Over "rechtuitontvanger" gesproken!

Op 22 februari 2007 19:07:09 schreef (Z)weetvoetje:
pff, wat is vrij? Ze worden losgelaten in een enorm krachtveld, waar ze keihard tegen de arme anode aan te pletter slaan. Ik vind het wreed.

Ik heb dan ook wel eens bezoek gehad van de Electronenbescherming.

decibellen zijn vrij triviaal. Da's gewoon een verhouding van 2 getalletjes, bijvoorbeeld ingangs en uitgangssignaal, ruis en signaalspanning, geluidsvermogen en minimaal hoorbaar geluidsvermogen. enz enz.

Je deelt ze op elkaar en zet er een log omheen, en je hebt het aantal Bellen. Vermenigvuldig je met 10 dan heb je decibellen. Het leuke is dat bij bijv. een versterker een uitgangssignaal bijvoorbeeld altijd 100 maal groter is dan het ingangssignaal. In dat geval is de versterking dus 10 Log(100/1)=20dB. Het enige waar je op moet letten is dat als spanning gemetn worden de vermogen kwadratisch meelopen. 10x spanningsversterking betekent 100x vermogensversterking in dezelfde afsluitweerstand. (P=U^2/R). Dus 10x spanningsversterking geeft 20dB vermogens-versterking.

thermische ruis is daarentegen wel wat pittiger om goed te begrijpen. En dan heb je natuurlijk ook nog de dioderuis enzo. Hoe dat precies werkt weet ik niet, maar daar ga ik me nu ook niet in verdiepen. Ander keertje misschien. Voor een weerstand geld in ieder geval: <I²>=1.59*10^-20 Df/R
met Df de bandbreedte waarover je de ruis meet, R, de weerstand, en <I²> het gemmiddelde van het kwadraat vna de stroom (=<P>_ruis/R).

Bedankt voor deze heldere uitleg. Ik heb hem nu door. Dat ruisverhaal is idd behoorlijk ingewikkeld qua rekenen maar de theorie is weer simpeler (denk ik maar ik zal vast te eenvoudig denken)
Bij 0 graden kelvin beweegt er niks meer, alles zit vastgevroren , als het dan warmer wordt gaan allerlij deeltjes bewegen (zoals water gaat bewegen als het kookt stel ik maar simplistisch voor, moet uitkijken wat ik zeg tegen een natuurkundige waar daar weet ik ook niks van, ben geen techneut maar commercieel/economisch opgeleid)
Die beweging maakt geluid en dat is ruis (zoals waneer je twee bakstenen lang elkaar wrijft alleen krijg je dan ook gruis. Elk onderdeel van je radio produceerd ruis, hoe warmer hoe meer. Er is witte ruis die je niet hoort omdat elk frequentiedeel evenredig aanwezig is, er is rose en bruine ruis maar dat zegt me niet zoveel. Er is cosmische ruis, man-made ruis, faseruis en vast nog tig meer.
Dan gaan ze heel ingewikkeld berekenen hoeveel er tov een isotrope antenne bij een richtantenne wordt versterkt, dan hoeveel ruis, hoeveel verlies en dan alles opgeteld weet je hoeveel Watt je nodig hebt om in bepaalde omstandigheden boven de ruis op een bepaalde antenne in een ontvanger uit te komen. Heel belangrijk blijkbaar bij meteorscatter en moonbouncing.
Waar ben ik aan begonnen ? Steeds als je denkt ergens te zijn gaat er achterin dat kamertje weer een deur open en blijkt er nog een kamer achter te zitten. Maar wel leuk. Alleen lastig zonder plattegrond, je verdwaalt zo snel. Een school is een soort plategrond, ik dwaal dus maar wat rond.

Fred

Op 24 februari 2007 12:18:36 schreef fred101:
ben geen techneut maar commercieel/economisch opgeleid

het leuke is dat bijvoorbeeld de korte-termijnschommelingen op de beurs zich ook heel goed aan de wetten van de thermische fysica houden. Dit is dus ook witte ruis. Het leuke is dat je om die reden kan bewijzen dat het onmogelijk is om OP LANGE TERMIJN winst te boeken met het steeds op hele korte termijn gokken op hoe de koers er de volgende dag uit zal zien, net zoals het onmogelijk is om bij iets warms de moleculen stil te zetten, en er zo energie uit te halen.

tja, en hoe meer men weet, deste meer raakt men zich bewust van wat men allemaal niet weet. Om er maar weer eens een cliche bij te pakken...

een foutje dat je maakt in je redenering is dat je witte ruis niet hoort. Witte ruis merk je wel degelijk, een lamp is het mooiste voorbeeld. Zouden we allemaal wezens zijn die op 3000K zouden leven, dan zouden we die lamp niet zien branden, omdat ie dezelfde temperatuur heeft (bij het meten van de ruis uit de lamp maak je zelf evenveel ruis als het ding uitzend, en daardoor valt het niet te onderscheiden). Maar omdat we maar rond de 300K leven kunnen we de witte ruis die uit een lamp komt wel heel mooi zien, in de vorm van magnetische straling.

[Bericht gewijzigd door (Z)weetvoetje op zaterdag 24 februari 2007 13:07:41

NU ben ik je even kwijt. Ik denk dat je boedoeld dat als de buitentemp van mijn vinger 26 graden is water van 26 graden dan hetzelfde aanvoelt en niet warm of koud, je voelt het als het ware niet.

Ruis is dus een trillend iets, dat heeft dus een frequentie. Die loopt van 0Hz via hoorbaar geluid via radiogolven uiteindelijk door tot licht.(UV als hoogste frequentie)toch ? Ruis meten ze bij een bepaalde temp.
Witte ruis is dus licht en licht is magnetische staling ? Ik denk dat ik teveel basis mis om dit uitgelegd te krijgen. Ik weet dat een electrisch veld een magneetveld op kan wekken en omgekeerd en je met electriciteit of vuur licht kan maken. En licht is meestal warm maar eem ledje geeft ook licht maar dat is geen gevolg van hitte.

Blijf jij deurtjes open maken

Fred

Quote: "het leuke is dat bijvoorbeeld de korte-termijnschommelingen op de beurs zich ook heel goed aan de wetten van de thermische fysica houden. Dit is dus ook witte ruis. Het leuke is dat je om die reden kan bewijzen dat het onmogelijk is om OP LANGE TERMIJN winst te boeken met het steeds op hele korte termijn gokken op hoe de koers er de volgende dag uit zal zien..."

Daar komt nog iets bij: de beroemde chaos mathematica (of eigenlijk meer fysica). Zeer kleine veranderingen kunnen tot enorme verschillen in uitkomst leiden. Nog even over gekleurde ruis: je kunt witte ruis vergelijken met een audiospectrum dat van 30 - 20.000 Hz vlak is. Bij gekleurde ruis zit er een bobbel of zak in de frequentiekarakteristiek. Ruis is het gevolg van het feit dat electronen als het ware waterdruppels zijn die op een plaat vallen - als stroom inderdaad een volkomen continue "stroom" was hoorde je niks (een dun straaltje water op een plaat hoor je niet), maar een snelle serie druppels hoor je wel - ruis. Zitten we toch in de quantumfysica...

Op 23 februari 2007 21:46:45 schreef Henry S.:
Arggg, na veel werk een spoel gemaakt, kom ik vermoedelijk 40uH tekort. 162uH bij 60 windingen, het streven was 200uH.

Ahhh, zo mooi die spider spoelen.. wikkel jij met geëmailleerde koperdraad? Niet met litze?
Welke tool gebruik je om te berekenen?
Deze==> spidercoil.xls, heb het origineel uitgebreid met normale metrische maatgeving.

Op 24 februari 2007 09:47:41 schreef (Z)weetvoetje:
@henry: mooie spoel. Maar misschien moet ik toch even zeggen dat de Q-factor van de spoel bij een eenkringer niet erg kritisch is. Het doel van de eenkringer is nou juist dat ie die slechte Q verbeterd, en dat lukt heel best tot aan Q-s van onder de 50
Nouja, er is wel een beetje voordeel, maar ik werk gewoon met simpele spoeletjes. Verder is het verschil tussen 160 en 200uH niet iets om je zorgen over te maken. Je mist maar een heel klein stukje van de band.

Ik heb een testje gedaan, even een varco erbij en via 100pF aan het buisrooster gehangen, en van antenne, ook via een ceetje, en aarde voorzien.

Denen, duitsers, zweden, ieren, radio5, 10Gold, Arrow (zwak), BBC DRM op 1296, Virgin 1215 en nog meer signalen.

Onderin dus tegen de 531kHz aan en bovenin verwatert het door de keiharde DRM en Virgin1215.

Dus ik laat deze spoel zo eerst maar even en maak een tweede voor de meekoppeling. Dan slingert straks alles nog wat op en kan ik beter bepalen wat de band nu eigelijk is.

Op 24 februari 2007 11:07:16 schreef Frithjof Sterrenburg:
@Henry S.: je kunt altoos een kerntje in het midden van die spoel plakken! De Q maakt in principe niks uit, je jaagt hem toch op tot "oneindig", het enige is dat je meer rondgaande versterking zou nodig hebben, maar die is er zat!

een kerntje opplakken, waarom ook niet, maar eerst kijken wat dit wordt.

Op 24 februari 2007 16:01:53 schreef echtepino:
[...]
Ahhh, zo mooi die spider spoelen.. wikkel jij met geëmailleerde koperdraad? Niet met litze?

Geen litze want dat heb ik niet bij de hand en ik 'smoor' in het geemailleerde koperdraad.

Welke tool gebruik je om te berekenen?

Geen, een blik op wat websites en de Elektuur en de rest uit de dikke duim. Deze spoel wijkt ook al erg af van de 'Elektuurspoel' omdat m'n printplaat niet breder is.

Daar had ik die 200uH vandaan, maar zo als het nu lijkt heb ik er niet ver naast gepist met 162uH.

De Excel gaat in het archief

@fred: Ik ben ook totaal geen ruis-expert. Maar wat ik weet is dat licht elektromagnetische straling is. En of het nou elektromagnetische straling is, of een ruisspanning en ruisstroom, tis allemaal 1 pot nat, want het beinvloed elkaar allemaal op zo'n manier dat het precies uitkomt.
Een LEDje is net zoiets als een oscillator. Koud, en er komt toch straling af van 1 bepaalde golflengte uit.

zichtbaar licht licht ongeveer op de grens van de golflengtes waar wel en geen ruis wordt uitgezonden voor normale temperaturen. Bij kamertemerpatuur wordt er amper licht uitgezonden in dat golflengtegebied. Wel in het gebied met grotere golflengtes, denk aan infrarood en nachtkijkers enzo. Kleinere golflengtes ontstaan pas bij hogere temperaturen. (de gemmiddelde snelheid van moleculen moet wel groot genoeg zijn om zoveel energie te creeeren om zo een foton te maken)
Ook UV licht komt van van stralers af, en als het moet ook nog veel kleinere golflengtes van nog veel hogere temperaturen. Het probleem is echter dat de hoeveelheid uitgestraalde energie toeneemt met temperatuur^4. (4e macht) bij dubbele temperatuur dus 16 maal zoveel energie weg aan straling. Om die reden zullen voorwerpen met miljoenen graden celsius zo goed als nooit vrij rond stralen, omdat ze dan ontzettend snel afkoelen. De kern van de zon bereikt wel dergelijke temperaturen, maar het oppervlak van de zon is dacht ik maar een paar 1000 graden.
Voor de kortste golflengtes zijn we dus aangewezen op deeltjesversnellers e.d.

Overigens beginnen er bij mij nu ook zo hier en daar dichte deurtjes in zicht te komen. Dus koop maar een leuk statistische/thermische fysicaboek als je meer wil weten

@Frithjof: voor de thermische (ook wel statistische) fysica heb je GEEN quantummechanica nodig, als je de alledaags dingen probeert te verklaren. Alleen voor het gedrag bij extreme kou heb je de quantummechanica pas nodig. Ik heb hier een leuk boekje uit 1936 over dit onderwerp, waar dus nog totaal geen quantummechanica in gebruikt wordt, omdat dat toen nog een te prille fysica-richting was.

Het aardige van thermische fysica is inderdaad dat je een hoop ook kunt verklaren met 'verdelingen' waar nauwelijks QM aan te pas komt.

Op 23 februari 2007 21:46:45 schreef Henry S.:
Arggg, na veel werk een spoel gemaakt, kom ik vermoedelijk 40uH tekort. 162uH bij 60 windingen, het streven was 200uH. [afbeelding]

Ziet er gelijk mooi uit hè!
Zou je de buiten- en binnenmaat van je spoel Zou je de breedte van het plaatje (waarop je gewikkeld hebt; niet de graphic ) willen geven, zodat ik eens lekker kan rekenen en kijken of het een beetje uitkomt met de formules die je hier en daar ziet?

/edit: ik gok op net geen 14cm voor het kunstof plaatje.
/edit2: Arrghh! ik haal diameter en straal door elkaar. Ik bedoel net geen 7cm.

[Bericht gewijzigd door Frederick E. Terman op zondag 25 februari 2007 15:08:12

Die spinneweb spoel van Henry kan je ook maken op een oude CD.
De metaallaag eraf schuren en dan de sleufjes erin zagen.
Je krijgt dan zoiets als dit:
Met 32 windingen is deze 145uH

Voorbeeld is te vinden op:
http://www.oldradioworld.de/gollum/spider.htm
Geen oude CD voorhanden, dan maar even naar de kroeg om een bierviltje te scoren, wil ook prima, als hij maar niet nat wordt, dan is de sterkte er uit.

Jan

[Bericht gewijzigd door jan w op zondag 25 februari 2007 14:42:22

Hmm, formuletje geeft 149 uH, als ik goed pixels geteld heb en een CD 12cm diameter heeft.. dat klopt heel goed.

Ik geloof dat ik nu ACMI wel kan aanbevelen voor het algemene spoelberekenwerk.
Voor gewone spoelen werkte het al goed, en je kunt er ook koppelfactoren mee uitrekenen tussen twee of meer spoelen.

AAARRRGH! Ook een ECC82 doet het niet lekker. Heel kalm ingesteld, 70 V Va en 10 pF koppel-C, maar de terugkoppeling werkt NIET soepel. In generende toestand en op zwevingsnul afstemmend krijg ik op de MG overdag wel een hele serie (zoiets van 20) zenders volkomen gescheiden maar dat was niet de bedoeling natuurlijk. Als oscillator is dit ding prima, je kunt er een mooie sinus uithalen. Experiment als detector dus mislukt, ik zal wat anders moeten gaan doen!

En als (gewone) cascode al geprobeerd?

[Bericht gewijzigd door Rd12tf op zondag 25 februari 2007 15:26:38

De mijne werkt nu prima maar ik heb geen idee hoe ik het bandbereik kan veranderen. Een 50uH spoel of een 200 uH maakt niks uit, het veschuift een paar honderd kHz maar het blijft ergens tussen 500-1000KHz. Als ik een 10uH spoel pak doet hij niets meer. De condensator is (2x)350pF. Het lijkt of die spoel alleen als een soort smoorspoel dient en niet voor afstemming. Frithjof zei al dat er geen resonantiekring is, maar hoe krijg ik hem naar bv 7050-7100 KHz.

Fred

Hmm, ik zie toch heel duidelijk een resonantiekring, spoel afstemcondensator en die 3.3nF condensator.

Je moet misschien een beetje experimentern met die 33p en 100p condensatoren.

heb je de antenne net als in het schema via 22pF ingekoppeld? of via een iets grotere condensator?

je hebt standaard al zo'n 50pF (22pF en +/-25pF van die 33 en 100pF) parallel aan de spoel staan, dat is niet ideaal als je de wat hogere banden wil ontvangen. Meestal moet je voor hogere frequenties ook de andere condensatoren kleiner maken, omdat bij te hoge waarden de Q-factor van de kring dan te klein begint te worden.

Maar da's vooral veel experimenteren.

Het is ook niet echt een standaardschakeling...

De antenne is ingekoppeld via de 22pF. De rest is volgens schema maar dan die uitgebreide met de 2 potmeters maar zonder de bcb trap.
Als ik die spoel van hem grofweg uitreken dan kom ik op zo'n 12 uH, 2 uH en 0,4 uH. Bij mij doet de boel dan niets maar ik heb die 30p niet parallel staan want ik kan me niet voorstellen dat die veel extra doet als hij parallel staat.
Ik zie wel een seriekring maar de antenne inkoppeling zou ik dan aan de top van de spoel verwachten. Maar voor het oscilleren van de tor is het natuurlijk wel een kring. Het signaal komt er ergens bij en de boel gaat alleen dat versterken wat door de seriekring gaat. Daarom is hij zo stil natuurlijk want door die megaspoel waarde is de Q enorm.
Bij een kleine spoel van 2uH gaat hij dus niet aan het oscilleren omdat er een te breed signaal door kan. Klopt die redenatie een beetje.
Krijg een beetje een dejavu gevoel over een uitleg van jou over een squelsende (of zo iets) oscillator (heb er op gezocht maar weet niet meer waar), dat was iets wat hier verwant aan was alleen wist ik toen nog te weinig om het goed te snappen. Zou die nog wel eens willen lezen.

Fred

Op 25 februari 2007 13:24:12 schreef Frederick E. Terman:
[...]Ziet er gelijk mooi uit hè!
Zou je de buiten- en binnenmaat van je spoel Zou je de breedte van het plaatje (waarop je gewikkeld hebt; niet de graphic ) willen geven, zodat ik eens lekker kan rekenen en kijken of het een beetje uitkomt met de formules die je hier en daar ziet?
[afbeelding]

/edit: ik gok op net geen 14cm voor het kunstof plaatje.
/edit2: Arrghh! ik haal diameter en straal door elkaar. Ik bedoel net geen 7cm.

Het plaatje is 7 bij 7cm, het 'gat' heeft een diameter van 2cm en de wikkelingen beslaan 2,1cm.

Ik zal je programma straks ook eens bekijken

Op 25 februari 2007 16:22:58 schreef (Z)weetvoetje:
[...]
Meestal moet je voor hogere frequenties ook de andere condensatoren kleiner maken, omdat bij te hoge waarden de Q-factor van de kring dan te klein begint te worden.

Maar da's vooral veel experimenteren.

Het is ook niet echt een standaardschakeling...

Ik denk dat dat bij mij ook aan de hand is omdat Virgin1215 zo dominant is.

[Bericht gewijzigd door Henry S. op zondag 25 februari 2007 19:54:19

@fred: dat ging destijds over superregenererende ontvangers. En dat zijn de enige dingen die echt moeilijker zijn dan een eenkringer.

Er zit wel degelijk een parallelkring als je de spoel aan de massa denkt. Gelukkig zit die 3.3n condensator daar, die voor HF de massa naar de plus brengt.
Deze schakeling is een transistor in basisschakeling. Dat heeft een hoge uitgangsweerstand en een lage ingangsweerstand, en de uitgangsspanning is in dezelfde fase als de ingangsspanning. Daarom is het min of meer een negatieve weerstand. de 100/33pF stellen de terugkoppeling in. Je moet hoogstwaarschijnlijk de 100pF condensator kleiner maken voor hogere frequenties, anders gaat er teveel signaal verloren via die condensator en de 2.7k weerstand. (de ingangsweerstand van de basisschakeling is behoorlijk klein). Als het goed is heb je niet al te veel terugkoppeling nodig. Maar goed, ik heb zelf geen ervaring met deze schakeling.
Voor de hoogste frequenties moet je trouwens er niet vanuit gaan dat je de afstemcondensator tot de volle 500pF gebruikt. Meestal slaat ie al eerder af. Je kan dan beter van een capaciteit van 200 pF voor de laagste frequentie uitgaan, en alles wat eronder zit is bonus.
Overigens is het aanslaan van een oscillator altijd een beetje magie, je weet nooit precies wanneer het gebeurt. Het is gewoon een gokje...
Je probeert trouwens niet om kleinere spoelen te maken door een deel van de windingen kort te sluiten?

Wil die eigenlijk wel oscilleren als je de hele antenne eraf haalt?

als je op de kortegolf SSB gaat proberen te ontvangen dan ga je die 30pF met een 10-slagsvertraging erg fijn vinden Voor de middengolf maakt dat alllemaal niet zoveel uit.

Gisteren wat inspiratie opgedaan op de NAT bij de rechtuitjes en via wat spionage van PA3MRF heb ik een leuk schema, met een maar... de 402 spoel.

http://plaatjes.kg-uitdaging.nl/Radio%20PE0RIG.jpg

Zelf 402's maken: http://welther.nl/hugo/CO%20artikelen/Temp%20downloads/Amroh%20402.pdf

Nog twee simpele radiootjes met een 402:
http://v2g.arjenweb.nl/nummer032006/ontvangertjes.htm

Voor de transistor/IC liefhebbers:
http://v2g.arjenweb.nl/nummer022005/rechtuit-ontvanger%20voor%20beginn…

En voor wie het aandurft, de korfspoel:
http://v2g.arjenweb.nl/nummer012002/korfspoel.html

Zo, nu geen reden meer om niet ook een rechtuitje te maken.

Bedankt zweetvoetje, Ik begin het schema te begrijpen. Het is inderdaad een parallelkring. Ik ben nog niet zo gewend om de AC en DC kringen te zien als aparte circuits.

Als ik hem zo herteken en wat probeer te rekenen dan is idd een transitor welke als basis versterkertje is opgebouwd. Daarvan kun je de bias op de basis regelen door de potmeter. Daardoor verander je dus de DC gain. Ook veranderd de basisspanning waardoor ook de emitterspanning veranderd en dus de stroom. Hierdoor zou dus ook de AC versterking moeten veranderen (emiterstroom tov collectorstroom)
Dan injecteer je HF in deze versterker via een parallel kring. Deze heeft een enorme weerstand bij resonantie. Alles loopt naar massa maar de gekozen frequentie wordt tegen gehouden en gaat naar de collector. Daar loopt hij via de 100 pf en gaat via de 33p en de 10n naar de basis. Er vindt versterking plaats en het signaal komt er bij de collector uit. Via de 100pf (trimmertje van maken ?) gaat weer een deel terug (maar er kan ook een deel de antenne in (de mexicaanse hond)) dat wordt weer versterkt enzo door tot de boel gaat oscilleren. Om nu elk signaal, ook een heel klein aan het oscilleren te krijgen en oscillatie te contolleren moet de basis dus regelbaar zijn. (waarom noemen ze dat terugkoppeling) Dan moet die oscillatie ongeveer net zo hoog in amplitude zijn als het AM signaal, dus net oscilleren. Dan ontstaat in de tor een mix proces waarbij er als resultaat het verschil en somsignaal ontstaat. Die som veroorzaakt ergens bij iemand wat last als gefluit op 2x de draaggolf en dat verschilsignaal is het AF. In het schema van henry (de N1TEV) werkt het bijna het zelfde alleen daar gebruiken ze toch nog een diodedetectie. Wat is daar het voordeel van.

Zo een heel verhaal wat wel helemaal fout zal zijn (ik hoop niet helemaal)

Fred

Duidelijk een paar sardientjes gegeten, maar geen 'tong van reuzenformaat'.

Het eerste deel klopt wel. De AC-versterking is niet helemaal constant bij een transistor, want zo'n ding is nou eenmaal niet ideaal. Daarom valt er wel een plekje te vinden waar de versterking precies zoveel is als je nodig hebt.
Bij het detecteren van het signaal schiet je wel de fout in. De grote truc van AM is nou juist dat je geen oscillator nodig hebt, zoals bij SSB e.d. wel nodig is.
In een AM signaal zitten namelijk 2 zijbanden en een draaggolf. Die draaggolf is nou juist precies de goede frequentie om mee te mixen. zou die draaggolf er niet in zitten (dubbelzijbandmodulatie) dan zou je m wel zelf toe moeten voegen. Maar hij zit er wel in, en dus hoef je je daar ook geen zorgen om te maken.
Je mixt automatisch precies met die draaggolf zodra je het door een niet-lineair onderdeel heen haalt, zoals een diode/transistor. Het mixproces gebeurd doordat de tor bij kleine signalen schijnbaar een andere gemmiddelde stroom trekt dan bij grote signalen. Daardoor zal bij grote signalen de voedingsspanning (via die 10k weerstand) een beetje inzakken, en dat hoor je dan weer.

Voor SSB ontvangst moet je m wel op licht oscilleren zetten om goed te ontvangen.

Soms kan het voor AM ook wel nuttig zijn om m ook daadwerkelijk licht aan het oscilleren te zetten, maar in principe is het niet nodig. Doe je dat wel, dan heb je wat minder last van storingen enzo, maar dat merk je vanzelf.

hmm, over die 10k weerstand gesproken, probeer die ook eens wat te verkleinen voor hogere frequenties...

die 100pF vervangen door een trimmer lijkt me handig.

Het los gebruiken van een diodedetector heeft als voordeel dat de teruggekoppelde kring slechts 1 ding tegelijk hoeft te doen, en dat je daarvoor kan optimaliseren. Dat wil zeggen dat je dan betere frequentiestabiliteit kan krijgen, en vaak ook een betere, minder signaalafhankelijke terugkoppeling.
Ik gebruik zelf ook bij voorkeur een diodedetector, maar dat is echt niet noodzakelijk.

De hoeveelheid gefluit op de dubbele frequentie is 100% te verwaarlozen, maar hij ontstaat in principe wel.

Gelukkig komt Henry met links naar schema's!
Niet rot bedoelt maar de techniek werd mij 1 al veel te moeilijk,
En 2 te droog. (ik kijk graag plaatjes!)
Dit is waarschijnlijk een stukje onkunde van mij.
Heb ik wel een vraagje tussendoor.
Is er nu ergens een schema dat simpel is,
en toch enigszins selectief genoeg
om kg amateurs en natuurlijk piraatjes te beluisteren?

Ik zelf heb 1 keertje een schema gemaakt met geloof 2 FETjes 1toretje
Dat had ik uit een boekje ook, het was een ingangskring met daar achter 1 FET
Daarna weer kring dan weer 1 FET en dan diode en versterkertje.
Niet echt simpel maar wel zo goed dat ik zelfs piraatjes kon ontvangen!
(ja ik weet het, simpel en selectief plus ook gevoelig gaan bijna niet saampjes!)

Rob007.

Zo is dat Rob! Niet mauwen maar bouwen, punt!