temperatuur gecompenseerde keramische condensatoren in VFO

Ha Martin V,

Je kunt NP0 met een negatieve temperatuur coëfficiënt gebruiken N150... N1200.

Groet,
Henk.

NP0 heeft een temperatuurcoëfficiënt van (ca.) nul.

P is positief, N is negatief: je zag in de schema's vaak N750, dus (ca.) −750 ppm per K.

Echter, jouw oscillator loopt omhoog bij het opwarmen, dus wat je zoekt is een condensator die bij hogere temperatuur een grotere capaciteit krijgt. Dat zou dus bijv. een P100 kunnen zijn (bijv. hier). Ik weet niet wat er tegenwoordig te koop is.

e: Zo groot is de drift trouwens niet eens. Kun je niet een huff-and-puff stabilizer gebruiken? Vooral na het opwarmen zou die niet eens zoveel te doen hebben.

Een spoel met koperdraad heeft TC +220 ppm. En de juiste condensator om dit te compenseren is N 220 ppm. De kleur die daar bij hoort (Philips) weet ik zo gauw niet meer.

Geel. Zie http://domoticx.com/condensator-kleurcode-tabel-en-nummer/

Maar bij stijgende temperatuur gaat nú zijn frequentie al omhoog.

Dan is blijkbaar niet de LC-kring resonantie bepalend, maar moet er een fout in de aangekoppelde elektronica worden gecompenseerd; een FET of een transistor capaciteit. Dat kan, maar een fout met een fout compenseren is de laatste stap.

Een FET-invloed elimineren....

Ik weet niet zeker wat voor keramische condensatoren ik nu gebruik.
Vroeger hadden NPO's een zwart kopje, nu is dat vaak niet meer zo.
Echter de meeste keramische condensatoren van kleine waarden (lager als 1000pF) zijn NPO typen.
Van de afstemkring naar de varicap dioden gaat een 1000pF condensator, ik zal eens experimenteren om die te vervangen door een ander type.
Eventueel een folie condensator, styroflex of MKS.
Mica condensatoren heb ik ook nog, mogelijk dat dat wat is.
Ik heb ook nog een styroflex condensator van 22pF, deze kan ik evt. parallel aan de afstemkring plaatsen, ik ga proberen om het frequentie verloop te corrigeren, dat de oscillator lager in frequentie verschuift.

Tja, een varicap.
Vergeet alle compensaties voor de spoel met condensatoren.

Je zult de varicap moeten compenseren. Ga een try-en-error pad in. Voor lage varicap spanningen (en lage frequenties) is het weer anders dan bij hoge spanningen. Veel variatie in de invloeden.

Zie http://pdf.datasheetcatalog.com/datasheet/philips/BB212.pdf en dan figuur 4.

Ha Martin V,

Het is correct dat wat je schrijft met het zwarte kopje is van Philips NP0 dit betekend ( Negatief Positief 0 ) met nominaal een T_c van 0 ± 30 ppm tolerantie.
De condensatoren gemaakt met die keramische samenstelling zijn er in diverse negatieve temperatuur coëfficiënten zo zijn er ( N 150 ± 60 ppm, N 220 ± 60 ppm, N 330 ± 60 ppm, N 470 ± 60 ppm, N 750 ± 120 ppm, N 1200 ± 120 ppm ).
Maar om een negatief temperatuur coëfficiënt te maken heb je enig body nodig dit is dan ook de reden dat bij 150 pF naar een negatieve T_c overgestapt kan worden waarschijnlijk al ver boven jou gewenste waarde.....

Let ook op de werkspanning bij de kleine condensatoren NP0 deze zijn < 50 V
Een positieve T_c in keramisch materiaal is heel krom te fabriceren en daarom zeer beperkt op de markt en hebben een grote tolerantie.

Maar een vraag hoe heb je vast gesteld dat het een condensator is en op welke positie
En is het wel temperatuur of verandering in de belasting !
Er zijn heel veel compensatie technieken van NTC tot PTC je kunt het zo gek niet opnoemen !
Hier doe ik niets zonder een schema / ontwerp van jou schakeling...... en kom ik weer door de bocht waarom zo,n vreemd type oscillator schakeling een Vackár oscillator je kent mijn stelling hoe meer componenten hoe groter de kans dat het fout gaat

Groet,
Henk.

Die varicap is waarschijnlijk de belangrijkste boosdoener.

In Philips FM-tuners van de jaren 1974 tot 1978 (wel een afstemschaal op een metertje, of soms een counter, maar nog geen PLL) zag je een zenerdiode van ca. 20 volt aan de top van de afstempotentiometer en een silicium diode tussen de onderkant van die potmeter en de min, of massa. Dat heeft er ook mee te maken. Die zenerdiodes zijn TCO-nul bij ca. 6,8 volt en hebben een TCO die vrij aardig met de zenerspanning meeloopt in de tabel.

https://www.quora.com/What-type-of-temperature-coefficient-does-the-Ze…

quoted:.... two different breakdown mechanisms exist. the actual zener effect predominates below about 6 volts. it has a negative temperature coefficient.

above about 6 volts the avalanche effect predominates, with a positive temperature coefficient, meaning that as temperature increases, the breakdown voltage increases.

the reason that the most commonly seen breakdown voltage for these diodes is about 6 volts is because in that range the temperature coefficients of the two effects, which are opposite in sign, cancel out, resulting in a diode with a breakdown voltage which is relatively constant across a wide temperature range."

Ha Brightnoise,

De varicap jij had dit al even genoemd het zou zo maar kunnen, maar een varicap is positief dus temperatuur omhoog is capaciteit omhoog.
Maar bij @Martin V gaat de frequentie omhoog dus zou de capaciteit omlaag moeten gaan......

Het is even afwachten op een reactie van @TS of er andere compensatie mogelijkheden zijn.
Ik heb diverse condensatoren met een negatieve T_c maar in die kleine waarden dat wordt zoeken !

Groet,
Henk.

Hallo @electron en @Brightnoise.

Wel ik heb het voor elkaar!
Mijn vermoeden was juist dat de grootste boosdoener voor het flinke frequentie verloop, de condensator van 1000pF waarmee de varicap is verbonden.
Deze condensator heb ik vervangen door een styroflex type van 1500pF, daaroverheen heb ik nog een 470pF styroflex gezet, C4 in het schema.
Nu is het zo dat vlak na het inschakelen van de oscillator, er niet van die enorme frequentie sprongen zijn.
Na ongeveer 10 minuten is de frequentie redelijk stabiel, het verloop (drift) is een paar honderd Hertz per vijf minuten.
Het schema:

Hier doe ik niets zonder een schema / ontwerp van jou schakeling...... en kom ik weer door de bocht waarom zo,n vreemd type oscillator schakeling een Vackár oscillator je kent mijn stelling hoe meer componenten hoe groter de kans dat het fout gaat

Een Vackar oscillator is één van de beste oscillatoren die er bestaan.
Beter als een Colpitts, Hartley, Clap, Seiler enz.
Mits goed gebouwd kan een Vackar heel frequentie stabiel zijn, de output is vrijwel constant over het gehele frequentie bereik.
Er is geen vervorming van de sinusspanning op de uitgang, bij andere typen oscillatoren is dat wel zo.
En ik vind een Vackar echt niet complex, slechts één tot twee extra condensatoren, ten opzichte van een Colpitts.

Terug naar het schema, Q4 heb ik niet geplaatst, ik dacht dat ik een zakje BFR91 transistoren had, maar dat blijkt de BFR90 te zijn.
Die paste niet op mijn gefreesde printplaat, andere pinning.
Voor de transistoren gebruik ik de BF961 dual gate Mosfet en voor Q2 t/m Q4 de BFR91.
Het low-pass filter achter Q4 heb ik nog niet gebouwd.
De buffertrap is gevoelig gemaakt door er een tweetraps buffer ervan te maken.
De gevoeligheid bleek zo groot dat een weerstandje, welke nergens mee was verbonden op de basis van Q2, voldoende HF spanning op pikte om 0,4Vp.p. op de uitgang te zetten.
Daarom kreeg ik het idee om de verbinding met de buffertrap inductief te maken, met een koppelspoeltje.
En dat werkte veel beter als met een koppelcondensator, welke een lichte vervorming in de sinus op de uitgang had.
Doordat de oscillator losser gekoppeld is met de buffer, ging de frequentie ook iets omhoog, de reden is dat de kring minder wordt belast, als met koppel condensator.

Vanmiddag heb ik een test gedaan, die het frequentie verloop laat zien in een tabel:

Hier zie je de frequentie naar beneden, omlaag lopen.
Alleen op de tijdstippen 13.25 en 13.35 loopt de frequentie iets omhoog, in plaats van omlaag.
Ik ben geheel tevreden over de frequentie stabiliteit van de oscillator.
Het is wat overdreven maar een heel stabiele oscillator is wat overkill, omdat ik heb besloten om een PLL te gebruiken, die de VCO lockt op de frequentie.

Ja, mooi resultaat. En eigenlijk allemaal niet nodig, maar wel leerzaam. Want je gaat een PLL gebruiken.

Een opmerking nog: de ruis van de 1 Mega ohm komt als laagfrequente FM op het oscillatorsignaal. En de voedingsspanning heeft ook ruis en die komt van achter naar voor ook bij de varactor terecht.
De PLL haalt dat wel weg, maar ik vind het een, laten we zeggen, "schoonheidsfoutje".

Hier wat foto's van de testopstelling.

Waarvoor ga je de oscillator gebruiken?
Heb ook weleens zoiets gebouwd voor 15 en 21 mhz,piraten op de kg.
Deed dat met een chinese dds oscillator.

Ja Saturnus, het klinkt wat vreemd, maar het is een test oscillator eigenlijk voor de 86MHz.
Het frequentie bereik van deze oscillator is net zo groot als het frequentie bereik 86...108MHz.
Alleen mijn scoop gaat niet zo hoog, ik heb een 60MHz oscilloscoop.
Als het op 20...25MHz goed werkt, dus wat ik kan zien aan lineaire vervorming, en dat tegen te gaan, werkt dit in principe ook op hogere frequenties.
Dat veranderen van componenten waarden is niet meer als het uitrekenen van reactanties en spoelen, zullen we maar zeggen.

Ah oke,ja dat had ik niet verwacht...
Voor die frequentie bouw ik niet meer zelf,voor onder de 100 € heb je een compleet ding van 15 watt breedband van 80-108 mhz
Maar wel een leuk project.

Ha Martin V,

Mooi schema ik heb alleen een paar vragen die kon ik zonder schema uiteraard niet stellen.

In de eerste plaats is mijn opmerking over de complexiteit van de gekozen oscillator niet het type, maar waarom vandaag de dag nog een V.F.O.
Ik moet hier wel een opmerking bij maken als je de V.F.O. zonder vergrendeling gaat gebruiken kunnen er zeker voordelen zijn.
Maar als je de variabele oscillator gaat vergrendelen door middel van frequentie lock of fase lock dan zou ik voor een D.D.S. gaan !

Het is inderdaad zo dat Vackar misschien uit frustratie, misschien uit nostalgie eind 1949 heeft onderzocht waarom de V.F.O. zoveel slechter uit de bus kwam qua stabiliteit dan het in de tweede wereld oorlog ontwikkelde kwartskristal.
Hij vroeg zich af is dit het einde van de variabele oscillator wij weten wel anders kwartkristallen waren heel duur en in een ontvanger met een groot afstembereik bijna niet haalbaar.
Ik heb hier nog een originele kristallen bak van de BC604 en dat is nog maar een klein stukje band.

Hij heeft dus eind 1949 zijn onderzoek gestart op de Tesla fabriek door alles op een hoop te gooien is zijn type oscillator er uit gekomen.
Met als belangrijkste een groot afstembereik met constante amplitude en redelijke drift eigenschappen.
De uitgang is ook goed ontkoppeld van het frequentie bepalend gedeelte !

Tja en nu verder de V.F.O. in die vormen heeft geen toekomst meer door de D.D.S. daar waar de P.L.L. nog voor problemen zorgde i.v.m. de spurs is dit in de moderne versies goed voorspelbaar.
Dit als antwoord op mijn vraag........

Nu jou schema ik moet er bij zeggen, ik heb geen tijd gevonden om goed naar het schema te kijken en er aan te rekenen maar ik ken het Vackar principe en de formules nog wel uit het hoofd ( denk ik ) en mijn eerste indruk is dat jou condensator die nu bijna 2000 pF veel kleiner moet worden probeer eens die 1500 pF los te nemen als je wil en meld het resultaat.

Kijk de opbouw is een prototype daar kijken we doorheen alleen de spoel die ligt er een beetje moedeloos bij
Het is belangrijk om mechanische stress te voorkomen dus altijd een lichaam gebruiken en het liefst gesloten zodat er geen lucht stroming door de spoel kan verplaatst kan worden.....

Groet,
Henk.

Op 17 juni 2021 19:46:41 schreef saturnus:
Ah oke,ja dat had ik niet verwacht...
Voor die frequentie bouw ik niet meer zelf,voor onder de 100 € heb je een compleet ding van 15 watt breedband van 80-108 mhz
Maar wel een leuk project.

Ja Saturnus die print van Dutch RF shop ken ik en zo zijn er wel meer RDVV, PKBEE enz.
Maar ik vind het leuk om zelf iets te ontwerpen, niet namaken maar op zo manier, wat niemand anders nog heeft.
Het is een hoop werk, maar dat is juist mijn hobby.

@Brightnoise dat temperatuur compenseren met een zener diode kan ik wel eens proberen, mag het ook een gewone diode zijn? 1N4148 in doorlaat richting, of een BC550 waarvan de collector met de basis is verbonden.

@electron, ik heb de koppelspoel verkleind van 4,5wnd naar 1,5wnd, dit ontlast de belasting van de oscillator nog meer, de frequentie stabiliteit is beter geworden!
Nu verloopt de frequentie niet alleen omlaag, maar ook iets omhoog.
Eigenlijk zwiebelt de frequentie naar hoog en weer omlaag, het maakt minder grote sprongen, de stabiliteit is weer een heel stuk beter geworden.

Niet op de laagste frequentie, waar ik voordurend test, maar juist in de buurt van de 24000-25000kHz is de frequentie stabiliteit nog beter als op 19000kHz.

Ik zal straks eens even die 150pF welke aan de drain zit losmaken, maar werkt het dan nog wel?
Die capaciteit is toch nodig om er een kring van te maken.

*edit* Zonder die 150pF start de oscillator niet meer op.

Oh foutje, ik lees nu dat je die 1500pF bedoelde waarmee de varicap is verbonden.

En een spoel op een vorm, liefste een dichte vorm waar de lucht niet doorheen kan is wat moeilijk.
Er zit nu een vrijdragende spoel in van 8,5wnd over 12mm, zonder spatie gewikkeld.

Ha Martin V,

Even kijken nee die bedoel ik niet..... maar ik zal vanavond of morgen eerst je ontwerpje bekijken anders weet ik niet waar ik over praat !
In mijn gedachte van de Varckar is er een balans tussen de condensator verdeling net als bij de Colpitts oscillator en ik vind de 1500 pF plus 470 pF vreemd overkomen vandaar mijn vraag wat gebeurt er als je de 1500 pF los haal ?
Maar ik teken eerst het schema op mijn manier....... niets mis met jou tekenwijze maar ik denk dat een ieder wel een bepaalde manier van teken heeft.

Een zenerdiode bij de oscillator is zeer ongewenst i.v.m. de 1 / F ruis.....
Er zijn een aantal overwegingen bij een oscillator, ten eerste de keuze van het actieve element bijvoorbeeld de B.J.T. of F.E.T. let op de F_t niet onnodig hoog nemen een F_t kleiner of gelijk aan 2 x F_osc dit in verband met de breedband ruis.
In jou frequentie gebied zou een BCxxx of BDxxx prima zijn, het tweede punt kies een halfgeleider met een hoge collector / drain stroom 90 mA of zo iets maar gebruik deze op 1 / 10 dus 9 mA dit voor de lineariteit en impedantie !
Let er dan wel op dat dit bandbreedte kost i.v.m. de keuze van bovenstaande......

De drift die je nu op geef kan ik niet overzien of dit goed of slecht is in relatie met de proefopstelling.
Het enige wat ik kan meegeven stel jij gaat de oscillator in een ontvanger gebruiken om een FM gemoduleerd signaal te converteren realiseer je het volgende met betrekking tot de fase ruis van je oscillator.....
Om een zender met 75 kHz zwaai tot een S.N.R. van 60 dB te demoduleren mag je oscillator een fase ruis van < 75 Hz bezitten gemeten in 15 kHz bandbreedte !
De fase ruis kan heel veel invloed op de kwaliteit uitoefenen......

Groet,
Henk.

Intussen zijn we weer een aantal dagen verder en ik heb een heleboel geëxperimenteerd.
Van een mede C.O.'er die dit topic heeft gelezen heb ik wat keramische condensatoren via de post ontvangen.
Herkomst is mogelijk Philips, ik heb de volgende kleurcodes ontvangen:
Rood/Paars = -150
Paars = -750
Oranje/Oranje = -1500

Hartelijk dank voor deze donatie, Ite.
Op een gegeven moment verliep de frequentie amper 100Hz en bleef ongeveer 15 minuten onveranderd op de frequentie.
Daarna ging de frequentie 100Hz omhoog of omlaag, om vervolgens weer terug te komen op de frequentie als die eerst was.
Mijn oscillator verliep naar beneden in frequentie, na inschakelen.
Parallel aan de 150pF NPO condensator aan de drain, heb ik een 22pF condensator gezet met een tempco die een verloop naar boven had.
Het compenseren van de tempco is helemaal niet zo moeilijk als dat het lijkt.
Bij een verloop naar beneden (zoals ik dat had) zet je er een C in die het tegenovergestelde effect heeft.
De frequentie loopt dan evenveel naar boven als dat die naar beneden loopt.
Het resultaat is een tempco van bijna nul.

Na die experimenten om de stabiliteit beter te krijgen ben ik aan de slag gegaan om het laagdoorlaat filter na de bufferversterker te maken.
Aanvankelijk gebruikte ik het ontwerp van een Chebyshev filter.
Dat lukte totaal niet; bij een frequentie van 20,4MHz begon het filter al snel af te vallen in uitgangsamplitude.
Vervolgens dacht ik dat het filter 1,25 maal hoger in frequentie moest komen, dat is 31,25MHz.
Ook dat was geen sucsses, nog steeds begon op 20,4MHz de uitgangsamplitude te dalen.
Daarom besloot ik zelf maar een filter te ontwerpen, bij 22 of 23MHz was het filter resonant en begon op 25MHz snel te dempen.

Bijzonder was toen ik het filter gemaakt had, dat de frequentie nu omhoog liep na het inschakelen.
Ik had dus het tegenover gestelde effect als ik eerst had.
Ook bleek de stabiliteit volkomen verdwenen te zijn, de frequentie verliep behoorlijk veel.
Met de condensatoren welke ik had gehad, ben ik toen opnieuw begonnen de stabiliteit van de oscillator te verbeteren.
De styroflex condensator van 1500pF bleek defect, ik denk door het vele solderen eraan.
Die verving ik door een keramische condensator met de kleur paars (-750), ik gebruikte 270 en 330pF parallel.

Wanneer je een condensator vervangt in de oscillator duurt het 15 minuten voordat die stabiel is.
Maar het werkelijke verloop zie je pas na een nachtje slapen.
Dan de volgende dag verloopt het nagenoeg niet meer.
Een beetje lastig met experimenteren is dat, omdat je niet direct een verbetering ziet en het uren duurt dat je resultaat ziet.

Vanavond heb ik vanuit een koude start het verloop getest, na inschakelen was de frequentie 20005,3kHz.
Na vijf minuten 20004,8 kHz.
Nu staat de oscillator al een uurtje aan op 20005,7 na een halfuur is het verloop erg klein en na een uurtje helemaal.

Ik ga het schema veranderen, ik heb nu oscillator gevolgd door een buffer en daarna filter.
Door de koppelspoel direct te verbinden met de uitgangsimpedantie van 50 ohm, gaat dat ook heel goed.
Ik heb dus eigenlijk geen buffer meer nodig, het filter voor 50 ohm komt direct na de oscillator.
Achter het filter komt een versterker, dezelfde versterker met de BFR91, als wat ik nu heb.
Dus de volgorde wordt anders.
Bijzonder is dat de oscillator een laag impedante uitgang heeft met behoorlijk veel amplitude (1Volt piek-piek) over 50 ohm.
De meeste oscillatoren hebben dat niet, dan moet er een buffer tussen en bij mij is dat niet echt nodig.

Een zenerdiode bij de oscillator is zeer ongewenst i.v.m. de 1 / F ruis.....

Hallo Henk, sorry dat ik niet eerder reageerde.

Een transistor gebruikte ik waarvan de collector en basis met elkaar waren doorverbonden, als diode.
Dat werkte niet naar mijn zin.
Die diode spanningsval gebruikte ik als minimale afstemspanning voor de varicaps, waarvan één punt was verbonden met de potmeter.
Inderdaad wat je zegt een zenerdiode is ook niet geschikt, ook dat heb ik geprobeerd.

vandaar mijn vraag wat gebeurt er als je de 1500 pF los haal ?

Nou die 1500pF styroflex C is inmiddels vervangen door een 330pF ker. condensator en dat gaat een stuk stabieler.

Er zijn een aantal overwegingen bij een oscillator, ten eerste de keuze van het actieve element bijvoorbeeld de B.J.T. of F.E.T. let op de Ft niet onnodig hoog nemen een Ft kleiner of gelijk aan 2 x Fosc dit in verband met de breedband ruis.
In jou frequentie gebied zou een BCxxx of BDxxx prima zijn, het tweede punt kies een halfgeleider met een hoge collector / drain stroom 90 mA of zo iets maar gebruik deze op 1 / 10 dus 9 mA dit voor de lineariteit en impedantie !

Het is mij bekend dat er voor specilae eigenschappen geen HF transistor wordt gekozen, maar juist een LF type.
Op het internet gebruikte iemand de BD139 in de Vackar oscillator.

Maar ik hou het toch liever bij een actief element met een heel hoge ingangsimpedantie, gunstige HF eigenschappen, daarom koos ik voor de BF961 dual gate Mosfet.

Ik heb gemerkt dat op hoge frequenties de stabiliteit veel beter was op 25MHz.
Op 20MHz waar ik meestal op meet, kon ik de stabiliteit niet goed krijgen.
De stabiliteit van de frequentie bleek op 23-24MHz bijna helemaal perfect, maar op 20MHz was het belabberd.
Ik dacht doordat het kwam dat de varicap teveel aan HF spanning kreeg.
Daarom heb ik de voedingspanning van de oscillator verlaagd van 3,15 Volt naar 1,49 Volt.
Maar ook nu was het nog steeds slecht gesteld met de frequentie stabiliteit op 20MHz.
Vervolgens verhoogde ik de voedingspanning van de oscillator naar 5,25 Volt en dat hielp, ook op 20MHz was nu de stabiliteit goed.
De minimale afstemspanning voor de varicaps is ook erg belangrijk, die was bijna 1 Volt.
Dat was veel te weinig aan spanning, met als resultaat dat de frequentie alle kanten op gaat.
Nu heb ik de minimale afstemspanning verhoogd naar 2,6 Volt, eindelijk is de frequentie nu wel stabiel.

Voor de rest ben ik druk bezig geweest om een 50 ohm filter te ontwerpen wat direct na de oscillator komt.
Om de uitgangsimpedantie te bepalen van de uitgang van de oscillator, heb ik getest wanneer de uitgangspanning is gedaald tot precies de helft.
Dat was bij een weerstand van 20 ohm, dat is de uitgangsimpedantie van de koppelspoel van de oscillator.
Die impedantie wordt door een LC netwerkje omhoog getransformeerd naar 50 ohm en dat werkt prima.
De uitgang is afgesloten met een weerstandje van 47 ohm, op alle frequenties bleek nu de amplitude hetzelfde, wat een verbetering is.
Nu wil ik dit netwerkje vervangen door een T match; spoel-condensator naar massa-spoel, dat ga ik vandaag doen.
Daarachter staat een vijf pole Chebyshev filter, over alle frequenties heb ik dezelfde amplitude; een teken dat het werkt.
Voor de rest ben ik bezig om de frequentie nog stabieler te krijgen.

Beste,

ik geef direct toe, dat mijn reactie/bijdrage rijkelijk laat komt. Misschien zelfs wel als de bekende "mosterd na de maaltijd". Maar het vergde enige tijd om in de "Junk Box" de spullen terug te vinden

Ik zal de laatste zijn om commentaar te hebben op het ontwerp. Ik vind het geweldig, dat je ons laat meedelen in je experimenten. En dankzij de deskundige bemerkingen van een paar experts, worden we ook allemaal wat wijzer.

Ik mis in de ontwerpbeschrijving een paar elementen.

1. De invloed van de spoel in het stabiliteitsissue. Er wordt uitgebreid stilgestaan bij het effect van de condensatoren, maar niet over de invloed van de -vrijdragende- oscillatorspoel. Als "leerling" van de bekende "Meester" F.A.S. Sterrenburg (Communicatie voor de amateur Deel Ontvangers), ben ik opgegroeid in de doctrine, dat een goede VFO een spoel vergt op een keramisch wikkellichaam. Zie bijgaande foto van een paar exemplaren. Een hele fraaie is die met de opgedampte zilverwindingen (middelste). Maar ook dik, stug draad is goed.

2. In zijn boek komt ook het gebruik van Invar instelcondensatoren aan de orde. De uitzettingscoefficient daarvan is bijna nul. Een exemplaar daarvan eveneens op de foto vooraan.

3. Faseruis. Afhankelijk van de toepassing is faseruis toch ook wel een aspect, waar aandacht aan moet worden gegeven. Het gebruik van een capaciteitsdiode kan, met de nadruk op -kan-, negatief uitwerken op de faseruis-eigenschappen. Evenals op de TC, maar daar is al op gewezen.

Succes met de experimenten! Wordt met belangstelling gevolgd.

Gr. N.

Hallo NKHteB,

Bedankt voor het reageren. Hoewel ik de laatste dagen niets van mij heb laten horen, heb ik toch veel vertellen want ik ben hier nog druk mee bezig.
Ten eerste het valt toch niet mee om een goede oscillator over een aanzienlijk frequentie afstembereik te krijgen.
Wanneer de oscillator stabiel werkt op de frequentie, is er toch weer iets dat beter kan.
Zoals een constante output over het gehele afstembereik.
Of het bedoelde afstembereik wordt net niet gehaald.
Wanneer al deze zaken wel in orde zijn, blijkt dat de oscillator opeens helemaal niet meer stabiel aan de frequentie zit.
En dat bedoel ik dus, dat het niet makkelijk is.

@NKHteB had het over de spoel dat ik daar weinig aandacht aan besteed, een terechte opmerking.
De spoel is een vrijdragende luchtspoel van 9,5 windingen over 12mm gewikkeld, zonder spatie gewikkeld uit 1mm emaillen draad.
De berekende zelfinductie is 831nH.
Dat is een vrij kleine spoel, ik heb er ook geen spoelvorm voor.
Het kleinste wat ik heb is grijze PVC elektrabuis met een diameter van 18mm, maar dat is plastic en lijkt mij niet geschikt.

Natuurlijk kan dit beter, uit nog dikker draad wikkelen, lijkt mij een kleine verbetering.
Dit topic en dit project, geeft mij een klein beetje inzicht en ervaring om een oscillator redelijk stabiel te krijgen.
Daarbij hoef ik niet het maximaal haalbare te bereiken, met een redelijke stabiele oscillator neem ik genoegen.
Bovendien moet ik het stellen met de componenten welke tot mijn beschikking zijn en die zijn niet ideaal.
Mijn frequentie teller heeft een maximale resolutie van 100Hz, kleinere afwijkingen kan ik dus niet meten.
Maar ook hier neem ik genoegen mee.
Een oscillator welke zeg 1 of 2kHz verloopt tijdens inschakellen en daarna 100Hz verloopt is voor mij goed genoeg.
Ik heb met éénvoudige middelen een oscillator met een redelijk groot afstembereik en een redelijke frequentie stabiliteit.
Mijn bedoeling is toch om er later een PLL aan toe te voegen, dus zo extreem stabiel hoeft het niet te zijn.

In ieder geval leer ik hier een hoop van en een frequentie verloop van 100Hz vind ik stabiel voor een oscillator welke op 20 tot 27MHz werkt.

Intussen heb ik het gehele ontwerp veranderd, toen ik dat werkend had besloot ik het weer anders te maken.
Nu heb ik een ontwerp zoals ik het niet meer wijzig.
Ik sta op het punt het ontwerp zo te houden, alleen bouw ik het dan opnieuw op een nette print, ik hou jullie op de hoogte.