Geprogrammeerde levensduur of Planned obsolescence

Toch heb ik de indruk dat er hier een gevoelige snaar geraakt is.

Alsof het een verboden en taboe onderwerp is.
Iedereen weet er van, maar kan of wil er niets van kwijt...
Zo komt het toch over bij mij. Misschien zie ik spoken.

Als er nu tegenwoordig iets aan de auto is, brand er meestal een sleuteltje van onderhoud op het display. Maar is dat echt wel zo? Je kan nog rijden maar niet meer dan 50 km per uur, dat had mijn broer voor. Dat gebeurde natuurlijk op de snelweg...

Wat er is wordt niet vermeld, een beetje een General Car Fault, met een knipoogje naar onze oude Windows...

Onze auto moest laatst ook naar de garage, er zou een update zijn, maar daar konden ze niks over kwijt. Ik wilde echt weten wat en vroeg door. De man zei: Bwa, euh gewoon, betere prestaties en minder verbruik. Gewoon betere prestaties? Minder verbruik? Heb ik niks van ondervonden. Ook daar doen ze vreemd, wat is er toch aan de hand?

Dat brandende sleuteltje voor onderhoud zorgde niet dat je 50km/u kon rijden. Waarschijnlijk brandde je motormanagamentlampje dat betekent dat er iets stuk is of zeer fors in de war. Herstarten helpt dan soms, maar de fout kan terugkeren en dan zal je niet zozeer onderhoud als wel reparatie moeten uitvoeren.

Ik denk toch dat je spoken ziet (zelfde verhalen als er vroeger rond de eeuwigbrandende gloeilamp rondgingen, terwijl dat in werkelijkheid 2 rationele en kloppende verhalen zijn die samen een eigen leven gingen leiden: kartelvorming en kosten/energieverbruik/levensduur-afweging). Er zijn bekende gevallen zoals de accu's van electrische fietsen en de inktcatridges, maar de rest is in mijn ogen (part time reparateur en ge"interesseerd in manufacturing) vooral bijverschijnsel zoals ik omschreef: "het moet minstens 3 jaar meegaan en goedkoper zijn dan het artikel van de concurrent". Eind van het liedje is dat de bulk van het betreffende product onder gemiddelde omstandigheden niet al te veel langer dan 3 jaar meegaat al naar gelang de precieze uitkomst van die afweging. Naast marketingmensen zijn er ook wel reparateurs te vinden die dat niet helemaal snappen, laat staan marketingmensen van reparateurs. Wil je echt weten hoe zoiets zit dan moet je bij de fabrieksreparateurs of -analisten zijn die de eerste tijd na het uitbrengen van een apparaat de garantiegevallen doen, voor zover dat soort afdelingen nog bestaan (Philips was daar vroeger goed in, ik veronderstel dat jullie bij Barco nog wel zulke procedures hebben - was FIMI niet tegenwoordig ook van jullie?).

Er is voor de gemiddelde fabrikant van consumentenelectronica nauwelijks motivatie om fatsoenlijk te overdimensioneren zoals dat vroeger wel gebeurde. Het communisme (socialisme zo je wilt) achter het ijzeren gordijn had ook zo zijn voordelen. Van Oost-Duitsland is me het meeste bekend, maar in bijvoorbeeld Tsjechoslowakije zal het niet veel anders gegaan zijn. Apparatuur werd ontwikkeld om tot tientallen jaren mee te gaan, of op zijn minst simpel herstelbaar te zijn. Immers is er in een planeconomie (geplande schaarste) geen rechtstreekse kapitalistische motivatie en televisies die massaal stuk gaan terwijl het volledige productieoverschot dat jaar voor de export bestemd was, zouden knap onhandig zijn. Dat het toch soms toch eerder dan gepland stuk ging lag dan weer aan de specifieke zwakke punten van hetzelfde politieke systeem (materiaalkwaliteit, materiaalschaarste, mislopende vijfjarenplanning, ongemotiveerd personeel).

Met dat laatste in gedachten ben ik eigenlijk heel benieuwd wat tegenwoordig de ontwerpfilosofie is van Technisat-televisies. Er zullen daar nog ontwerpers rondlopen die gewend zijn om flink te overdimensioneren.

P.S. Mijn auto kent daadwerkelijk een rood STOP-lampje, analoog aan het STOP-scherm van Windows. Dat gaat aan als een van de traditionele rode lampjes aangaat, precies zoals je zou verwachten. Zelf uitlezen van "oranje" fouten (motormanagement) kan met een Chinees Lexia-kastje van een paar tientjes als dat eens nodig zou zijn.

Wat dachten jullie bijvoorbeeld van de besturingssystemen van Microsoft? Na 3 jaar moet je het vervangen

Je had het hoe dan ook niet moeten kopen...

Je kan nog rijden maar niet meer dan 50 km per uur,

Tsja, al die rommel moet tegenwoordig electronisch. Als er 1 sensor bagger uitspuugt, dan is er meteen niet meer te bepalen hoeveel en wanneer er ingespoten moet worden, dus gaan we naar een soort van noodloop waarin het nog wel wat doet, maar wel buiten spec. Je vraagt er toch zelf om?
Helaas is mijn vierwieler voorzien van een electronisch geregelde carburateur. Gebruikt meer dan de vorige (ongeregelde) en het het is een bijzonder storingsgevoelig stuk techniek. Waarom het erin zit? Nou, nu hoef je niks meer af te stellen. De monteur hoeft niks meer te kunnen, dus kan-ie goedkoper zijn, waardoor jouw onderhoud goedkoper wordt garage meer verdient.

En ga maar eens na of je altijd het dubbele wil betalen voor iets dat twee of zelfs drie keer langere levensduur heeft. Want dan draai je nu bijvoorbeeld nog je max 6 kilo wasje op max 1200 toeren zonder eindsignaal. Of rij je nog in een 15 jaar oude Benz zonder ABS.

Als het 10 jaar geleden droog werd, dan zal het dat vandaag toch ook nog wel worden? De waslijn eet geen brood. Die Mercedes van 15 jaar jong is te recent - daar zit al veel te veel gezeur in. Kijk maar eens bij Vito's. Doe maar gewoon een mechanische brandstofpomp. Dat loopt altijd en gaat zelden stuk. Verbruik ligt lager(!) dan een 'moderne' auto en in de file rijdt-ie net zo snel en trekt-ie net zo snel op - je kunt toch niet sneller dan je voorganger.

Op 8 januari 2014 23:23:53 schreef klein is fijn:
Ik denk dat het een beetje oorzaak gevolg is. Mensen willen goedkope spullen, dus worden er goedkope onderdelen in gezet.

In de jaren 60 en 70 kregen fabrikanten onder de knie hoe ze de levensduur van apparaten naar "decennia" moesten krijgen. Gevolg: Je krijgt een trouwe schare volgelingen die hun leven lang Miele of Bosch kopen en nooit meer een ander merk. Echter als je producten zo goed zijn dat "een leven lang nooit meer een andere koelkast dan Miele" twee koelkasten betreft, ga je alsnog failliet. Kortom het MOET goedkoper en "gaat vaker kapot".

Het is dan heel makkelijk om te zeggen dat andere leveranciers aan "planned obolescence" doen, terwijl jij zelf de beste kwaliteit voor een betaalbare prijs probeert te leveren.

Dat heeft dan ook weer met marktverzadiging te maken. In de jaren 50 was een koelkast niet iets vanzelfsprekends - de kelder deed het ook goed. Dus de eerste verkoop is een nieuwe markt - niemand heeft het. Als 'iedereen' het heeft, heb je alleen de vervangingsmarkt nog. Die moet je natuurlijk als fabrikant wel in stand houden

Op 8 januari 2014 21:18:55 schreef Tidak Ada:

Wat dachten jullie bijvoorbeeld van de besturingssystemen van Microsoft? Na 3 jaar moet je het vervangen en als je een nieuwe PC koopt omdat de oude stuk is, moet je een nieuw besturingssysteem kopen, want je mag het niet op de nieuwe PC overzetten!

dat mag wel. bel maar met het telefonisch activatienummer, wat een van de opties is als je wil activeren en leg de situatie uit.

http://windows.microsoft.com/nl-nl/windows/activate-windows#1TC=window…

Je koopt immers een licentie, geen gebruiksperiode.

Dat kan alleen als je een zelf gekochte OEM-versie het gekocht, niet met een pre-install van Dell, HP of Pak-en-Bel e.d. hebt, die zijn voor zover ik weet merk en machine beperkt.

@Roland van Leusden:
Ik geloof dat je me verkeerd begrijpt. Microsoft streeft er naar dat je het om de drie jaar upgradet. Er wordt dan minder ondersteuning verleend en vaak ook geen drivers voor nieuwe randapparatuur.
Je wilt toch niet zeggen dat je nu nog essentiële updates voor Win 2K binnen krijgt? Dat is binnenkort ook voor XP einde verhaal, ondanks dat veel grote bedrijven en computerproducenten (o.a. HP) het willen blijven gebruiken. Ze zouden in Redmond eens meer moeten bezighouden met het debuggen dan met het steeds weer ontwerpen van nieuwe meer gelikte grafische effecten (met alle inherente nieuwe bugs en behoefte aan resources) te ontwikkelen.

Helaas is mijn vierwieler voorzien van een electronisch geregelde carburateur.

Dat lag meer aan de milieuwetgeving dan aan onwil van de fabrikant. Gelukkig zijn die heel snel vervangen door injectiesystemen, en voor zover het Opel betreft zijn de bijbehorende auto's inmiddels weggeroest (Lopez effect, schoolvoorbeeld van een bezuiniging die extreem uit de hand is gelopen; ongeveer toen ze bij Alfa begonnen met verzinken, begonnen Opels nog in de catalogus weg te rotten).

@Microsoft: laten we de oude versies (of elke versie) niet teveel ophemelen; het werkt maar daar is alles mee gezegd. 2000 als eerste 'bruikbare' Windows OS was beter en stabieler dan XP tot ergens halverwege de ontwikkeling van XP. XP is overigens 13 jaar ondersteund geweest, geen 3 jaar. En zelfs al gebruik ik het nog redelijk tot tevredenheid, je kan zien dat MS nooit gedacht heeft dat het 13 jaar mee kon gaan. Het dan zo lang in de lucht houden is ongeveer het tegengestelde van planned obsolescence en daar verdient MS een pluim voor. Je ziet in de ontwikkeling ook dat MS geleidelijk steeds meer hints van de concurrentie en 'industriestandaarden' in zijn operating systems bouwt, soms tot 20 jaar achterlopend op de markt. Geen of in mindere mate planned obsolescence, maar gewoon de noodzaak om de markt bij te benen is al een goede motivatie om in dat geval vaak nieuwe versies uit te brengen.

@powerflux: Dat is maar half waar. Je koopt inderdaad een licentie, maar afhankelijk van die licentie mag je die alleen gebruiken op (een incarnatie van) de computer waarbij je hem gekocht hebt. Licenties die je op andere computers opnieuw kunt activeren, waren flink duurder. Dat verschil staat gewoon in de (geldige) licentievoorwaarden. Wel is het zo dat MS dit basisprincipe een paar keer op details aangepast heeft, maar wat je mag hangt nog steeds nauw samen met wat je voor je licentie betaalt.

Op 9 januari 2014 11:58:45 schreef maartenbakker:
[...] En zelfs al gebruik ik het nog redelijk tot tevredenheid, je kan zien dat MS nooit gedacht heeft dat het 13 jaar mee kon gaan. Het dan zo lang in de lucht houden is ongeveer het tegengestelde van planned obsolescence en daar verdient MS een pluim voor. [....]

Dat is gebeurd onder druk van grote bedrijven, waaronder HP en Dell. MS wilde er al enige jaren geleden definitief mee ophouden

Inderdaad, mag je de licentie alleen gebruiken met de aangeschafte computer en je mag officieel die computer niet eens met licentie doorverkopen!

@Roland van Leusden, hieronder:
inderdaad. Ik zit daarom ook in mijn maag met een dure filmscanner (duurder dan een fikse computer) waarvoor ik voor Win-7 geen drivers meer kan krijgen. Ik moet daar dus een oudere PC aanhouden om die scanner nog te kunnen blijven gebruiken. Dat geldt ook voor mijn eveneens dure WACOM tabletten, die nog via de seriële poort werken.

[Bericht gewijzigd door Tidak Ada op donderdag 9 januari 2014 12:16:20 (22%)

@Tidak Ada

Ik begreep je idd verkeerd. Zoals als CrossFireX ook al aangeeft wordt je tevens genekt door je randapparatuur zoals printers en scanners waar geen nieuwe drivers meer voor uitkomen.

@TA: Luisteren naar de klant (HP en Dell m.i. vooral in geval van het voort mogen zetten van de verkoop van Windows 7, ik denk bij XP vooral aan bedrijven die zelf ook veel computers gebruiken of beheren) blijft toch vrij bijzonder. In het bedrijfsleven wel iets gebruikelijker dan onder consumenten, maar in dit geval profiteert de consument er dus wel van. De enige betaalbare manier om XP nu nog te kunnen ondersteunen, was waarschijnlijk geweest om het OS en de grafische schil volledig los te koppelen zoals bij de concurrentie al langer veel gebruikelijker is. Dan kan je een nieuwere OS-versie installeren zonder dat de gebruiker veel verschil merkt. Dat dat niet gebeurd is lijkt me een combinatie van historische technische ontwerpkeuzes en het verdienmodel.

@Roland: randapparatuur is wat dat betreft inderdaad irritant, en HP was vaak berucht. Van de gemiddelde Chinees weet je vantevoren dat je het met de enkele bijgeleverde driver zult moeten blijven doen.

Wat dat betreft zit je met Linux vaak beter tegenwoordig, maar aan de andere kant zie je dat Windows 7 ook weer meer out of the box ondersteunt dan bijvoorbeeld Vista.

[Bericht gewijzigd door maartenbakker op donderdag 9 januari 2014 12:18:30 (22%)

Maarten dat gold ook voor XP. Vooral HP en inderdaad, veel grote instellingen vinden het irritant en te kostbaar om het personeel steeds weer te moeten inwerken in een nieuw besturingssysteem. Het is inderdaad pure kapitaal vernietiging. Beter zou het zijn voor sommige updates een kleine vergoeding te vragen.
Maar nieuwe besturingssystemen genereren het Grote Geld en dat telt bij MS en Apple...
Overigens wat voor software geldt gaat ook op voor andere industriële producten, om maar weer on topic te komen.

Op 9 januari 2014 02:34:27 schreef maartenbakker:
Er is voor de gemiddelde fabrikant van consumentenelectronica nauwelijks motivatie om fatsoenlijk te overdimensioneren zoals dat vroeger wel gebeurde.

Op 9 januari 2014 10:22:17 schreef rew:
In de jaren 60 en 70 kregen fabrikanten onder de knie hoe ze de levensduur van apparaten naar "decennia" moesten krijgen.

In het verleden werd er veel meer overgedimensioneerd omdat de fabricage veel onnauwkeuriger was, en omdat men veel minder wist over de manier waarop het slijtte. Als een exemplaar dan toevallig wel met kleine toleranties in elkaar was gezet gaat het gelijk heel lang mee.

Tegenwoordig weten fabrikanten dat wel, en daar houden ze met ontwerpen rekening mee. Daarbij mikken ze op een levensduur waarvan ze denken dat er een markt voor is. Langere levensduur kan wel, maar kost meer. En die markt is niet zo groot, vooral omdat een apparaat dat twee keer langer meegaat meer dan twee keer zo duur is. Dus alleen als de kostten van halverwege vervangen hoog zijn is dat een optie. Voor consumenten geld dat bijna nooit.

En die Miele vertegenwoordiger heeft boter op zijn hoofd: Miele geeft misschien wel 10 jaar garantie, maar met een maximum van 5000 wasbeurten.

Weet u de naam van de documentaire?

Ik heb ooit wel eens 'The Lightbulb Conspiracy' ( http://topdocumentaryfilms.com/light-bulb-conspiracy/ ) gezien en vond dat ook wel interessant. Ging er bijvoorbeeld over dat gloeilampen levenslang mee kunnen gaan(er hangen gloeilampen in brandweerkazarnes in the usa die al 100 jaar branden), maar dat de levensduur is teruggeschroefd naar 1000 branduren om te zorgen dat er meer worden verkocht.

[Bericht gewijzigd door buzzer op donderdag 9 januari 2014 14:33:21 (85%)

Er is nog een tijd geweest dat de fabricage goed onder de knie was en er alsnog overgedimensioneerd werd. Dan denk ik vooral aan de jaren '70 en '80 en afhankelijk van de fabrikant (*) de jaren '90.

Zulke apparaten herken je aan hooguit een paar standaardfouten (de beruchte kaskades bij Grundig, de slechte solderingen bij Philips) en verder een levensduur die voor bijvoorbeeld een televisie wel op kon lopen tot 30 jaar. Grundig was daar bekend om, Philips in iets mindere mate. Hier staat een 22 jaar oude Grundig nog vrolijk te spelen (begint nu wel een paar kleine mankementjes te tonen, zoals het kristal van 1 van de processoren dat niet altijd resonantievrolijk is, dus puur slijtage op een niet zo voor de hand liggend en alsnog overgedimensioneerd zwak punt).

Natuurlijk was overdimensionering ook een wapen tegen voortijdig falen, en in Oost-Europa ook nodig om te compenseren voor de wisselende kwaliteit van toegeleverde onderdelen en materialen, maar het kent wel degelijk een plaats in het moderne ontwerpstramien.

Het compenseert immers ook voor zwaarder dan normaal gebruik, zodat enige mate van overdimensionering op de zwakste punten nodig is om het aantal garantiegevallen schappelijk te houden.

(*) Er zijn fabrikanten met een heel ander patroon. Het lijkt erop dat het Japanse Funai als ongeveer enige Japanse bedrijf nooit degelijke spullen heeft gebouwd, en dat sommige andere Aziatische fabrikanten (China, Korea) juist een dip hebben gehad in de jaren '80 waarbij de kwaliteit in Korea sneller weer aantrok dan in China. Ruwweg.

[Bericht gewijzigd door maartenbakker op donderdag 9 januari 2014 14:43:28 (14%)

Ging er bijvoorbeeld over dat gloeilampen levenslang mee kunnen gaan(er hangen gloeilampen in brandweerkazarnes in the usa die al 100 jaar branden)

De levensduur van een gloeilamp is afhankelijk van temperatuur van de gloeidraad.
Die in de brandweerkazerne brand wel heel erg zwak.
Daardoor brand hij ook heel lang.

Gloeilampen kunnen best zo gemaakt worden dat ze veel langer mee gaan,
maar dan geven ze ook een minder wit licht.
Dat wil de consument niet.

Lampen worden echt niet zo gemaakt dat ze snel stuk gaan.

Joop.

Op 9 januari 2014 14:32:38 schreef maartenbakker:
Er is nog een tijd geweest dat de fabricage goed onder de knie was en er alsnog overgedimensioneerd werd. Dan denk ik vooral aan de jaren '70 en '80 en afhankelijk van de fabrikant (*) de jaren '90.

Ik vermoed dat daar een ander aspect gespeeld heeft: de opkomst van lage-lonen landen. Daardoor ging de onderdelenprijs een groter deel uitmaken van de productiekosten, en dus nam de druk om minimaal te dimensioneren toe.

Dat lijkt mij waarschijnlijker dan dat fabrikanten in de jaren 70/80 gemotiveerder waren om goede spullen te maken dan in deze eeuw, hebzucht is geen nieuw verschijnsel.

De reden van die motivatie is me niet helemaal duidelijk en kan uit meerdere factoren bestaan (lagelonenlanden hebben inderdaad vast meegespeeld bij het terugschroeven van overdimensionering), maar Grundig schreef letterlijk in zijn bulletins (ten tijde van de invoering van het Compact Universal Chassis-concept) dat ze bewust overdimensioneerden in verband met levensduur.

Lagelonenlanden hebben overigens altijd al een rol gespeeld. Toen Duitsland (!) een lagelonenland was, is in Engeland wetgeving ingevoerd waarbij het opschrift "FOREIGN" verplicht werd op ge"importeerde goederen. Dat was het begin van de "Made in" vermelding. De jaartallen ken ik niet uit mijn hoofd, maar dan heb je het over de 19e eeuw.

Op dit moment maakt China een ontwikkeling door die vergelijkbaar (maar niet identiek) zal zijn met die van Japan in de eerste helft van de 20ste eeuw.

China als voorbeeld van excessen van hebzucht zonder enige inachtname van bruikbaarheid (een product is verkoopbaar als het vagelijk lijkt op het goede product en als er voldoende mensen zijn die voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten), heeft voor de deels terechte belabberde reputatie gezorgd en is het diametraal tegenovergestelde van overdimensioneren. De waarheid van de huidige praktijk ligt ergens in het midden en binnen afzienbare tijd moeten we verderzoeken naar lagelonenlanden.

@gloeilampen: de afweging levensduur/kleurtemperatuur/rendement/kostprijs is in elk geval minstens de helft van het eeuwigbrandendelampverhaal. In principe kan je elke fatsoenlijk gedimensioneerde lamp zo goed als eeuwig laten branden als je de voedingsspanning voldoende verlaagt of de gloeidraad op een hogere spanning berekent (>13e machtsfunctie met de levensduur).

De andere helft van het verhaal (de complottheorie) las ik laatst nog elders terug. Ten tijde van de opkomst en bloei van de gloeilamp trok Philips een flink kartel (dat ze als ze het nu hadden gedaan op miljarden euro's en ponden aan boetes zou zijn komen te staan). De invloed daarvan was naar mijn inschatting dat de huis-tuin-en-keukengloeilampen naast op prijs ook op 1000 branduur gestandaardiseerd werden inplaats van 2000 of zelfs nog iets meer (behalve door een andere gloeidraad te construeren kon er onder andere door met het vacuum en de gasvulling te spelen nog wel wat geoptimaliseerd worden maar dan kwamen de kosten ook weer snel om de hoek kijken). In de praktijk gingen ze vaak wat langer mee en in landen buiten het kartel kon je ook nog wel eens een 2000-uur lamp tegen redelijke prijs vinden, maar de eerste pogingen om structureel langer brandende lampen te maken die ook echt op de markt zijn gekomen, waren halogeenlampen waaraan in de jaren '60 pas echt veel onderzoek werd gedaan.

EDIT: Toevallig liep ik tegen een stukje levensduur aan in de handleiding van een professionele monitor (24" 2MP 1200 euro). Zonder commentaar overgenomen:

b. Backlights in diagnostic LCD displays, when the backlight run time2 is beyond the Guaranteed Backlight Lifetime3 of that model, when used at the Factory Calibrated Luminance4
Eg1.
• A display is used at 8 hours/day; ie. +/-2.920hours/year
• The display system is covered with a warranty period of 5 year
• The Guaranteed Backlight Lifetime of that model is 17.000hours.
• The Factory Calibrated Luminance cannot be achieved anymore after 4 year, thus corresponding to +/-11.680hours
• Result: the backlight replacement is performed under warranty
Eg2.
• A display is used at 24 hours/day; ie. 8.760hours/year
• The display system is covered with a warranty program of 5 year
• The Guaranteed Backlight Lifetime of that model is 17.000hours.
• The Factory Calibrated Luminance cannot be achieved anymore after 2.5years, thus corresponding to +/-21.900hours
• Result: the backlight replacement does not make part of the warranty coverage.
(1): ‘Consumable’ is a part that can be replaced by the user
(2): ‘Backlight run time’ is the total time that an image (including use of a screen saver) has been applied to the screen; this value can be consulted via the OSD buttons (On Screen Display).
(3): ‘Guaranteed Backlight Lifetime’ is the number of backlight hours during which a predefined luminance value, ie. the Factory Calibrated Luminance, will be provided by a specific diagnostic display model. This figure is printed on the Warranty certificate of each display or can be requested.
(4): ‘Factory Calibrated Luminance’: is the typical luminance value that a specific diagnostic display model is calibrated at during the production process. This figure is printed on the Warranty certificate of each display or can be requested.

Vroeger toen de cd-rom uit kwam, nog zo iets. Dat was je van het!
En branden maar, de schijfjes vlogen de deur uit in massa.
Neem backup van je systeem, al snel bleek later dat die zelf gebrande schijfjes beperkt houdbaar waren. Na een te lange tijd had je meer leesfouten dan iets anders.

Zelfs videobanden die we vroeger origineel gekocht hebben met mooie films, allemaal in de vuilbak! Het was net alsof je naar een film uit de jaren 60 zat te kijken: geen kleuren, beeldfouten, doffe klank...

Bewust zo gemaakt of slijtage? Sommige hebben we slechts 3 keer af gespeeld, toen hield het wel op. Slijtage is dus uitgesloten.
Daarom koop ik ook nooit of te nimmer meer een film, later heb je gegarandeerd spijt en zijn er bijvoorbeeld geen toestellen meer die ze kunnen afspelen.

Hoeveel mensen hebben geen HD-DVD films gekocht? Tot later blu-ray de beste was (zogezegd), maar dat was enkel omdat het beter te beveiligen was! HD-DVD had de beste kaarten zo las ik.

Toch zaten er daar soms technische juweeltjes tussen die een stille dood gestorven zijn.

Heb je nu nog van die schijfjes maar geen speler? Sorry, einde verhaal.
Opnieuw vuilbak... En dan de fameuze beeldplaat, zo een schijf dat dat was. Een soort Mega-DVD. Dient nu nog enkel als frisbee, of slijpschijf...

Nou, hier in huis heb ik nog meerdere cd-roms liggen die gebrand zijn toen scsi branders nog onbetaalbaar waren, en nog zonder problemen te lezen zijn.
Als je de schijfjes in het donker (lees een kast, en dan wel het deurtje dicht) bewaart, dan kunnen ze het best wel lang volhouden.
n=1, dus ik kan niet zeggen dat dit altijd bij iedereen goed zou moeten gaan.

Ik heb hier mijn eerste gekochte audio CD.
Uit het jaar 1983.
Doet het nog prima na 31 jaar.

Een beeldplaten speler heb ik ook gehad.
Dat was inderdaad geen succes.
Maar er was in die tijd nog geen bruikbare compressie techniek.
Phillips was er te vroeg mee.
Sommige ontwerpen redden het gewoon niet (CD-i,minidisk,DAT enz.)
Met de cd lukte het wel.

Joop.

Nu hebben wij hier in huis nog een aantal toestellen die al goed verjaard zijn, maar nog steeds werken.

We hebben hier nog een enorme TV staan van SBR, weegt als lood! Er zijn speciale handvatten in de sterke plastiek gemaakt, zodat je hem met twee personen kan dragen! Een Breedbeeld TV 82Cm en 100Hz! En wat een klank, met een extra bas-luidspreker ingebouwd. Speelt nog altijd 100 procent. Staat op onze slaapkamer.

Een oude Liebherr koelkast helemaal in aluminium, type; KDPa 3142

Meer dan 16 jaar oud! Nu nog dagelijks in gebruik en is het vriesvak een nette -23. De koelkast zelf onderaan 6 graden. Tegenwoordig zijn ze bijna allemaal in plastiek nu.

Een NEC Multisync FP950 monitor, werkt nog altijd 100 procent, nooit iets aan mis geweest. Word af en toe gebruikt door mijn man bij de fanuc-systemen thuis. Weegt ook weer als een blok lood!

Ik herinner me dat mijn mama vroeger een wasmachine had van Primus, die heeft zeker 20 jaar gedraaid zonder mankementen.

definieer goed werkend..
vooral diepvries/koelkasten verbruiken tegenwoordig de helft van de energie dan die van 10 jaar geleden
tel eens uit wat je bespaart hebt door netjes vast te houden aan oude 'goed' werkende techniek
een plastic / snel kapotgaand ding zou best eens 'goedkoop' geweest kunnen zijn

verder kijken dan de aanschafprijs/levensduur

CrossFireX Het lijkt er op dat je wilt dat Planned obsolescence bestaat. Om zo één of andere afkeer tegen bepaalde fabrikanten te kunnen hebben?

Geweldig dat deze grote zware bakbeesten het na zoveel jaar nog doen! Dat zegt een ieder geval dat er kwaliteit is gebruikt in de producten. De vraag is alleen, Wil je die grote energie slurpende ruimte innemende bakbeesten nog wel hebben? Veel mensen een ieder geval niet.

Ik heb overigens het filmpje voor de helft bekeken en wat mij opvalt is. Als er al bewust aan Planned obsolescence word gedaan, wat is het probleem? Zover ik de documentaire heb gezien is het alleen maar positief geweest dat apparaten sneller kapot gaan. productie goedkoper is geworden etc. Mensen kochten niet meer wat ze echt nodig hadden. Maar konden ook andere dingen kopen die niet direct nodig waren. Het gaf de economie een boost en zorgde voor meer werkgelegenheid. En verdere ontwikkeling van alles. Zonder dat zouden we niet zijn waar we nu zijn wat betreft technologie.

Ik zou zeggen Laten we de wet invoeren welke Bernhard London in 1932 voorgesteld heeft. Wie weet komen we dan wel sneller uit deze eurocrisis!

En wat met de vervuiling op grote schaal met allerlei giftige stoffen?

Ook in het filmpje te zien, we leven in een wegwerpmaatschappij en dat wordt ook onze ondergang!

Trouwens ik heb al veel andere oude apparaten naar de kringloopwinkel gebracht. Ik geef het dan liever aan iemand die het nog kan gebruiken en voor iets nieuws geen geld geeft, dan dat ik het naar het containerpark afvoer. Alwaar ik dan zelfs nog moet betalen ervoor, 5 euro dacht ik.

Er staat op de koelkast op de sticker A+, dus dat is niet direct een probleem dacht ik, was zeer zuinig toen en nog altijd! De compressor is trouwens van Electrolux!