Lithium ion Accupack bouwen....maar

Neem al de cellen hetzelfde type, dat is het beste.
Als je ze allemaal geheel oplaadt voor het plaatsen zijn er weinig problemen te verwachten.

Als de spanning teveel afwijkt tussen de cellen gaan er enorme stromen lopen bij het koppelen...

In de praktijk valt het wel mee met die "enorme stromen"; lang geleden hebben we dat eens geprobeerd met grote cellen (60Ah), één volle en één zo goed als leeg. In eerste instantie gaat er een flinke stroom lopen, maar naar een paar seconde nam die al snel af; de volle cel zakt snel in, de lege cel stijgt snel, en naarmate het spanningsverschil kleiner wordt, neemt de stroom ook af.

Het is natuurlijk sowieso een goed idee om alle cellen ongeveer even ver opgeladen te hebben. Alles vol is goed, maar alles ongeveer halfvol is ook prima. Het is belangrijker om de cellen die je in serie zet evenveel opgeladen te hebben, anders moet je later wel heel veel gaan balanceren.

In theorie als je verschillende cellen parallel zet moet de "zwakste cel" alle stroom die nodig is kunnen leveren. In theorie kan het ene cel type verwaarloosbaar capaciteit hebben als de spanning van 3.9 naar 3.8 zakt, terwijl de andere juist daar een fors deel van z'n capaciteit heeft zitten. Dus terwijl de spanning extern van 3.98 naar 3.8 zakt, zal die andere vrijwel alle stroom moeten leveren.

Ook hier geldt, in de praktijk valt het enorm mee.

Op 1 november 2021 15:27:55 schreef rew:
In theorie als je verschillende cellen parallel zet moet de "zwakste cel" alle stroom die nodig is kunnen leveren. In theorie kan het ene cel type verwaarloosbaar capaciteit hebben als de spanning van 3.9 naar 3.8 zakt, terwijl de andere juist daar een fors deel van z'n capaciteit heeft zitten. Dus terwijl de spanning extern van 3.98 naar 3.8 zakt, zal die andere vrijwel alle stroom moeten leveren.

Ook hier geldt, in de praktijk valt het enorm mee.

Dank voor de info,

Mag ik het zo zien Rew? Wanneer een cel die in parralel zit te snel zakt, dat dan de andere cellen deze eigenlijk weer terug laden naar dezelfde spanning? En wat doen dan de cellen die er mee in serie zijn verbonden?

Wel erg interessant allemaal. maar jullie zijn het er dus over eens dat qua capaciteit, kleine verschillen, geen gevaar opleveren. En initieel bij de bouw alle voltages zo dicht mogelijk bij elkaar houden.

Creme de la creme lijkt mij iedere serie zijn eigen BMS met protectie en loadbalance aangepast aan het vermogen van die cellen. Dus geen 6S100Amp maar 6S6Amp als je 6Ah cellen hebt. De series zou ik dan weer op een parallel 22 volt loadbalancer met protectie BMS zetten die dan weer die x maal 6Ah-22 volt kan managen.

Gaat er in de serie wat mis dan grijpt de serie in op de cel en geeft de parallel BMS nog extra bescherming aan de serie. Tevens zorgt de parallel BMS dan dat de series naar beste kunnen geladen en ontladen worden waar de serie BMS'en dat weer per cel individueel regelen.

Zelf heb ik een accupack met LTO gemaakt.
Voordeel is dat die niet zo gevoelig zijn.
Kunnen een flinke stoot hebben.
Gaan gewoon zo aan de prik.

Beste wijze van laden/ontladen is 20%-80% gaat t spul t langst mee.

Maar als je een 6s hebt.
Waarom niet voor een paar duppies bij alie een volt en temperatuurmeter halen per s.
Kun je zien wanneer het niet goed gaat.
Kun je bij laden en ontladen monitoren of er een achterblijft.

Heel verhaal getypt, en toen een onbereikbare site bij klikken op verzenden, dus nogmaals:

Uit beperkte ervaring met het samenstellen van celgroepen bestaande uit cellen van verschillende types (zelfde celtype maar verschillende batch en leeftijd) zeg ik: niet doen.

De test-accu die ik samenstelde met cellen uit oude laptop-packs had vaak 1 groep die geheel dood was en twee celgroepen (van 2 cellen) die nog heel behoorlijk op spanning was en dat na opladen ook bleef én nog behoorlijke capaciteit haalden.

Bij het 2+2 groeperen was het echter snel uit met de pret en liepen de cellen snel leeg. Zelfs zodanig dat 5 maanden na op 15,6 Volt weggelegd te zijn twee groepen compleet dood zijn.
De cellen die ik nu gebruik (NCR18650B) heb ik bij de eerste accu lukraak aan elkaar geknoopt. Pas later besefte ik me dat ik rudimentaire apparatuur heb om de interne weerstand te testen (capaciteit testen is nog beter, maar ja... dat duurt wel even met 16 cellen per accu).
Bij de tweede heb ik elke cel dan ook 10 keer getest, de waardes opgeschreven om daarna 4 groepen (4S4P) met zo dicht mogelijk bij elkaar liggende interne totaal-weerstand te krijgen.
Heeft de eerste accu daardoor nog wat onbalans in de celgroepen zitten waarbij het BMS gaat balanceren, de tweede heeft 4 zulke perfect gelijke groepen dat bij het opladen het grootste spanningsverschil niet meer dan 11 milliVolt bedraagt.

@ Ghia: een temperatuurmeter is onzinnig. Tegen de tijd dat die iets significants aan gaat geven is de cel (en daarmee vaak totale accu) al zo slecht geworden dat je daar niet eens meer iets bruikbaars mee kan.

Mijn accu's hebben twee temperatuursensoren aan boord, bewaakt door het BMS. De cellen warmen bij laden met (ongeveer) 1/4C hooguit enkele graden op. De grootste warmte komt van de lader waar de accu's direct tegenaan gemonteerd zitten, waardoor 32 graden vrij normaal is. (het zijn V-mount accu's uit de AV-industrie, die op de lader geklikt worden, zodoende)

@ Harry64: het beste lijkte me om in dit geval een programmeerbaar BMS te kiezen. Maar helaas, dat is complexe materie en ze zijn niet goedkoop. Ik ben alleen niet op de hoogte van wat 'China' allemaal biedt.

Op 1 november 2021 19:43:57 schreef weardguy:
Heel verhaal getypt, en toen een onbereikbare site bij klikken op verzenden, dus nogmaals:

Uit beperkte ervaring met het samenstellen van celgroepen bestaande uit cellen van verschillende types (zelfde celtype maar verschillende batch en leeftijd) zeg ik: niet doen.

De test-accu die ik samenstelde met cellen uit oude laptop-packs had vaak 1 groep die geheel dood was en twee celgroepen (van 2 cellen) die nog heel behoorlijk op spanning was en dat na opladen ook bleef én nog behoorlijke capaciteit haalden.

Bij het 2+2 groeperen was het echter snel uit met de pret en liepen de cellen snel leeg. Zelfs zodanig dat 5 maanden na op 15,6 Volt weggelegd te zijn twee groepen compleet dood zijn.
De cellen die ik nu gebruik (NCR18650B) heb ik bij de eerste accu lukraak aan elkaar geknoopt. Pas later besefte ik me dat ik rudimentaire apparatuur heb om de interne weerstand te testen (capaciteit testen is nog beter, maar ja... dat duurt wel even met 16 cellen per accu).
Bij de tweede heb ik elke cel dan ook 10 keer getest, de waardes opgeschreven om daarna 4 groepen (4S4P) met zo dicht mogelijk bij elkaar liggende interne totaal-weerstand te krijgen.
Heeft de eerste accu daardoor nog wat onbalans in de celgroepen zitten waarbij het BMS gaat balanceren, de tweede heeft 4 zulke perfect gelijke groepen dat bij het opladen het grootste spanningsverschil niet meer dan 11 milliVolt bedraagt.

@ Ghia: een temperatuurmeter is onzinnig. Tegen de tijd dat die iets significants aan gaat geven is de cel (en daarmee vaak totale accu) al zo slecht geworden dat je daar niet eens meer iets bruikbaars mee kan.

Mijn accu's hebben twee temperatuursensoren aan boord, bewaakt door het BMS. De cellen warmen bij laden met (ongeveer) 1/4C hooguit enkele graden op. De grootste warmte komt van de lader waar de accu's direct tegenaan gemonteerd zitten, waardoor 32 graden vrij normaal is. (het zijn V-mount accu's uit de AV-industrie, die op de lader geklikt worden, zodoende)

@ Harry64: het beste lijkte me om in dit geval een programmeerbaar BMS te kiezen. Maar helaas, dat is complexe materie en ze zijn niet goedkoop. Ik ben alleen niet op de hoogte van wat 'China' allemaal biedt.

China biedt ongelooflijk veel. Zo veel dat je héél goed moet opletten.

Ik ben ook eigenlijk eerder geneigd om zelf een BMS te bouwen met een atmega168 o.i.d. Die kan tot 8 cellen, strings of parallel packs controleren, sturen en laad en ontlaad data verzamelen. Met eigen software/firmware. die 8 analoge ingangen kan je ook multiplexen met een 4uit16 decoder of een 8x8 matrix opzet bijvoorbeeld, kan je nog meer strings en parallelpack controleren met een processor.

Daarbij kost een beetje 'goede' BMS met monitoring bij de Ali ook al snel een goede 100 euro of meer.

Als ik met Li-Ions ga werken, dan wil ik zicht en controle over elke individuele cel. Zeer zeker als de vermogens groter worden. Veel vermogen betekent ook automatisch een grote oncontroleerbare fik als er iets mis gaat.

Cellen die parallel staan hoef je niet apart te bewaken, de spanning daarover is toch gelijk. Ik zie ook niet in wat je nog aan parallelle strengs zou willen besturen; een string met een lagere capaciteit zal gewoon minder stroom leveren, want de spanning over elke string moet gelijk zijn (ze staan immers parallel), dus één string kan nooit sneller leeg raken dan de andere.

Met de simpele BMSjes uit China moet je goed oppassen of ze wel echt balanceren; ze zetten het allemaal in de lijst met trefwoorden, maar slechts een klein deel doet dat ook daadwerkelijk, en een nog kleiner deel doet het correct.

Als er geen flinke weerstanden (1210 of groter) op zitten, meestal 82 ohm of in die orde van grootte, met een aantal gelijk aan het aantal cellen, wordt er niet gebalanceerd.

[Bericht gewijzigd door SparkyGSX op maandag 1 november 2021 23:35:13 (35%)

Dan alleen maar de voltmeters, maar voor een paar duppies
extra krijg je er al een tempie bij.
Al is het dan alleen maar zinnig voor de show.

Je hebt zelfs bij alie al een combo 7 of 8s volt apparaatje voor 20 eu.
Af en toe alleen even kijken wat er gebeurt.
Maar als het verschil tussen de onder- en overpresteerder
te groot is.
Tja, dan is het pech hebben.

Op 1 november 2021 23:33:08 schreef SparkyGSX:
Cellen die parallel staan hoef je niet apart te bewaken, de spanning daarover is toch gelijk. Ik zie ook niet in wat je nog aan parallelle strengs zou willen besturen; een string met een lagere capaciteit zal gewoon minder stroom leveren, want de spanning over elke string moet gelijk zijn (ze staan immers parallel), dus één string kan nooit sneller leeg raken dan de andere.

Met de simpele BMSjes uit China moet je goed oppassen of ze wel echt balanceren; ze zetten het allemaal in de lijst met trefwoorden, maar slechts een klein deel doet dat ook daadwerkelijk, en een nog kleiner deel doet het correct.

Als er geen flinke weerstanden (1210 of groter) op zitten, meestal 82 ohm of in die orde van grootte, met een aantal gelijk aan het aantal cellen, wordt er niet gebalanceerd.

Voor de spanning hoeft dat i.d.d. niet. Als je wilt kunnen vaststellen of één van de cellen kuren krijgt wel.

Stel ik heb 10 serie stringen van 8 cellen in serie, dan zal de BMS in die serie wel een fout gaande cel er uit vissen. Als echter die 10 series dan weer recht toe recht aan parallel staan, kan je weinig met die betreffende serie omdat laad en ontlaad voor die 10x8 parallel staan. Dus een serie string die minder presteert wordt of niet meer goed geladen of veroorzaakt overladen en dus ingrijpen van de overige serie BMS'en.

Of de serie BMS moet dat individueel binnen die direct parallel schakeling kunnen regelen. Maar dan nog is het wel handig te weten welke van de 10 serie stringen er een probleem heeft in dat parallelle circuit.

Ik zou dat wel willen weten i.i.g. zeer zeker als de cellen niet gelijkwaardig genoeg zijn door verschillende herkomsten.

En ook al zijn ze dat wel bij samenstellen, het is niet zo dat dat ook zo blijft. Er kan een maandagochtend cel tussen zitten.

Harry, ik vermoed dat jij niet goed weet wat een BMS doet.

Per cel is er gewoon een schakeling die drie grenzen bewaakt. Je kan de chipjes die dit doen kopen met verschillende grenzen, maar laat ik er even getalletjes bij zetten zodat het concreter wordt.

Ondergrens: 2.8V. Zodra de spanning hieronder komt geeft ie aan de centrale module door: Cel te laag: Kappen met ontladen, schakel de belasting AF!

Bovengrens1: 4.20V. Start met balanceren. Er wordt een pinnetje hoog gemaakt, meestal hangt daar dan een mosfet en weerstand aan.

bovengrens2: 4.30V. Zodra de spanning hierboven komt geeft ie aan de centrale module door: Cel te hoog: kappen met laden! Schakel de lader AF!

Jij zegt steeds "serie-bms" Dat is een term die niet bestaat.

Als je een 8P configuratie hebt, dan heb je maar 1 BMS, met 8 van die monitor chipjes die ieder een celgroep in de gaten houden.

Als van een celgroep 1 cel geen capaciteit heeft. dan is na zeg 7x*3000mAh de celgroep al leeg. Dan geeft deze groep-chip dus door: Kappen met ontladen en alles is goed.

Als alle cellen ontladen beginnen en je gaat laden dan hebben de andere groepen 8*3000mAh nodig om vol te geraken, maar deze groep is na 7*3000mAh al vol. Die gaat dan balanceren, maar het balancing circuit zal niet de capaciteit hebben om te voorkomen dat de tweede beovengrens bereikt wordt. De lader wordt afgeschakeld, het balanceren gaat door, en pas als dat klaar is wordt de lader weer ingeschakeld. OOk dit gaat goed.

Deze ene balancing-weerstand zal dan de complete 3000mAh * 4V = 12Wh aan energie moeten verstoken voordat de boel weer in balans is. Stel je weerstand is 82 Ohm zoals Sparky zegt. Dan verstookt ie 0.21W, dus dat gaat 57 uur duren als ie 100% aan zou staan, maar door wat hysterese zal dat iets te optimistisch zijn.

Wat heel vervelend is, dat is een cel die lekt. Na 3 weken stilliggen is er dan een celgroep die zeg ontladen is terwijl de rest nog fors vol is. Nu moet die ene balancing weerstand 9* wat ie niet te verduren kreeg verstoken. Het opladen/balanceren duurt nu 600 uur, 4 weken!

Op 2 november 2021 01:34:47 schreef harry64:
Als echter die 10 series dan weer recht toe recht aan parallel staan, kan je weinig met die betreffende serie omdat laad en ontlaad voor die 10x8 parallel staan. Dus een serie string die minder presteert wordt of niet meer goed geladen of veroorzaakt overladen

Nee, als de cellen parallel staan (ik denk dat je een 8s10p configuratie beschrijft, maar het is niet heel duidelijk), kan er nooit één cel overladen worden; de spanning over de parallel geschakelde cellen is per definitie gelijk.

Als je één rotte cel hebt in een grote pakket, heeft die set parallelle cellen een lagere capaciteit, en dat zal dan de beperkende factor zijn voor het hele pakket. Echter, als je er losse strings van had gemaakt, had die ene string met de rotte cel ook weinig of helemaal niets geleverd, en netto kun je precies evenveel uit het hele pakket trekken.

Het enige voordeel aan losse strings is dat het eenvoudiger is om de slechte cel te identificeren.

Er is een reden autofabrikanten zoals Tesla gewoon cellen parallel zetten (tot bijna 100 cellen!), en geen 100 aparte strings maken.

Ik krijg, met je verhaal over "serie BMSen" en "parallel BMSen", eerlijk gezegd het gevoel dat je eigenlijk geen echte ervaring hebt met (grote) accupakketten. Dan is het natuurlijk prima om mee te discussieren, maar tegelijk doe je het een beetje voorkomen alsof dat de manier is dat deze dingen in "de echte wereld" worden gedaan, en dat is gewoon niet zo.

Het verschil van Tesla packs t.o.v. bv Chinese is dat ze per cell wel gezekerd zijn met een 'fuse wire', als dat de juiste benaming is. I.c.m. een BMS heb je vrijwel alle mogelijke beveiligingen wel te pakken.

Dit filmpje kwam ik laatst nog tegen hoe 1 cell een Tesla laat uitschakelen:
https://www.youtube.com/watch?v=F-B_8oMZNeI

Het gebruik van fuse wire is een afweging op zich; aan de ene kant is het een goed idee, want als één cel in sluiting gaat, wordt niet alle energie uit de parallelle cellen wordt er dan in gedumpt, als de stroom groot genoeg wordt om die fuse wire te laten doorbranden. Aan de andere kant is die fuse wire dan ook weer een mechanisch zwakke verbinding, en de weerstand daarvan geeft ook meer verliezen.

In dat filmpje zeggen ze dat een cel altijd de rest leeg gaat trekken; dat is niet waar, een cel kan capaciteit verliezen, of een hogere interne weerstand krijgen (of zelfs helemaal open gaan). Een cel die spontaan een veel hogere zelfontlading krijgt is in mijn beleving best wel uitzonderlijk.

Het isoleren van die cel is niet zo eenvoudig als je alleen elektrisch kunt meten; je weet dat het één cel van een bepaalde groep moet zijn, en dan kun je proberen de spanningsval over de fuse wires te meten. De eenvoudigere methode lijkt me om gewoon met een thermische camera te kijken welke cel warm wordt, terwijl het hele pack in rust is; als de ontlading significant is, zou het verschil m.i. zichtbaar moeten zijn.

Op 2 november 2021 10:04:57 schreef rew:
Harry, ik vermoed dat jij niet goed weet wat een BMS doet.

Per cel is er gewoon een schakeling die drie grenzen bewaakt. Je kan de chipjes die dit doen kopen met verschillende grenzen, maar laat ik er even getalletjes bij zetten zodat het concreter wordt.

Ondergrens: 2.8V. Zodra de spanning hieronder komt geeft ie aan de centrale module door: Cel te laag: Kappen met ontladen, schakel de belasting AF!

Bovengrens1: 4.20V. Start met balanceren. Er wordt een pinnetje hoog gemaakt, meestal hangt daar dan een mosfet en weerstand aan.

bovengrens2: 4.30V. Zodra de spanning hierboven komt geeft ie aan de centrale module door: Cel te hoog: kappen met laden! Schakel de lader AF!

Met die waardes en protocollen ben ik bekend. Ze zijn ietwat afwijkend van wat je tot nu toe zegt. Ik begreep van de verhalen die op het net rondgaan dat met Li-Ion 18650 cellen 3.0 leeg is, 4.1 balanceren, 4.2 vol en boven 4.2 is de gevarenzone. Onder de 2.5 is ook gevarenzone ivm ompolen van de cel.

Jij zegt steeds "serie-bms" Dat is een term die niet bestaat.

Als je een 8P configuratie hebt, dan heb je maar 1 BMS, met 8 van die monitor chipjes die ieder een celgroep in de gaten houden.

Als van een celgroep 1 cel geen capaciteit heeft. dan is na zeg 7x*3000mAh de celgroep al leeg. Dan geeft deze groep-chip dus door: Kappen met ontladen en alles is goed.

Als alle cellen ontladen beginnen en je gaat laden dan hebben de andere groepen 8*3000mAh nodig om vol te geraken, maar deze groep is na 7*3000mAh al vol. Die gaat dan balanceren, maar het balancing circuit zal niet de capaciteit hebben om te voorkomen dat de tweede beovengrens bereikt wordt. De lader wordt afgeschakeld, het balanceren gaat door, en pas als dat klaar is wordt de lader weer ingeschakeld. OOk dit gaat goed.

Deze ene balancing-weerstand zal dan de complete 3000mAh * 4V = 12Wh aan energie moeten verstoken voordat de boel weer in balans is. Stel je weerstand is 82 Ohm zoals Sparky zegt. Dan verstookt ie 0.21W, dus dat gaat 57 uur duren als ie 100% aan zou staan, maar door wat hysterese zal dat iets te optimistisch zijn.

Wat heel vervelend is, dat is een cel die lekt. Na 3 weken stilliggen is er dan een celgroep die zeg ontladen is terwijl de rest nog fors vol is. Nu moet die ene balancing weerstand 9* wat ie niet te verduren kreeg verstoken. Het opladen/balanceren duurt nu 600 uur, 4 weken!

Dus als ik het goed begrijp heb je het dan over fig. e. Die is dan 3P met steeds een groep van 2. Stel dat de cel links boven er de brui aan geeft dan wordt rechtsboven ook uitgeschakeld want parallel. Echter de onderste vier doen ook niet meer mee omdat de spanning te laag is. Dus alle zes uit. Met fig. d verlies je 3 van de zes in dat geval. Ik had het over fig. d. Met serie-bms doelde ik op een bms die de drie in serie regelt en met parallell-bms de twee series. Die parallell-bms lijkt dan i.d.d. overkill omdat de serie-bms die string ook als defect kan aanmelden/uitschakelen/balanceren enz. i.i.g. dank voor je uitleg want ik heb nog wel wat te leren in deze materie.

Op 2 november 2021 11:02:33 schreef SparkyGSX:
[...]Nee, als de cellen parallel staan (ik denk dat je een 8s10p configuratie beschrijft, maar het is niet heel duidelijk), kan er nooit één cel overladen worden; de spanning over de parallel geschakelde cellen is per definitie gelijk.

Als je één rotte cel hebt in een grote pakket, heeft die set parallelle cellen een lagere capaciteit, en dat zal dan de beperkende factor zijn voor het hele pakket. Echter, als je er losse strings van had gemaakt, had die ene string met de rotte cel ook weinig of helemaal niets geleverd, en netto kun je precies evenveel uit het hele pakket trekken.

Het enige voordeel aan losse strings is dat het eenvoudiger is om de slechte cel te identificeren.

Er is een reden autofabrikanten zoals Tesla gewoon cellen parallel zetten (tot bijna 100 cellen!), en geen 100 aparte strings maken.

Ik krijg, met je verhaal over "serie BMSen" en "parallel BMSen", eerlijk gezegd het gevoel dat je eigenlijk geen echte ervaring hebt met (grote) accupakketten. Dan is het natuurlijk prima om mee te discussieren, maar tegelijk doe je het een beetje voorkomen alsof dat de manier is dat deze dingen in "de echte wereld" worden gedaan, en dat is gewoon niet zo.

Ik heb i.i.d. nog geen ervaring met grote pakketten. Wel met kleintjes van laptops voornamelijk. Was ook niet m'n bedoeling om zo over te komen. Maar zoals ik al eerder schreef is er veel rotzooi te koop. Is er ook veel teleurstelling en e-waste omdat je bijvoorbeeld niets met de software van bepaalde BMS'en kan als die eenmaal het hele pakket hebben uitgeschakeld. Fabrikanten e.d. zijn vaak ook niet bereidt om daar wat mee te doen. Daar kom je vaak niet verder dan dat je maar een nieuwe moet kopen. Of wat met laptops vaak gebeurt gewoon een compleet nieuwe accu. Vind ik gewoon zonde van de Li-Ion's die nog wel bruikbaar zijn. Dus dan zou ik zelf gaan bouwen en ontwikkelen omdat je dan hard en software in eigen hand hebt.

Op 2 november 2021 10:04:57 schreef rew:
Per cel is er gewoon een schakeling die drie grenzen bewaakt. Je kan de chipjes die dit doen kopen met verschillende grenzen, maar laat ik er even getalletjes bij zetten zodat het concreter wordt.

Ondergrens: 2.8V. Zodra de spanning hieronder komt geeft ie aan de centrale module door: Cel te laag: Kappen met ontladen, schakel de belasting AF!

En bij de programmeerbare is dat zelfs geheel in te stellen. Zelfs systeemkritieke spanning (waarbij het aangesloten systeem dreigt uit te vallen) kun je onafhankelijk van shutdown-voltage van het BMS zelf instellen.

Op 2 november 2021 10:04:57 schreef rew:
Bovengrens1: 4.20V. Start met balanceren. Er wordt een pinnetje hoog gemaakt, meestal hangt daar dan een mosfet en weerstand aan.

Bij de Chinese is dit misschien een vast gegeven, bij de programmeerbare is dit een pittige formule waarbij aan de hand van de interne weerstand van de gebruikte FET (in mijn geval extern, het BMS-chipje zelf kan ook (beperkt) dissiperen) en volgens mij de capaciteit over de tijd in secondes of iets dergelijks, een waarde ingevoerd moet worden.
Als het laden net gestart is, de spanningen hooguit 3 Volt per cel bedragen maar het IC dan al ziet dat 1 groep veel sneller gaat dan de rest, wordt, als aan de criteria van de formule voldaan wordt, meteen het balanceren al gestart. Het is best mooi om dat te zien: ineens gaat het balanceerbit aan en zie je de spanningen duidelijk afwijkend gedrag gaan vertonen.

Op 2 november 2021 10:04:57 schreef rew:
Wat heel vervelend is, dat is een cel die lekt. Na 3 weken stilliggen is er dan een celgroep die zeg ontladen is terwijl de rest nog fors vol is. Nu moet die ene balancing weerstand 9* wat ie niet te verduren kreeg verstoken. Het opladen/balanceren duurt nu 600 uur, 4 weken!

En precies op die manier werd bij mijn accu's duidelijk dat ze stuk aan het gaan waren. Nadat de laadstroom een (volgens de lader) bepaalde grens gepasseerd was en het groene lampje gaat branden, wordt er gesatureerd. Maar als er ook gebalanceerd wordt, duurt het satureren veel langer. Toen van een van m'n accu's bijna een hele dag heeft staan satureren, wist ik dat het niet goed was.

Op 2 november 2021 16:07:08 schreef harry64:
Ik begreep van de verhalen die op het net rondgaan dat met Li-Ion 18650 cellen 3.0 leeg is, 4.1 balanceren, 4.2 vol en boven 4.2 is de gevarenzone.

Nu ja, niet echt dus maar ik weet echt niet wat er op programmeerbaar BMS-gebied in China te krijgen is.

Op 2 november 2021 16:07:08 schreef harry64:
Dus als ik het goed begrijp heb je het dan over fig. e. Die is dan 3P met steeds een groep van 2.

Nee, figuur e is een 3S2P configuratie: 3 cellen in serie, waarvan elke cel uit twee parrallel geschakelde cellen bestaat.
2P3S mag uiteraard ook. Volgens mij is er niet echt een standaardnotatie.

Er is zeker een heleboel rotzooi te koop, helaas dus niet alleen in de vorm van kleine printjes van Aliexpress, maar ook grote systemen, bedoeld voor voertuigen, van 1000+ euro. Nu moet ik er wel bij zeggen dat het zo'n 7 jaar geleden is dat ik daar echt mee gewerkt heb, dus misschien is het inmiddels beter.

Plaatje E is de gebruikelijke constructie; dit is eenvoudiger, omdat je maar één BMS nodig hebt, en dat scheelt dus ook veel kleine draadjes.

In de situatie die je schetst, dat de cel linksboven stuk gaat (waarbij ik uitga van geen capaciteit of open circuit), heeft het BMS dat niet eens direct in de gaten; immers, zijn broertje houd de spanning daar gewoon in stand. Een heel goed BMS zou het wellicht in de gaten hebben, omdat de spanning onder belasting iets verder inzakt dan over de rest van het pakket, omdat die ene cel alle stroom moet leveren, en er dus iets meer spanning valt over zijn interne weerstand. Aangezien deze ene cell in zijn eentje alle stroom moet leveren, zal hij eerder leeg zijn dan de rest. Zodra deze cel leeg is, houdt het voor het hele pakket op, maar het grappige is dus dat dit exact even veel energie heeft opgeleverd als plaatje D waarbij die cel linksboven stuk is gegaan.

Een nadeel hiervan hiervan is dat het dus even duurt voordat je door hebt dat er iets mis is, en in de tussentijd heeft de cel rechtsboven de dubbele stroom moeten leveren; dat zou teveel kunnen zijn. Als je de cellen apart bewaakt, en eventueel per string ook de stroom meet, zou je eerder kunnen ingrijpen.

Op 2 november 2021 14:32:45 schreef SparkyGSX:
Een cel die spontaan een veel hogere zelfontlading krijgt is in mijn beleving best wel uitzonderlijk.

Oh, nee, ik heb de indruk dat dit in fietsaccus best regelmatig voor komt.

Op 2 november 2021 17:55:56 schreef weardguy:
En precies op die manier werd bij mijn accu's duidelijk dat ze stuk aan het gaan waren. Nadat de laadstroom een (volgens de lader) bepaalde grens gepasseerd was en het groene lampje gaat branden, wordt er gesatureerd. Maar als er ook gebalanceerd wordt, duurt het satureren veel langer. Toen van een van m'n accu's bijna een hele dag heeft staan satureren, wist ik dat het niet goed was.

Wat is het verschil tussen satureren en balanceren ?

Ik vermoed wanneer de lader van stroom regeling naar voltage regeling gaat ?

Wow, veel reacties , dank allemaal.

Ok dan maar wat opmerkingen en vraagjes.

weardguy "(zelfde celtype maar verschillende batch en leeftijd) zeg ik: niet doen."
Cellen niet mixen, maar wat als (zoals harry64 zegt) BMS per pack en dan die pack gelijk houden maar wel verschil tussen packs?

Ghia, Allemaal goede ideeën
Maar moet nog uit zoeken hoe die volt / temp meters dan uit te lezen zijn als ik meerdere packs parralel zet.

weardguy uiteraard lijkt me het beste om de capacitieten te testen, iemand een betaalbaar idee om dat ineens met veel cellen tegelijk te doen?

Harry heeft gelijk, ik heb veel leuke betaalbare BMSen gezien. Maar wat zijn goede
En dat zelfbouw lijkt me interessant, maar hoe ingewikkeld en veilig is dat. Ik kan een beetje zolderen, zijn er leuke bouwpakketjes om eens mee te spelen?

Monitoring zou toch ook los kunnen in parralel op de balance lead, of ben ik abuis? Ik denk misschien te makkelijk. ik heb zelf van die alarmpjes die cel spanning aangeven voor mijn rc lipo's, te simpel ik geef toe, maar wat is hier nog meer mogelijk?

SparkyGSX Yep, goed uitzoeken dus wat goede BMSen zijn.

Ghia heb je zo een linkje voor die 7 of 8s bms? En natuurlijk zal ik eerst dan losse pakketten maken en testen en pionieren.

Harry64/SparkyGSX Is het nog van belang om over parralel te praten als je alles toch al op serie gaat bewaken? als in, meerdere packs maken met eigne bms/monitor, dan bewaak je toch alles of mis ik iets?

Harry64 Fig D. Als al die serie schakelingen (packs) een BMS hebben, dan zouden die packs toch allemaal parralel zonder BMS geladen kunnen worden?

Of simpeler gezegd, stel ik heb 6 packs uit zo'n scooter met eigen BMS, dan neem ik aan dat die geen balance leads meer hebben, enkel + en -. En dus die allemaal parralel zetten (zag ik wel eens op bekende batterij knutsel youtubers). Maar ik ben de noob hier, misschien begrijp ik het verkeerd

Voor 7S (24V) zou ik deze https://nl.aliexpress.com/item/1005002018495774.html
of deze https://nl.aliexpress.com/item/1005001621676951.html

Die 2de heb ik bekeken en getest (niet heel uitvoerig), en die leek zijn werk wel goed te doen. Binnenkort komen die op een 7s7p en 7s8p pakket, die samen een 24V 50Ah accupakket gaan vormen. We hebben gekozen voor 2 pakketten parallel omdat dat mechanisch beter uitkomt, en de redundantie wel wenselijk is.

Op 3 november 2021 14:31:23 schreef SparkyGSX:
Voor 7S (24V) zou ik deze https://nl.aliexpress.com/item/1005002018495774.html
of deze https://nl.aliexpress.com/item/1005001621676951.html

Die 2de heb ik bekeken en getest (niet heel uitvoerig), en die leek zijn werk wel goed te doen. Binnenkort komen die op een 7s7p en 7s8p pakket, die samen een 24V 50Ah accupakket gaan vormen. We hebben gekozen voor 2 pakketten parallel omdat dat mechanisch beter uitkomt, en de redundantie wel wenselijk is.

Hmm, ziet er goed uit, maar ik zie nu enkel maar meer vragen. Hier valt niets op in te stellen toch? deze blazen alle cellen gewoon naar 4,2V. Klopt dit?

En dan nog iets meer voor algemeen. Mijn 6S lader kan met 12V gevoed worden en toch een 6S pack volladen. Daar zit dan een soort van converter in naar hogere voltages? En geldt dat ook bij dit soort bordjes? of moet daar echt 7x4,2 volt op?