In mijn analoge studio (met natuurlijk een hoop digitaal tof spul 
) gebruik ik toch al weer een aantal jaar cassettebandjes om in 4 sporen op te nemen. Lekker te hard insturen en de pitch control een tikkie lager zetten voor dat 'randje'. Software of een DAC gaat dat never nooit vervangen.
Maar nieuwe albums op cassettebandje uitbrengen? Dat koopt toch geen hond meer? De 'ipsters uitgezonderd natuurlijk. Benieuwd of daardoor de prijzen van een TDK SA-X 60 nog meer omhoog zullen vliegen.
Vroeger liet de geluidskwaliteit van de voorbespeelde cassettes nogal eens de wensen over....zal nu niet veel beter zijn...
niet alleen de geluids kwaliteit, ook de tapes zelf waren rommel. heb uit wat decks de resten rotte tape van de kop geplukt, geluid van het deck was compleet hoge tonen loos geworden erdoor.
Special Member
Tapes van bijv. Sony waren al 'rot' als ze nog nieuw ingepakt zaten...
Tja cassetebandjes. Vooral dat mooie valse geluid als hij begon met vastlopen. En dan uren bezig zijn om die wirwar aan lint terug te draaien, met een beetje geluk deed het bandje het dan weer een beetje, want die kreukels waren er nooit meer helemaal uit te krijgen.
Overleden
Eindelijk weer een paar mensen die cassettebandjes en tapes op hun 'waarde' (inferieur) weten te schatten.
Mijn eerste bandrecorder, die overigens nog ergens onder het stof moet staan, was een Philips EL3527 (zie foto).
Veel geld om goede tapes te kopen had ik niet, dus dat werd Shamrock. De magnetische laag bladderde er al af als je de tape 5 keer had afgespeeld.
Op mijn latere Revox G36 en A77 gebruikte ik tapes van Ampex en Agfa. Na een jaar of 8 waren die tapes totaal vergaan en bleef er een hoop vieze smurrie in, op en naast de recorder over.
De tapes lagen in een kast in de woonkamer. Niet vochtig, niet te koud of te warm. Het is gewoon een medium dat de tand des tijds niet kan doorstaan.
Mijn eerste cd's kocht ik in 1989. Gisteren nog een paar van gedraaid. Die zijn nog in uitstekende staat.
Op 29 januari 2017 22:12:37 schreef Thevel:
Zo ook een 126 sporen machine.
Apparaat werd volgens mij begin jaren 70 verkocht.
Er werden ook losse loopwerken verkocht welke als bouwpakket verkocht werden, ik heb ongeveer 35 jaar geleden een werkende gezien, mooi stukkie techniek!
Zo'n Schaub Lorenz music center heb ik ook gehad. Volgens mij was het 81 sporen stereo.
Loodzwaar en verschrikkelijk lomp. En ik stond altijd doodsangsten uit als het ding versneld ging spoelen; met een rotgang werd die brede tape teruggespoeld en stopte met een flinke klap. Altijd bang dat de tape zou breken.
Toen ik hem wilde verkopen was er niemand die het ding wilde hebben. Een half jaar later heb ik hem met veel overredingskracht aan iemand kunnen weggeven.
Op 30 januari 2017 01:12:55 schreef evdweele:
[....][...]Zo'n Schaub Lorenz music center heb ik ook gehad. Volgens mij was het 81 sporen stereo.
Loodzwaar en verschrikkelijk lomp. En ik stond altijd doodsangsten uit als het ding versneld ging spoelen; met een rotgang werd die brede tape teruggespoeld en stopte met een flinke klap. Altijd bang dat de tape zou breken.
Toen ik hem wilde verkopen was er niemand die het ding wilde hebben. Een half jaar later heb ik hem met veel overredingskracht aan iemand kunnen weggeven.
Van Radio Twenthe?
Die dingen waren eigenlijk voor de Horeca etc. bedoeld voor de achtergrondmuziek.
TDK D en SA doorstaan de tand des tijds goed...dit is de door mij meest gebruikte cassette...daarnaast nog een aantal maxell XLII die toch wat meer moeite mee hebben....vooral last van doordrukken of print-trough..de Maxell UR is ook onverwoestbaar.
mijn Sony cassettes zijn allemaal nog goed..heb nog niet naar de metal tapes gekeken.
mijn cassettedeck was een Sony TCFX110 welke ik nog steeds heb..gekocht in 1989 van mijn spaargeld.
verder nog 4 gesealde EMtec CSII gevonden.
ik gebruikte cassettes vroeger veel om cd's op te kopiëren...mijn broer kocht de cd's ik was er daarna als de kippen bij om ze over te spelen...cd branders waren er toen nog niet.
bandrecorder tapes heb ik nog een Sony PR200 in gesealde verpakking...denk dat ik die beter als plakband kan gebruiken nu...
de Maxell en philipsen zijn allemaal nog goed.de philipsen op die plastic matal look spoelen zijn er veel al van in de ton verdwenen net als de basf tapes
Nou mijn deck net dan maar weer even aangesloten, moet tenslotte worden verkocht.
Nog 2 bandje,s welke ik goed had bewaard ( seal zak)
1 ste cassette TDK SA dof niet te kalibreren kortom vergaan, jammer heel jammer.
Maxwell dan, opname wat doffer maar goed te kalibreren en zo een opname gemaakt.
Eerlijk ik hoorde geen noemenswaardige verschillen tussen de bron en de tape ( 3 kops dus direct te vergelijken)
Hooguit de bron wat voller.
Tape niet te ver uitsturen en het gaat best wel.
Om nu omdat het gewoon goed klinkt die medium weer te omarmen, nou nee.
Ik fik dan toch liever een cd .
Moet zeggen staat wel weer even leuk in mijn toren die VU meters dat dan weer wel.
Naah deck gaat er uit , vreemde gril van mensen om dat weer terug te willen.
Op 30 januari 2017 16:12:53 schreef Arnold D:
Ik fik dan toch liever een cd .
Een zelf gebrande CD heeft ook niet het eeuwige leven. Je moet niet raar staan kijken als er na 5 jaar al dataverlies optreedt
Ik ben na 3-jaar al mijn met veel moeite ingescande en gecorrigeerde foto's op die manier kwijtgeraakt, hoogst waarschijnlijk mede door een slechte CD-brander. In ieder geval is er niets meer op te halen. 
[Bericht gewijzigd door Tidak Ada op maandag 30 januari 2017 17:35:44 (12%)
Je kunt beter belangrijke data wegschrijven naar externe harde schijven en vervolgens veilig opbergen.
Nu terug naar het onderwerp, zijn chroomdioxide cassettebandjes langer houdbaar dan ijzeroxidebandjes? Destijds werd er beweerd dat chroomdioxidebandjes meer kopslijtage gaven dan ijzeroxide.
Ik had een Sony TCFX110...dit is een eenvoudig deck met mechanisch loopwerk geschikt voor alle bandsoorten..
na 3 a 4 jaar chroomtapes gebruiken waren de koppen al een aardig eind heen..ook de kop van mijn walkman zit een flinke loopgleuf in.
qua houdbaarheid heb ik hier betere resultaten met (goede kwaliteit) ijzeroxide tapes (normal position)..
chroom veel print-trough of tape echo's en verlies aan hoge tonen
mijn oudste tapes zijn uit eind 70er of begin 80er jaren
dataopslag...ik heb eind 90er jaren wat bestanden weggeschreven op een quantum bigfoot harddisk...pc freaks kennen deze stoeptegels vast nog wel...
de schijf heb ik pas terug gevonden en alle data was nog prima te lezen....denk dat dit eerder een kwestie van geluk is.
Op 29 januari 2017 21:27:56 schreef maartenbakker:
Op 29 januari 2017 20:42:03 schreef evdweele:
Er is toch ook niemand meer die een kolenhaard/kachel koopt?![...]Die dingen (of varianten daarvan) lopen goed op hout of houtsnippers, en dat is in gebieden zonder aardgas een behoorlijk populaire brandstof. Er zijn kachels met belachelijk hoge rendementen (mits goed geïnstalleerd en gestookt). Mijn Belgische compagnon verwarmt het ouderlijk huis met zo'n ding in combinatie met een zonneboiler.
Je wil het niet weten, in nieuwbouwwijken met gas en/of stadsverwarming worden die dingen ook vollop neergezet (lekker retro, gezien op TV). De rest van de wijk krijgt fijnstof, PAX en koolwaterstoffen binnen, astmapatienten kunnen meteen aan het zuurstof, maar die merken het in ieder geval. De sluipende kankerverwekkende gevolgen zijn pas over 30 jaar bekend. De koolmonoxide gevallen vind je meestal meteen de volgende dag. Een uur lang stoken is gelijk aan uren lang autorijden, zelfs de allerschoonste pelletkachels.
On topic, je ziet meiden van 15 nu ook met de Casio horloges en Nike schoenen uit de jaren 80.
Overleden
Mijn slaapkamer, waar overdag altijd het raam openstaat tot het tijd is om naar bed te gaan, stinkt vaak 's avonds naar de rook van die gore openhaarden.
Naar aanleiding van een van de opmerkingen in dit topic googelde ik even naar *kolen*. Het blijkt dat die vuiligheid nog altijd wordt verkocht 
Golden Member
Op 30 januari 2017 16:19:30 schreef KlaasZ:
[...]Een zelf gebrande CD heeft ook niet het eeuwige leven. Je moet niet raar staan kijken als er na 5 jaar al dataverlies optreedt
Ik heb een CD-R uit 1994 die nog feilloos leesbaar is. Dat was in de tijd dat die schijfjes nog 20 gulden *per stuk* kostten, en je 2 maandsalarissen kwijt was aan een pc die krachtig genoeg was om ze uberhaubt te kunnen branden. Toen de prijzenslag begon, daalde ook de kwaliteit van cd-r's.
Ik heb nog enkele doosjes gold cd-r's die zowat het eeuwige leven zouden moeten hebben, maar ja wat moet ik er nog mee doen? De techniek verouderd sneller dan het medium. Ze hebben in ieder geval wel een mooie kleur
Overleden
Op 30 januari 2017 16:19:30 schreef KlaasZ:
Een zelf gebrande CD heeft ook niet het eeuwige leven. Je moet niet raar staan kijken als er na 5 jaar al dataverlies optreedt
Zijn die horrorverhalen nu uit eigen waarneming of is het een urban myth die onuitroeibaar is?
Ik vermoed het laatste...
Dat mooie kleurtje is zo ongeveer het enige nuttige aan die goudkleurige cdr's.
Na 10 jaar zijn ze niet meer (helemaal) leesbaar terwijl de cdr's uit de beginperiode (groen of blauw) allemaal nog goed zijn!
Golden Member
Op 30 januari 2017 19:53:31 schreef evdweele:
[...]Zijn die horrorverhalen nu uit eigen waarneming of is het een urban myth die onuitroeibaar is?
Ik vermoed het laatste...
Nou, ik weet zeker van niet. Zelf veel ervaring mee, en in de literatuur is ook genoeg te vinden over uiterst beroerde kwaliteit (Princo en Ritek 
) cd-r's.
Op 30 januari 2017 19:53:31 schreef evdweele:
[...]Zijn die horrorverhalen nu uit eigen waarneming of is het een urban myth die onuitroeibaar is?
Ik vermoed het laatste...
Ik heb CD's die zelfs New Old Stock al begonnen te bladderen aan de randen. Eerder 10 a 15 jaar oud dan 5, maar het gebeurt op zeker. Waren wel de wat goedkopere, ik meen van Ritek, maar geen slechte als ze nieuw waren. Groenblauwe trouwens.
Op 30 januari 2017 17:46:47 schreef PL500:
dataopslag...ik heb eind 90er jaren wat bestanden weggeschreven op een quantum bigfoot harddisk...pc freaks kennen deze stoeptegels vast nog wel...de schijf heb ik pas terug gevonden en alle data was nog prima te lezen....denk dat dit eerder een kwestie van geluk is.
De single head single platter schijf die later model heeft gestaan voor een paar van de onbetrouwbaarste Maxtor series ooit. Toch was het meer een kwestie van sterk wisselende kwaliteit. Net als die ESF-buis van jou: 80% valt voortijdig uit maar soms wordt er eentje gezond oud en sterft dan door slijtage.
Op 30 januari 2017 19:53:31 schreef evdweele:
[...]Zijn die horrorverhalen nu uit eigen waarneming of is het een urban myth die onuitroeibaar is?
Ik vermoed het laatste...
Je vermoeden is niet juist. Het is ook geen eigen waarneming, maar van een goede kennis die al CD's brandde voordat ik nog van de mogelijkheid had gehoord.
Op 30 januari 2017 17:46:47 schreef PL500:
dataopslag...ik heb eind 90er jaren wat bestanden weggeschreven op een quantum bigfoot harddisk...pc freaks kennen deze stoeptegels vast nog wel...de schijf heb ik pas terug gevonden en alle data was nog prima te lezen....denk dat dit eerder een kwestie van geluk is.
...als je dat hok überhaupt weer op gang kreeg!
Ontzettend vaak kregen die dingen last van een plakkende kop, waardoor de schijf niet meer kon opspinnen. De enige niet al te subtiele manier om de boel dan weer aan de gang te krijgen was door op precies het juiste moment een ferme mep tegen de rechter voorkant (zijwaarts) van de drive te geven. Ik heb de gedachte van Quantum om een dergelijk horrorhok te bedenken nooit begrepen: naast hun lompe formaat (5.25") waren ze ook nog extreem traag. En dat terwijl Quantum in dezelfde periode toch echt wel goed presterende 3.5" drives maakte.
Was het niet zo dat de toegangstijd erg hoog was maar de data throughput nog best aardig?
Met de 3,5" schijven ging het rond die tijd ook wel bergaf, die zaten op het randje van wat ze nog betrouwbaar konden krijgen. Ik heb een onverwoestbare 2,1GB, maar die constructie trokken ze door naar 7200rpm 60GB schijven (Maxtor D740X meen ik, in jargon noemden we die Quantorren) die opzich prima presteerden totdat ze stuk gingen. Geen vloeibare lagers dus als de platters, de koppen en de motordrivers het overleefden gingen ze herrie maken.
Had een stel HP 2.4GB SCSI schijven in spanned volume voor swapfiles en virtueel geheugen.
Die dingen maakten een herrie als 'een kolonie cycaden om 11 uur 's-ochtends' (komt overeen met een koortje cirkelzagen).