Het gaat nu wel om twee compleet verschillende soorten condensatoren.
Akai had in de tijd van de VS22 en de generatie erna (VS37, VS53 meen ik) veel problemen met elcos, waarschijnlijk omdat ze redelijk creatieve ontwerpen hadden die om een lagere ESR en langere levensduur vroegen dan de gebruikte condensatoren hadden.
Verder het verschil in slijtage: elco's slijten chemisch, foliecondensatoren fysisch. Elco's slijten altijd, foliecondensatoren alleen op het randje van hun specs.
Zoals ik al eens schreef, en door anderen en meetresultaten bevestigd wordt, zijn X2-condensatoren vaak zelfherstellend (het alternatief is dat ze ook vol in sluiting mogen gaan, zolang er maar geen brand van komt). Dit houdt in dat in geval van doorslag de slechte plek wegbrandt en de condensator vrolijk verdergaat. Net zo lang tot de capaciteit onbruikbaar laag is.
In veel datasheets van dergelijke condensatoren staat ook expliciet vermeld dat ze niet geschikt zijn voor serievoeding, daar zijn andere (al dan niet X2) series voor. Je kan dus zeggen dat het de fout van de apparaatontwerper is om ze dan toch te gebruiken, en dan zal het inderdaad een geldkwestie zijn. Een X2 is relatief goedkoop omdat er in vrijwel elk apparaat wel eentje zit. In de praktijk gaat het toch vaak goed, immers als zo'n condensator het 5 a 10 jaar doet is voor consumentenelectronica een goede prijs/kwaliteitsverhouding tot stand gekomen en mag je eigenlijk niet klagen (met dat aspect van de marktwerking ben ik het fundamenteel oneens, maarja wat doe je eraan).
Vermoedelijk geldt zowel voor veel versleten elco's als voor de X2-condensatoren dat er een fatale combinatie van bezuinigingen of foutjes bij zowel de apparaatfabrikant als de condensatorfabrikant nodig is om onder die 5 a 10 jaar beoogde levensduur te duiken.
Ook omgevingsfactoren kunnen bovendien nog een rol spelen: in een warme omgeving slijt een elco sneller, en in een omgeving met veel netvervuiling slijt een X2 sneller.