij.
De Gaggia daar voor heeft het ook zeer geruime tijd gedaan.

Op het werk hebben we nu een jaar of vijf een betere consumentenmachine, een 820 van Quickmill.
Staan goed bekend, met nog geen E 500,- ook niet duur en hij houd zich met ESE pads van Illy prima.
En hij maakt lekkere koffie :)

DE OLDE

Overleden

De boel is wel goedkoper geworden, een KTV kostte in 1968 bijna 2400 gulden , daar moest je 3 maand voor werken !! Verder worden de prijzen van onderdelen gewoon heel erg opgedreven. Een oventhermostaat in een Bosch fornuis kost ruim 6 tientjes , ik keek even er in en de thermostaat was van een toeleverancier , een reparatie thermostaat (van het zelfde merk toeleverancier en typenummer) koste 7 euries bij dezelfde onderdelen groothandel. Ik zeg altijd er zijn mensen die mogen stelen. :)

Wat Lefert levert, levert anders geen mens.

Om Jochem even bij te treden. Vorige week las ik in de krant dat General Motors wist dat bij een bepaald wagentype het sleutelkontakt eens geregeld liet afweten. Gevolg was dat de motor zomaar uitviel terwijl je aan het rijden was, de servostuur niet meer werkte en in het ergste geval het stuurslot activeerde. Reden waarom ze het slot niet zowiezo vervingen door een betrouwbaarder type? Het nieuwe slot was 1 dollar meer en voor een wagen van pakweg 25.000 dollar was dat toch wel veel. De schadeclaims die nu in de States boven hun hoofd hangen zullen allicht iets meer kosten dan 1 dollar.

Dat je een elektrische tandenborstel op een eenvoudige wijze kunt openen wist ik nog niet. Alvast bedankt voor die tip.

Zo zijn er nog veel van die toestellen die schijnbaar niet zijn te openen. Tot je als 'handige Harry' zo'n onding met een beetje geweld hebt kunnen open peuteren en mag vaststellen dat er toch een zeer eenvoudige manier is. Maar wat brengt een bedrijf meer op? Dat een klant een nieuw toestel koopt omdat de oude dienst weigert, of een kleine handleiding die de gebruiker eenvoudig uitlegt hoe je iets moet 'herstellen' voor een tiende van de kostprijs van zo'n alledaags toestel.

Depeet

Op 24 april 2014 11:33:50 schreef depeet:
.. Reden waarom ze het slot niet zowiezo vervingen door een betrouwbaarder type? Het nieuwe slot was 1 dollar meer en voor een wagen van pakweg 25.000 dollar was dat toch wel veel. De schadeclaims die nu in de States boven hun hoofd hangen zullen allicht iets meer kosten dan 1 dollar.
..

Dat is natuurlijk ook met de wijsheid achteraf. Er zijn duizenden onderdelen in een auto die zo bekeken worden. 50 gram lichter, 50 cent goedkoper. Doe dat 2000 keer en je hebt het over 100 kilo of 1000 euro, na BTW en BPM €1700

Ik denk dat je over het algemeen nog steeds redelijke spullen kan kopen. Ook de service en onderdelen kunnen best goed zijn, ik heb voor een accuboor een paar jaar geleden nog een nieuwe behuizing kunnen bestellen voor 2 tientjes en bij een zonneschermsensor kreeg ik gratis een nieuwe pakking opgestuurd.

Die sensor (zon/wind) is in aankoop wel net zo duur als een blueray-surroundsetje of goedkope laptop, daarbij komt ook nog dat die sensor over het algemeen door vakmannen wordt geinstalleerd, dus komen er weinig "waar moet de stekker in" vragen die ook veel geld kosten voor een bedrijf.

Veel mensen kan het ook niet zoveel schelen, of ze willen niet weten waarom het zo goedkoop kan. Dan heb je ook nog het fenomeen dat kwaliteit pas laat wordt uitbetaald. Miele heeft een goede naam, als ze nu gaan bezuiningen op kwaliteit duurt het nog jaren voordat dat algemeen bekend wordt, ondertussen kunnen ze lekker de zakken vullen.

Net als autotesten altijd met nieuwe auto's worden gedaan. "Het dashboard voelt luxe en zacht aan en de motor is zuinig en krachtig" maar dat het dashboard over 4 jaar gaat bladderen en de motor na 2 jaar gaat ratelen kan nog niemand weten.

Dat weet de concurrent van de autofabriek al de dag nadat de auto in de showroom staat, want die schroeven het ding meteen uitelkaar. Er wordt heus wel kwaliteitsengineering gedaan en een beetje fatsoenlijke fabriek is daar erg goed in, behoudens zo eens in de zoveel tijd een rare misser (elke reparateur kan een lijstje standaardfouten opnoemen die waarschijnlijk niet zo bedoeld waren en bijvoorbeeld door een probleem bij de toeleverancier kwamen of door een eigen ontwerpfoutje).

Het probleem is mijnsinziens in de meeste gevallen ook niet dat men op inferieure kwaliteit aanstuurt, maar dat men op een zo goedkoop mogelijk product (voor de consument) of een zo hoog mogelijke marge (voor de aandeelhouders) aanstuurt.

Aandeelhouders was ik eerder nog vergeten in de lijst met problemen. Die gaan vaak voor de wat kortere termijn en helpen dan mee de kwaliteit of zelfs het hele langetermijnbedrijf om zeep te helpen.

Nou zijn er natuurlijk historische gevallen waarin wel min-of-meer op een lage kwaliteit werd aangestuurd, zoals het beruchte gloeilampenkartel dat een groot deel van de 20ste eeuw waarschijnlijk nog van kracht is geweest. Een lamp moest op 1000 uur gespecificeerd worden, inplaats van bijvoorbeeld 1500 of 2000 wat technisch ook fatsoenlijk haalbaar was. En zelfs dat was nog niet puur op kwaliteit sturen: een lamp met een hoog rendement en een goede kleurtemperatuur gaat nou eenmaal wat korter mee dan een gezellig gele lamp. Probleem was vooral dat de gezellige gele lampen ook maar 1000 uur meegingen. Dat werd pas na de oliecrisis verdedigbaar.

www.elba-elektro.nl | "The mind is a funny thing. Sometimes it needs a good whack on the side of the head to jar things loose."

Eergisteren kocht ik een krat bier maar daar is na twee dagen al niet meer veel van over.
Kun je nagaan! Het bier van tegenwoordig gaat niet lang mee! :)
Mijn stofzuiger uit de 1980's doet het nog wel:
http://i60.tinypic.com/s64pzp.jpg

Planned Obsolescense is inderdaad nog steeds een issue.
Nochtand minder dan de topicstarter vermoedt.

Meestal gaat het in onze tijden over: "You get what you pay for".

Overigens niet te verwarren met: "If you pay peanuts, you get monkies", dat op mensen slaat. :-)

Mijn stofzuiger uit de 1980's doet het nog wel

Bij de huidige stofzuigers kun je vaak amper nog de koolborstels vervangen, ook een vorm van Planned Obsolescense mi.

It's the rule that you live by and die for It's the one thing you can't deny Even though you don't know what the price is. It is justified.

Dit topic is gesloten