Waarom 15 euro uitgeven aan een stopcontact met redelijk bruikbare klemmetjes (die meer dan 1 keer los kunnen zonder zere vingers of andere ellende) als je voor de helft van de prijs een zeer degelijk schroefsysteem hebt dat uitdentreure los en vast kan? Voor de helft van die Elso heb je dan weer een Chinees met nog weer fluttere steekcontacten die in de praktijk best wel eens eenmalig zouden kunnen zijn, dus dan is de Elso de gulden middenweg. Die ik trouwens ook kies omdat hij een goede verhouding tussen prijs en prestatie biedt. Het plastic is net niet te dun. Hij zal niet zo gauw uitlubberen als de Chinees, als je de steker er een paar keer in en uit doet en hij is niet zo duur als het andere merkproduct.
Over merkproducten gesproken, er was een aantal jaar geleden schakelmateriaal op de markt dat je zelfs voorzichtig vast moest schroeven (uitsluitend met M4 op een plaatje, en niet te hard aandraaien) omdat de thermohardende kunststof van belabberde kwaliteit was. Ik meen van Presto. Dat soort ellende met Elso ook nog nooit gezien.
Het is, om op de aansluitingen terug te komen natuurlijk niet als met een lasdop die je in een doos moet kunnen proppen, maar enige manipulatie heb je ook daar wel. Vooral als er maar een kort eind draad uit de muur komt.
Bovendien kost het aandraaien van een schroefje (ook een klemcontact trouwens) als handeling geen extra moeite (in tegenstelling tot een draailasdop die in principe extra werk kost). Daarom zou ik het omdraaien: er is (in tegenstelling tot bij lasdoppen) meestal geen reden om een steekcontact te kiezen.
En tot slot heb ik een zwak voor Oost-Duitse industrie die de anschluss overleefd heeft (ueberhaupt voor systemen en bedrijven die kans zien om bij de tijd te blijven zonder het roer te hoeven omgooien - dat wijst op kwalitatief goed spul meestal). Iets dat zowel door de economische toestand (onvermijdelijk) als door politieke beslissingen (absoluut vermijdelijk) niet vanzelfsprekend was.