Ik blijf die accu's nog altijd simpel vergelijken met een emmer water. Op het moment dat er een lek is (dus eerder leeg), kleinere inhoud heeft of een andere afwijking, komt die als eerste leeg te staan en krijgt ten opzichte van de rest, veel meer te verduren.
Mits de accu's goed zijn en van dezelfde soort zal er niets anders gebeuren dan er in een enkele cel gebeurt, die is immers ook te zien als een aantal parallelle cellen. Maar ja, ik stel wel voorwaarden (mits...).
Als je twee accu's (goed en dezelfde soort) met gelijke lading en op gelijke temperatuur naast elkaar hebt, dan zal er op de polen dezelfde spanning staan. Er kan dan geen stroom lopen bij parallelschakeling. Is er een defect aan één van de accu's, dan is het een ander verhaal. Ook als één van de accu's een andere temperatuur heeft dan de andere is er een verschil en zal er een stroompje gaan lopen.
Gisteren dus met de accu's en de LF-omvormer naar de moestuin gefietst (met dus heel wat gewicht in het bakkie).
Tijdens het koppelen aldaar van de accu's zag ik dat één van de nieuwe 36 mm2 accukabels een kabelschoengat had dat enigszins was uitgeboord. De man van het accubedrijf waar ik de 110 Ah en de kabelsets had betrokken zei al tegen me dat hij de kabels van restjes had gemaakt, vandaar dat ik slechts 10 euro betaalde voor 4 stuks 36 mm2 kabels van 50 cm. Bij nadere bestudering bleek het een van oorsprong 6 mm kabelschoengat te zijn geweest dat was opgeruimd naar de 8 mm van de overige kabelschoenen.
Nu hebben al mijn accu's schroefverbindingen waarmee ik met 8 mm gaten goed uit de weg kan, maar ik dacht er daardoor aan om ook eens te kijken of ik die kabel wel op de LF-inverter kon monteren. Wat bleek? Daar zitten dikkere draadeinden op! Ik had, dacht ik nog, gelukkig ook mijn accuboormachine meegenomen met in diens koffer een flink assortiment boortjes, maar verder dan 8 mm gingen de metaalboren daarin helaas niet. Ik heb nu de hele opstelling gemaakt, maar de laatste link, de kabel naar het accupakket, is dus nog niet gelegd. Vandaag ruim ik dat gat in die kabelschoen iets op om dan alsnog de installatie te kunnen voltooien.
Al met al kan ik dus nog niets melden over de werking van e.e.a. behalve dat ik tijdens het koppelen van de volledig opgeladen accu's geen vonken heb hoeven zien, hetgeen natuurlijk ook de bedoeling was van dat opladen.
Op 7 augustus 2018 23:54:46 schreef testman:
dat heb ik ook al gehad, oude accu in m'n backupset die gaar werd, 1 cel over nacht in sluiting gevallen en trok de andere accu's leeg, deed tevens de druppellader vol gas laten laden. het is dat ik m'n laadstroom meter af zag wijken van normaal, accu was behoorlijk heet. sindsdien hebben ze allen hun eigen zekering gekregen.
@testman:
Ik gaf al eerder aan dat ik heb overwogen om zekeringen te plaatsen, maar ik ben benieuwd hoe je dan de waarde van die zekerheden bepaalt. Omdat je wilt voorkomen dat de ene accu de andere kan leegtrekken zal je die zekeringen waar je het over hebt, naar ik aanneem, tussen de verschillende accu's hebben geplaatst. Ik ben dan ook erg benieuwd naar de waarde en typen van die zekeringen en ook naar de wijze van monteren, dus als je daar over wilt uitweiden, stel ik dat zeer op prijs.
De eerdere opmerkingen die ik voorbij heb zien komen over een accuscheider, laadstroomverdeler en accukeuzeschakelaar lijken mij niet altijd van toepassing op mijn situatie, want ik heb deze parallelle opstelling van ruim 250 Ah juist gemaakt om de hoge piekbelasting het hoofd te kunnen bieden en het lijkt me dat het beurtelings aanbieden van een accu aan de LF-inverter dat doel ondermijnt. Ik wil juist dat alle accu's tegelijk kunnen leveren om aan die grote vraag te kunnen voldoen zonder dat de accuspanning onder een beveiligingsminimum zakt waardoor de omvormer afhaakt.
@erik1234 & @testman:
Ik neem jullie praktijkervaringen dan ook zonder mee serieus, want zoals wij hier allemaal wel zullen kunnen beamen is er geen betere leermeester(es).
in jouw geval is het onderling zekeren ook een punt, immers zit je met de nominale stroom voor de pomp, als dat nog hetzelfde is, is dat rond 70A meen ik. je belast de accu's nooit evenredig, de beste zal in het begin het leeuwendeel leveren en pas als die inzakt neemt de volgende accu meer over. dat zou er dus op neerkomen dat je 75A per accu nodig hebt om niet steeds zekeringen te moeten wisselen. het zou puur een kortsluit beveiliging zijn, 1 accu die een cel heeft die in sluiting valt, laadstroom van de goede accu's naar de slechte loopt op, accu warmt sterk op want de andere cellen worden overladen. er nekt nog een cel dan pas gaat die 75A zekering eruit.
hier is de maximale last niet heel hoog, 15A per accu zekeren is genoeg, en die stook je er veel sneller uit mocht er iets foutgaan, je kunt wel allerlei veiligheden gaan maken, maar als je niet slaapt in hetzelfde gebouw of boot of anderen, dan zijn dergelijke veiligheden minder hard nodig. let wel op rommel bij de accu's en inverter, mocht er iets heet worden dat het niet zo in de fik gaat.
dat het nooit gebeurt dat accucellen stuk gaan zeg ik niet, bij een bedrijf waar ik weleens kom staan 2 36Ah lood gel accu's die pas enkele maanden oud waren, 1 cel gewoon eraf gesmolten door interne sluiting, dat wil je met een nieuwe accu niet zien gebeuren, de kortsluitstroom is echt nog te hoog. oude accu's worden wel heet en vervormen, maar dan is het wel op met de al slechtere cellen.
overigens heb je geen 36mm2, maar 35mm2, dat is de standaard. opboren is een no go in de installatie, het oog is berekend op het gat, een M8 kabeloog heeft dikker materiaal als een M6 oog, de rand langs het gat is immers breder. 35mm2 is al dik, dus hier niet zo'n probleem.
[Bericht gewijzigd door testman op woensdag 8 augustus 2018 11:42:37 (12%)
Ik had beloofd nog terug te komen op het debiet van het bilgepompje in de praktijk vergeleken met de theorie.
Ik schreef:
Het slootje ligt qua waterniveau schat ik nu ca. 1 meter onder het maaiveld van de tuin, maar ik heb natuurlijk ook verliezen door het afknijpen middels een 3/4" slang die op de 5/4" persleiding is gekoppeld. En uiteraard geven de wanden van de slangen (afhankelijk van hoe ik het configureer maximaal 35 m bij elkaar) ook de nodige wrijving en dus drukverlies. Een gieter van ruim 10 liter is met het bilgepompje in (geschat) iets meer dan halve minuut gevuld. Dus laat ik zeggen met een opvoerhoogte van +/- 1,5 m is het debiet met de knijpende 3/4" slang daarmee in de praktijk ca. 20 l/m, dus 1200 l/h. De oppervlakte van de doorsnede van de 3/4" slang in verhouding tot die van de uitlaat van het pompje = 9:25
Enige verbetering hierbij is strikt genomen wel noodzakelijk, want de uitstroomopening van het pompje zelf bedraagt in diameter 1-1/8" ofwel 9/8" , i.p.v. 1-1/4", de waarde die ik in de vergelijking met de 3/4" slang die erop is gekoppeld, daar noteerde. Hiermee komt de verhouding in diameter tussen de uitstroomopening en die van de slang waarmee ik bewaterde op (9/8)2 : (3/4)2 = 81/64 : 9/16 = 81/64 : 36/64 = 81/36 = 9 : 4
Kijkend naar de grafiek in de datasheet van het bilgepompje (zie op https://www.pumpvendor.com/media/shurflo/Shurflo_355-100-10.pdf ) kom ik op een drukverlies van 767 cm per meter extra opvoerhoogte. Uitgaande van de maximale flow op 0 cm hoogte van 3860 l/h kom ik dan op 3860/767 = ruim 5 meter totale opvoerhoogte voor het bilgepompje, hetgeen ook resulteert in een debiet op 1,50 meter hoogte van 3860 - 3,5*767 = 1175 l/h als theoretische opbrengst voor de vergelijking met de praktijk proef met het vullen van de gieter.
Ik moet zeggen dat ik verbijsterd ben over de match die er is met de geschatte 1200 l/h...
Maar ik zit hier fouten te maken zie ik. De debietberekening die ik deed hierboven heeft nog geen rekening gehouden met de afname van de waterstroom vanwege de afgenomen diameter van de slang die nog een factor 2,25 zou moeten zijn en dan is het raar dat ik nog 1200 l/h zou overhouden (tenzij er weinig klopt van mijn schatting, en dat kan want ik heb de seconden 'geteld'). Dat zou dan 1175 / 2,25 = 522 l/h moeten zijn? Wat doe ik hier fout, zoveel kan ik er haast niet naast zitten met mijn gieter-schatting ? Is het misschien te simpel geredeneerd dat het drukverlies door een kleinere diameter op evenredige wijze geschiedt?
[Bericht gewijzigd door zwaaier op woensdag 8 augustus 2018 12:08:26 (14%)
@testman:
De continue last lijkt me theoretisch 800 W : 12 V = 66,7 A, dus inderdaad zeg maar zo'n 70 A te zijn. Ik vraag me wel af of een 75 A zekering er niet uitvliegt door de hoge aanloopstroom, is dan een trage zekering nodig?
hier is de maximale last niet heel hoog, 15A per accu zekeren is genoeg, en die stook je er veel sneller uit mocht er iets foutgaan
Sorry, ik snap dit niet.
Voor de zekerheid geef ik nog de uitgangspositie: ik heb nu de accu's onderling verbonden en één kabelset moet straks naar de omvormer gaan. Als er zekeringen tussen de accu's moeten komen, wat zijn dat dan voor typen, hoe bevestig ik die tussen de accukabels en de accuklemmen? Kan je me doorlinken naar een afbeelding o.i.d.?
overigens heb je geen 36mm2, maar 35mm2, dat is de standaard. opboren is een no go in de installatie, het oog is berekend op het gat, een M8 kabeloog heeft dikker materiaal als een M6 oog, de rand langs het gat is immers breder. 35mm2 is al dik, dus hier niet zo'n probleem.
Je hebt inderdaad helemaal gelijk, het gaat om 35 mm2 kabels. De ogen die er aan zitten zijn gemerkt met "KL8-35o (waarbij het ronde symbooltje dat hier staat op het oog (dat ik steeds kabelschoen noemde) er als een vierkantje uitziet en naar ik aanneem staat voor "2". Maar het uitgeboorde oog zit in een exemplaar dat verder exact dezelfde afmetingen (dus ook de dikte) heeft als het 8 mm exemplaar, het enige verschil zit hem in het opschrift dat "KL6-35o" luidt.
Op 8 augustus 2018 12:32:31 schreef zwaaier:
[...]
Sorry, ik snap dit niet.
- Wat bedoel je met 'hier'? (een andere situatie?)
- Hie kom je van 75 A naar 15 A?
- Heb je het hier over zekeringen tussen de accu's of naar de omvormer?
hier, als in in mijn eigen situatie 
zekeringen tussen de accu's, ik mag hopen dat de omvormer al een zekering heeft, liefst dichtbij de accu's of als de kabels kort zijn in de omvormer zelf.
[Bericht gewijzigd door testman op woensdag 8 augustus 2018 13:26:58 (18%)
zekeringen tussen de accu's, ik mag hopen dat de omvormer al een zekering heeft, liefst dichtbij de accu's of als de kabels kort zijn in de omvormer zelf.
@testman: De omvormer is zelf gezekerd op de in- en uitgang, de kabels zijn 50 cm, dat valt volgens mij nog onder kort...
Maar wat voor type zekeringen gebruik je daarbij? Ik gebruik totnutoe standaard steekzekeringen, maar ik zag dat er zwaardere uitvoeringen bestaan in de vorm van ANL zekeringen. Dat laatste type lijkt me bij uitstek geschikt om tussen een accukabel en de accupool te plaatsen.
Ik heb deze discussie nog eens helemaal terug gelezen en gezien dat ik er eigenlijk nooit een einde aan heb gebreid.
Feit is dat ik de LF inverter van 5000W continu heb aangesloten en dat de centrifugaalpomp van 800W daar feilloos op heeft gedraaid, jaren.
Dus met een verder ongewijzigde setup van:
- AGM accu 110Ah + AGM accu 100Ah + AGM accu 55 Ah (parallel)
- zonnepaneel 100Wp
- 20A pcm laadregelaartje
en dus nu de nieuwe inverter:
- Power Jack "LF 5000W Pure Sine Wave Power Inverter DC 12V to AC 220V/230V/240V,with LCD display, 80A Charger"
Ik kon er makkelijk een uur mee pompen zonder de accuset te ver te ontladen en de tuin is me er dankbaar voor geweest!
Afgelopen winter is het mis gegaan, daar kwam ik deze lente achter toen ik mijn decoupeerzaag wilde gebruiken om de nieuwe polycarbonaatpaneeltjes die ik op maat had laten zagen voor het vernielde dak van de kas (stormschade) bij te werken vanwege enkele meetfouten van mijn kant.
Maar de inverter weigerde te starten!
Lang verhaal kort: in de winter hadden woelmuizen hun logement gezocht aan de binnenzijde van de inverter die, zoals elke winter, gewoon in de setup is blijven staan in het moestuinhuisje. Er zit 1 kiertje in de behuizing waar een groot kroonsteenblok naar buiten komt en daar konden ze blijkbaar doorheen.
Niet om te knagen, nee, maar om zich te verwarmen. Het blijkt achteraf zo te zijn dat de inverter in afgeschakelde toestand toch wat stroom gebruikt om enkele ledjes van stroom te voorzien vanuit een printmoduultje dat in de gaten houdt of de mosfets nog leven en die geven deze gezondheidstoestand aan door te branden.
Dat printje in de kast van de inverter was blijkbaar hun favoriete slaapplaats in koude tijden en, zoals muizen nu eenmaal doen, ze scheten en piesten voortdurend door zodat het printje en alles wat zich daaronder aan elektronica bevond, aangetast werd tot op het punt dat e.e.a. weigerde te werken.
Toen ik bij de leverancier ging kijken naar reparatieprintjes, bleken die allemaal uitverkocht te zijn. De fabrikant was inmiddels een aantal versies verder en e.e.a. is niet compatibel met mijn apparaat. Wel bleek er nog een 'refurbished' exemplaar van 6000W voor een geringer bedrag te koop dan mijn oorspronkelijke inverter en die heb ik besteld.
Toen het ding na een tijd (in Engeland besteld van wat een Chinees bedrijf blijkt, maar aangevoerd vanuit een Belgisch depot) arriveerde, bleek het om een ander exemplaar te gaan. Vrijwel identiek, maar niet voor 12V, maar voor 48V. Foutje bedankt.
Ik heb dit doorgegeven en men zou dit corrigeren. Inderdaad kwam er een tijd daarna weer een FedEx-auto met weer een loeizware doos (25 kg) met een 12V exemplaar (overigens zonder de oude mee te nemen).
Toen ik na een periode met zware regen eindelijk na 12 dagen de inverter naar de moestuin kon brengen (nog net binnen de onvoorwaardelijke garantietermijn van 14 dagen, daarna wordt de garantie voorwaardelijker) bleek na aansluiten en aanzetten de display netjes op te komen, maar onmiddellijk daarop klonk er wat dof gedreun en kwam er rook uit de kiertjes. N.B: Er was niet eens een belasting op het ding aangesloten.
Sinds die tijd krijg ik nul op rekest bij de contactpersoon van het bedrijf ondanks vele berichten mijnerzijds en 1 x een reactie van haar dat er een oplossing zou komen als antwoord. Het is nu een week of 9 na de aanschaf en het blijft oorverdovend stil.
Nu heb ik dus 3 LF inverters in huis van 25 kg per stuk (door de enorme ringkerntransformator die er steeds in zit):
- eentje (12V) wil niet starten door de muizenfecaliën. ik heb alles zo goed mogelijk gereingd, maar er blijven 4 slecht ogende prints: 2 van de 4 mosfet prints (elke print 5 mosfets) 1x de print die ze aanstuurt en 1x de cpu print.
- de andere (48V) is niet geschikt voor mijn installatie (accuset en laadregelaar)
- de derde (12V) vertoonde dus genoemde verschijnselen bij aanzetten, bij openmaken bleek niets verdachts zichtbaar, ik vermoed dat de ringkertransformator gebroen is tijdens het vervoer of zo en dat de doffe dreunen bij het aanschakelen een magnetisch gedreven fenomeen waren.
Ik ben eigenlijk weer terug bij af.
Mocht iemand een degelijke(liefst LF-)12V-inverter beschikbaar hebben die mijn centrifugaalpomp van 800W weer probleemloos kan laten draaien, dan is wellicht de 48V LF-inverter versie een aardig ruil-onderhandel-middel?
Afijn, ik weet niet of iemand dit gaat lezen na 4 jaar, maar ik dacht zo: een onaffe thread, dat is niet netjes....