Op 4 mei 2018 08:12:19 schreef evdweele:
Ik las onlangs een artikel in de Volkskrant over het leasen van spijkerbroeken.
Er schijnt een markt voor te zijn.
Dat zou met technische apparaten vermoedelijk ook kunnen, maar of je daar voordeliger mee uit bent? En wat gebeurt er met het apparaat (of spijkerbroek) als het defect of versleten raakt?
Engeland is een goed voorbeeld voor huurtelevisies omdat dat daar tientallen jaren de standaardmanier van televisiekijken was. Daar zag je dat goedkope import en mogelijk ook stijgende welvaart, een einde maakten aan grootschalige toepassing van dat businessmodel. Wel is het zo dat in de tijd dat huur populair was, er door veel fabrikanten gelet werd op repareerbaarheid en levensduur. Immers was het daar nadelig als een toestel kort meeging of slecht repareerbaar was. Ook het 'refurbishen' van TV's kwam daar voor, soms in extreme vormen: nieuwe modieuze kasten laten maken en daar economisch afgeschreven degelijke oude toestellen in stoppen. Vanuit het oogpunt van duurzaamheid is lease op minstens 3 manieren beter dan verkoop (levensduur, repareerbaarheid, hergebruik). Hergebruik zelfs ook in de gevallen van mensen die elk jaar het nieuwste van het nieuwste wilen; hun oude toestel is dan nog goed verleasebaar aan mensen die dat niet willen.
Op 4 mei 2018 08:07:42 schreef Aart:
Repareren zal niet terugkeren in de betekenis die het had, maar ik ben optimistisch en voorzie wel een overgang naar duurzaamheid. Producten en diensten die duurzaam omgaan met de beschikbare energie en grondstoffen. Repareerbaarheid kan daar een onderdeel van zijn, maar het hoeft niet. Als de fabrikant het afhandeld, en daarmee meer een dienst dan een product verkoopt, denk aan licht als dienst van Philips, is het ook goed.
LaaS is inderdaad een mooi model, kleinschalig paste mijn vader dat zelfs al toe ruwweg 30 jaar geleden maar dat werd door klanten niet altijd begrepen, ook omdat hij het 'gratis' deed (leverde alleen extra omzet op omdat de klant niet eerst zijn defecte lampjes moest ontdekken maar hij gewoon periodiek met een voorraadje lampen langsging om te zien wat er moest worden vervangen).
Ik verwacht dat repareerbaarheid bij diensten zoals LaaS wel op enige manier een rol speelt; zie hierboven het Engelse voorbeeld. Fabrikanten bouwen op duurzaamheid en daar hoort enige vorm van reparatie wel bij. Bij lichtbronnen zal dat meestal modulair zijn hoewel ik niet uitsluit dat er soms centrale reparatie op modules toegepast zou kunnen worden - bijvoorbeeld als blijkt dat er een paar standaardmankementen optreden.
Verder denk ik dat je reparatie in traditionele vorm toch onderschat. Het kan niet altijd uit qua kosten, maar aan de ene kant van de markt zie je de repaircafés die traditioneel repareren en aan de andere kant van de markt zie je reparatie op componentniveau van dure telefoons, tabletten en laptops. Er hoeft maar dàt te gebeuren of er wordt ook wel weer een stukje van het segment ertussenin ingevuld.
Als de kast stuk was is het zeker een soort van repareren, maar meestal wordt dit in het spraakgebruik refurbishen genoemd (net zoals een nieuwe krijgen een nieuwe krijgen wordt genoemd dus). Het maakt dan voor het benoemen ook niet uit of de kast stuk was. Ik vind refurbishen een lelijk woord maar iedereen weet wat ermee bedoeld wordt.