Delta voeding revisie & reparatie tips

Als ik een van de twee stroomtangen omkeer dan zijn de gemeten pieken inderdaad in tegenfase, dat is inderdaad een arbitraire kwestie. Maar ik heb het zo gekozen dat de plaatjes de pieken in fase laten zien.
Intussen heb ik de draden naar de thyristors verwisseld. De verschijnselen blijken nu mee verwisseld te zijn. Dus kennelijk niet te wijten aan de trafo (zucht van verlichting). Met de thyristors zijn tegelijk ook de dioden uit de bruggelijkrichter verwisseld, kan dus ook aan een diode liggen.
Maar ik snap nog steeds niet waarom de grote piekverschillen secundair niet terug te vinden zijn aan de primaire kant. In wezen doet het er niet toe waarom die verschillen secundair er zijn, dat zal de primaire kant "een zorg" zijn. De situatie is natuurlijk knap ongunstig voor koperverliezen.
Albert

ik denk dat het onderdeel wat overleden is, geheel dood is en amper iets toevoegt aan de werking, een mkp of meuteldroge elco. de stroom die je meet is de normale stroom die de voeding trekt idle. deze voedingen zijn alles behalve energiezuinig te noemen. zet maar eens achter een scheidingstrafo en ga dan meten, kun je hele rare waarden mee krijgen.

waar rook was, werkt nu iets niet meer
miedema

Golden Member

Ha Albert,

Je hebt me overtuigt dat je primaire en secundaire plaatjes in fase zijn :-)
Heb je je probleem prima gedocumenteerd, en dan wordt daar toch weer aan getwijfeld.....

Eerst even checken of we naar hetzelfde kijken, er waren verschillende versies, denk ik....
Ik kijk naar een schema vanaf serienummer 8117:

http://www.miedema.dyndns.org/co/2016/delta/Delta-D050-10-ruwe-voeding-600pix.png

Hier zit die spoel rechtstreeks in serie met de secundaire wikkeling. En dan is het inderdaad heel raar als daar een andere vorm stroom loopt als primair. Vandaar mijn vragen.... Maar als het klopt dan begrijp ik ook waarom je met je handen in het haar zit :+ Primair gedurende een halve periode een stroom zien lopen die je secundair niet terug kan vinden...

Als ik naar mijn schema kijk, dan kan dat alleen maar als er ook stroom buiten die spoel om loopt...
Het enige wat ik kan bedenken is dat er een sluiting zou kunnen zijn tussen de secundaire en het naastliggende aardscherm (dat ook aan de nul ligt) Dat zou niet fijn zijn :+
Het klopt wel met je laatste bevinding bij het wisselen van de thyristor aansluitingen. (aangezien die sluiting dan in de bovenste òf onderste wikkellaag van de secundaire moet zitten)
Het is makkelijk te checken door even die scherm aansluiting los te nemen. edit: of even met je stroomtang om die draad naar dat aardscherm.

Ik weet niet waar je precies die primaire stroom gemeten hebt. Zou het kunnen dat een deel van die stroom door een (deels) doorgeslagen C van het netfilter C21 loopt. Ik weet dat het niet logisch klinkt, maar dat netfilter is een veel voorkomend defect....

groet, Gertjan.

de netfilter zit onder de trafo, alu buisje met witte en groene draden eraan..

die grote potelco's als die van jou ze heeft ( de oudste reeks uit de 60's heeft die vaker nog ) kunnen ook ineens een pluim rook loslaten. als er bijzitten waar de zwarte bovenkant boller van staat, pas dan op. die kan ineens het ventiel openen en dan komt er een pluim uit..

waar rook was, werkt nu iets niet meer
miedema

Golden Member

Terug lezend zag ik dat ik Rew nog een uitleg verschuldigd ben:

Op 6 december 2016 10:50:41 schreef rew: ... En voor die elcos op de voeding, zou ik denken: zo laag mogelijke ESR is prima. Maar uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat dit op de uitgang juist NIET zo is, en dat daar een esr in de orde van grootte van 0.3 Ohm nodig is. Hoe weet ik nu of de hulpvoeding niet ook zo'n voeding is die een minimale ESR op z'n uitgang wil hebben?

De uitganselco van een lineaire voeding hangt rechtstreeks aan de uitgang van een flink tegengekoppelde regelversterker. En beïnvloedt dus diens stabiliteit. Vandaar dat wat serieweerstand wenselijk is om de boel stabiel te houden.

De genoemde 0,2Ω...0,3Ω was bij die Delta het optimale compromis tussen enerzijds de regeling stabiel houden (geen uitslingering na bijregelen) en anderzijds toch een zo laag mogelijke uitgangimpedantie bij hoge frequenties.

Voor ontkoppel condensatoren op de voedingsrail speelt dat al veel minder, omdat de weerstand en zelfinductie van de bedrading tussen voedingsuitgang en die ontkoppel C al voldoende is. Zeg maar dezelfde functie als het serie weerstandje dat je achter de uitgang van een OpAmp zet om hem stabiel te houden.

De hulpvoeding van jouw Delta is een soort DC-DC convertertje zonder tegenkoppeling (stabilisatie gewoon met zeners), dus daar speelt dit helemaal niet.

groet, Gertjan

Over de D050-10.
Die van mij lijkt identiek aan die op de foto van Testman (dat ziet er niet zo best uit met die ontplofte elco!). Ik gebruik ook dezelfde documentatie als in het schema van Miedema. Het enige afwijkende wat ik kon ontdekken is dat de trafo in het schema een gedeelde primaire wikkeling heeft en die van mij niet.
Ik heb de draden op de "brugcel" verwisseld en dus niet op de trafo zelf. Bij interne sluiting van de trafo zou ik dan geen effect van de wisseling verwachten. Ik heb ook gedacht aan die interne afscherming maar tot nu toe nog niets losgemaakt. Ga ik proberen. Het probleem is echter zo stabiel (oneindig vaak al aan en uit gezet en aan gemeten) dat een sluiting toch wel helemaal verbrand zou moeten zijn lijkt me. Als er geen interne trafofout is dan loopt er tijdens de beroerde puls dus een enorme magnetisatiestroom. Dat kan alleen bij zeer vergaande kernverzadiging. Kan een sterk asymmetrische belasting zorgen voor een wegdrijven van de hystereselus zodat in één van de uiteinden verzadiging optreedt? Dan zou je hetzelfde verschijnsel moeten hebben bij iedere enkelfasige gelijkrichting. Stof tot nadenken (voor mij).
Het filter kon ik apart testen want het zit nog voor de netschakelaar. Er is niet mis mee.
Albert

miedema

Golden Member

Ha Albert,

Problemen met kernverzadiging zou je kunnen analyseren door langzaam de uitgangsstroom op te voeren. Je zou dan een (verzadigings) punt moeten zien waarna opeens de primaire stroom onevenredig gaat toenemen.

Je kunt ook met een oppik spoeltje aan je scope naar het magnetisch veld van je trafo kijken.

Je kijkt nu steeds naar een kortgesloten/stroom begrensde voeding. Zou het zin hebben om te kijken naar wat er gebeurt met een normaal (steeds zwaarder) belaste voeding? Wellicht zijn de verschijnselen dan net anders, wat weer een clou kan geven...

Je stroomtang is natuurlijk een fantastisch gereedschap om op zoek te gaan naar vermiste Ampéres :-) (als het geen ijzer verliezen zijn)

groet, Gertjan.

Ik ben het grotendeels met je eens...

Op 15 december 2016 09:12:07 schreef miedema:
Voor ontkoppel condensatoren op de voedingsrail speelt dat al veel minder,

Omdat we het over een VOEDING hebben, zie ik geen essentieel verschil tussen interne voeding en "de uitgang". Ook dat is een voeding, maar dan voor extern.

Maar goed.... Ik had inderdaad ook al bedacht dat een lagere ESR op de niet-teruggekoppelde hulpvoeding geen kwaad zou kunnen.

Ik blijf het knap vinden. Een 300V -> 12V DCDC converter met een paar losse onderdeeltjes. En dus de hulp-hulp voeding die kennelijk redelijk efficient is: Aan de primaire kant van de hulpvoeding is ook 12V nodig, en dat gebeurt dus kennelijk zonder grote verliezen, want er is niets met een grote koelvin (behalve een diode en een tor...)

four NANDS do make a NOR . Kijk ook eens in onze shop: http://www.bitwizard.nl/shop/
miedema

Golden Member

Ha Rew,

Op 15 december 2016 10:13:20 schreef rew:[...]Omdat we het over een VOEDING hebben, zie ik geen essentieel verschil tussen interne voeding en "de uitgang". Ook dat is een voeding, maar dan voor extern.

Het verschil is dat die uitgangelco rechtstreeks aan de terugkoppellus van de regeling hangt. Daardoor verschuift de fase, en wordt de fase marge voor stabiele regeling kleiner. Er is dus wat serieweerstand nodig om dat effect te verminderen, en die regeling stabiel te houden.

Bij de uitgangselco is dat de ESR van die elco. Een serie weerstand zou ook kunnen, maar dan gaat de uitgangsimpedantie van je voeding omhoog...

Bij die koppel C op de rail zit die serie weerstand al in de het stuk draad/printspoor tussen regellus en ontkoppel C. Daarom noemde ik ook de zelfinductie van dat stukje draad/printspoor, dat helpt hier flink.

en dat gebeurt dus kennelijk zonder grote verliezen, want er is niets met een grote koelvin (behalve een diode en een tor...)

Het geheim is dat het rendement best laag mag zijn, omdat die hulpvoeding nauwelijks stroom hoeft te leveren...

groet, Gertjan.

[Bericht gewijzigd door miedema op donderdag 15 december 2016 11:32:58 (12%)

@Gertjan, ik heb in eerste instantie gekeken bij normale belastingen en toen al gezien dat er secundair sterke asymmetrie was tussen de periodehelften. Daarna ben ik bij kortsluiting gaan meten, dat interpreteert wat gemakkelijker. De asymmetrie is nu (na verwisseling) wel wat minder geworden. Vreemd allemaal.
Het losnemen van de afscherming maakte niets uit. Met ohmmeter geen sluiting kunnen ontdekken.
Voor de zekerheid heb ik ook nog tegelijk netstroom en primaire stroom (direct aan de trafo) gemeten, geen verschil. Dat bevestigt dat het filter goed is.
Met een enkele draadlus om een trafobeen heb ik inductiespanning gemeten en daaruit de flux en B (beide op een onbekende constante na) berekend. Het piek-piek verschil in B is 3.0 T en de golfvorm ziet er mooi symmetrisch uit. Bij symmetrische variatie rond 0 T zou het variatie tussen + en - 1.5 T zijn en dat lijkt me vrij normaal voor een voedingstrafo. De B golfvormen onbelast en 4 A belast zijn vrijwel identiek; de laatste heeft slechts een iets kleinere piek-piek variatie. Al met al naar mijn idee geen indicatie dat er sterke verzadiging optreedt. Ik kan nog eens meten met een pick-up spoeltje of Hall-sensor maar ik geloof er eigenlijk niet meer in.
Het is zo vreemd dat de onbelaste primaire stroom helemaal niet abnormaal is. Bij een interne sluiting zou ik ook onbelast al een afwijkende primaire stroom verwachten.
Het blijft puzzelen.
Albert

flash2b

Special Member

Met een ohmmeter kan je m.i. beperkt sluiting in een transformator bepalen.

rbeckers

Overleden

Trafo testen m.b.v. een 50Hz sinus spanning van een paar volt op een wikkeling. De andere wikkeling(en) op een scoop aansluiten en de vorm van het signaal controleren.
Indien nodig spanning verhogen.

Op 15 december 2016 13:43:39 schreef flash2b:
Met een ohmmeter kan je m.i. beperkt sluiting in een transformator bepalen.

Met een ohmmeter kan je prima sluiting tussen de wikkelingen en het aardscherm detecteren.

four NANDS do make a NOR . Kijk ook eens in onze shop: http://www.bitwizard.nl/shop/
miedema

Golden Member

Ha Albert,

Ik heb net mijn eigen foutzoek-puzzeltje opgelost (Philips LCR meter), dus is er weer ruimte in het hoofd voor jouw probleem :-)

Als je metingen met draadlus om de kern niets opleveren is er inderdaad weinig reden meer om (hetzelfde) nog eens met een spoeltje te bekijken. We raken wel aardig door de opties heen...

Eens met flash2b wat betreft trafo kortsluiting testen met een Ohm meter: Die trafo wordt van binnen flink warm tijdens bedrijf. De wikkelingen zetten uit, en zo kan er tijdens bedrijf een sluiting zijn die er koud niet is. Ook kan slechte isolatie niet doorslaan bij de paar volt van de meter, maar in bedrijf wel...

Een paar losse ideeën:
- Zet je stroomtang eens op de stuurdraad van de thyristoren.
Wellicht is er een thyristor stuk, en loopt er een flinke stroom door die gate. Dan moet er op je stuurprint ook flink wat mis zijn, maar je hebt vuur & rook gehad...

- Het zobal netwerk C15 R46 zit via bedrading op een andere print. Kan daar ergens een sluiting, bv tegen massa, in zitten?

Als het niet in de trafo zelf zit, dan moet er toch èrgens secundair een stroom lopen.... (Die niet door de spoel gaat)

succes, Gertjan

miedema

Golden Member

Ik wil nog even een plaatje laten zien...

Ik heb net een Philips LCR meter gerepareerd, waar precies dezelfde kleine 22uF/25V elcootjes in zaten als in veel Delta voedingen. Ook deze waren 30 jaar oud, en allemaal slecht...

Ik weet dat ik als een defecte grammofoonplaat ga klinken, maar ik weet ook dat ik met een mooi Agilent plaatje altijd aan kan komen :-)

Daarom heb ik van alle oude elcootjes, samen met een nieuwe, de impedantie curven gemeten:

http://www.miedema.dyndns.org/co/2016/delta/Elcos-22uF-25V-oud-nieuw-600pix.png

De onderste groene curve is het nieuwe elcootje. Je ziet dat het bepaald geen low-ESR elco is, maar de bodem is wel mooi vlak over een vrij breed frequentie bereik. (lage Q)

Omdat ik alle elco's in 1 grafiek geplot heb kun je ook mooi de tendens zien: Gemiddeld is de capaciteit gehalveerd, en de ESR een factor 10 verslechterd. Die rode wilde mijn capaciteit meter niet meer als Elco zien....

Hieronder de meetresultaten van mijn Peak ESR tester in tabelvorm:

code:


elco     capaciteit     ESR     tracekleur
----     ---------      ---     ----------
nieuw     27,5uF       1,49R     groen

oud1        -          open      rood
oud2      1,14uF       7,6R      geel
oud3      11uF         8,4R      blauw
oud4      7,4uF        10,52R    wit
oud5      14,8uF       11R       geel

Dit overziend zullen jullie toch met mij eens zijn dat deze elcootjes gewoon aan vervanging toe zijn :-)
Mogelijk doet je voeding het nog wel met deze elco's, maar z'n originele specs zal hij lang niet meer halen. En daar had je tenslotte die Delta voor.

Overigens waren die elcootjes bij deze reparatie niet de fout oorzaak. Maar met nieuwe elco's is de troep op de voedingsrails wel een factor 5..10 kleiner geworden.

groet, Gertjan

Op zo'n impedantiemeting is een ideale condensator een lijn, schuin naar beneden met een specifieke hoek. Een weerstand is een horizontale lijn. Zet je deze in serie, krijg je een schuine lijn die soepel overgaat op zo'n platte lijn. Zet je ook nog een L in serie, krijg je een badkuip met een plaate onderkant.

Wat ik niet snap is dat er nog een hoek in de "R domuneert, de grafiek zou plat moeten zijn" lijn zit. Je zou kunnen zeggen, de R in de ESR neemt af met toenemende frequentie. Maar goed. een raar effect.... 1/(j? ω0.2) ?

Wel grappig dat de ESL pas boven de 20MHz duidelijk zichtbaar wordt (en bij de "foute" condensatoren pas boven de 40MHz!).

four NANDS do make a NOR . Kijk ook eens in onze shop: http://www.bitwizard.nl/shop/

@Gertjan over de D050-10:
Het is lastig om direct op de thyristors te meten. Stugge bedrading en te weinig ruimte voor de stroomtang. Zou misschien lukken als ik de achterkant weer weg klap. Het punt is echter dat er een directe draad loopt van trafo naar inductor waar niets mis mee is. De stroom daar kan alleen maar van trafo naar inductor en dan verder. Als er in de trafo niets mis is dan meet ik dus zonder meer de volledige secundaire stroom, afgezien van de 3 hulpwikkelingen waarin ik de stromen ook al eens bekeken heb (en daar was niets vreemds aan). Dus of er nu een thyristor raar doet of wat dan ook, het maakt voor mijn probleem eigenlijk niet uit, behalve als dat de trafo in verzadiging drijft. Ik heb nog geprobeerd een golfvormrecord van de draadlus inductiespanning te maken van de uitstand naar (in een keer) de belaste stand. Integratie geeft dan het fluxverloop met correct nulpunt. Dit loopt spaak omdat ik met mijn scoop (Tek 7854) een te korte recordlengte heb. De tijdsduur waarin de zaak naar een evenwicht gaat is een aanzienlijk aantal 50 Hz perioden. Ook analoog integreren zonder opamp schakeling zal niet meevallen omdat het filter enorm moet verzwakken, zo'n 1000 keer bij RC-tijd van 3 s. Ik denk dat het signaal verzuipt in brom. Maar ik kan het proberen, eventueel met meer windingen om een trafobeen.
Intussen heb ik ook eens de dikke secundaire los gesoldeerd. Met het toestel op uit (om geen last te hebben van het netfilter) heb ik getest op sluiting tussen primaire en secundaire en ook van elk van deze naar massa, min, en overige wikkelingen. Tot 300 V piek aan toe. Geen spoor van lekweerstand te bekennen, wel (natuurlijk) enige onderlinge capaciteit. Dit alles bij koude trafo.
Dit zegt natuurlijk nog niets over eventuele sluiting in wikkelingen zelf. Misschien moet ik ten einde raad alle trafodraden maar losnemen en aan de kale trafo "van alles" gaan meten.
Albert

@rew,

Nu ga je uit van een weerstand zoals je die kent maar E staat voor equivalent en is niet zuiver Ω daarom gaan de low cost ESR meters onderuit.

@ heer miedema,

Met welke L,C,R tester heeft u gemeten ziet er wel goed uit alleen 100MHz is een tikje..... ;)

Groet Henk.

Everything should be as simple as possible, but not simpler.
miedema

Golden Member

Ha Albert,

Ik zocht natuurlijk (wanhopig...) naar mogelijkheden hoe er stroom kan lopen die nìet door die spoel gaat. Dan komen de hulpwikkelingen in beeld. Maar de trafo stromen uit die hulpwikkelingen had je dus al gechecked....

Gegeven is wel dat het fenomeen zich alleen onder belasting voordoet, dus is ook de vraag wat er dan anders is als bij nullast.

Ik heb het gevoel dat je, door in te zoomen op de trafo eigenschappen, iets over het hoofd ziet. De voeding is oud. Is er een isolatie vergaan? Isolatieplaatjes van de thyristoren etc. En er was dat rook en stank moment. Er moet toch iets van aanslag of verkoling te vinden zijn. (spiegeltje, sterke lamp)

groet, Gertjan.

miedema

Golden Member

Ha electron920,

Het tabelletje heb ik gemeten met m'n Peak Atlas ERS70. Een hand-held tester die ESR meet bij 100kHz.

De grafieken heb ik gemeten met m'n Agilent 4395A analyser.
Dit in de netwerk analyser mode (S21 meting) met een zelfgemaakt fixture. De ingebouwde impedantie software kan met de functie "Z transform" het meetresultaat omrekenen naar impedantie.

Wat is er mis om te kijken tot 100MHz :-)

groet, Gertjan.

@Gertjan, over de D050-10. Ja, ik zie misschien iets heel simpels over het hoofd. Moet haast wel zou je zeggen.
Mijn idee om de absolute flux te meten gaat aardig de mist in. Ik ging uit van 0 flux bij het aanzetten. Maar het lijkt er meer op dat ik op deze manier eerder remanent magnetisme meet dan een verschuiving in de magnetisatiekromme. Ik ben begonnen met een analoog filter, 1 M an 10 uF, geeft samen met scoopingang 5 s RC-tijd. Dat werkt wel maar om pretrigger te kunnen opslaan moet ik met een 7B87 plugin werken. Die geeft hinderlijke interferentie met de netfrequentie (en bij VAR tijdbasis lijkt de pretrigger niet te werken). Daarna schoot me te binnen dat het slimmer zou zijn om de voeding abrupt uit te schakelen. Dat gaat heel snel. Dus geen filter nodig en de inductiespanning zelf meten met een gewone tijdbasis en numeriek integreren. Wel een kwestie van geluk hebben om de schakelaar net op het goede moment uit te zetten. De golfvormen waren netjes genoeg maar het gemiddelde fluxniveau tijdens bedrijf was dan weer duidelijk hoger, dan weer duidelijk lager dan het "nul" niveau na uitzetten (vooralsnog onbelast gemeten).
Misschien tijd om het eens even te laten rusten.
Albert

miedema

Golden Member

Ha Albert,

Soms is het inderdaad goed om even te laten rusten...
Tijd om afstand te nemen, nieuwe invalshoeken en ideeën te bedenken.

Wel heb ik het idee dat er nog te weinig met het gegeven gedaan is dat het fenomeen omdraait met het ompolen van de diode/thyristor brug.

Verder, als er inderdaad vermogen kwijt raakt, dan moet er iets warm worden. Dus de voeding langer later pruttelen, kijkend met haviks ogen, en met de hand op de uit schakelaar?

In elk geval ben je flink aan het meten geweest, ken je daardoor je apparatuur weer beter, en de kennis van B-H curven etc weer flink opgerakeld :-)

Tot slot... Het zou kunnen dat je er later achter komt dat die rook heel ergens anders vandaan kwam, en dat het vreemde fenomeen waar je je in vastbeet eigenlijk toch zo hoorde.... Dat is mij ook overkomen :-)

groet, Gertjan.

@Gertjan, ik kon het toch niet laten verder na te denken over die verzadiging. Ongeacht het verloop van de secundaire stroom moet de primaire stroom (gemiddeld over een net-periode) exact 0 A zijn (gesteld dat de netspanning gemiddeld nul is). Dat geldt zelfs bij niet-lineaire magnetisatie en hysterese. Bij mijn D050-10 is de primaire stroom inderdaad gemiddeld nul. Bij enkelfasige gelijkrichting moet er daarom ter compensatie een (relatief vrijwel constante) primaire stroom lopen tijdens de secundaire spertijd, om het gemiddelde op nul te houden. Iets dergelijks geldt voor de D050-10 als de thyristors sterk ongelijk zijn; als de primaire mooi de secundaire pulsvorm zou volgen dan zou er ook tijdens de dode tijden een aanzienlijke stroom door de primaire moeten gaan. Bij mij blijkt dat niet zo te zijn (omdat de primaire pulsen even veel lading blijken te beslaan). Maar het kan ook haast niet met die sterk ongelijke secundaire pulsen; de compenserende DC component zou zo groot moeten zijn dat de kern beslist in verzadiging raakt. Ik had gelukkig eens het secundaire ladingtransport genoteerd: 50 mC en 20 mC, verschil 30 mC in 20 ms, dus de gemiddelde secundaire stroom is 1.5 A. Naar primair circa 1.5 A / 2.8, zeg 0.5 A compensatiestroom nodig. Het lijkt me dat 0.5 A genoeg is om de kern ver te verzadigen (kan ik wel eens meten) en dan gebeuren er natuurlijk vreemde dingen. Dit zou een mooie oplossing van mijn probleem zijn, met een duidelijke boodschap.

Het was sneller geweest om niet na te denken en even op Google te zoeken, "transformer saturation single-phase half-wave rectifier".
Albert

Even voor de minder snelle onder ons... Is jou conclusie nu: "dit is normaal", of "er moet een thyristor kapot zijn"?

Ik heb vanochtend gezocht naar het schema van jou voeding, maar niet kunnen vinden. In het schema van de D035-10 zag ik een constructie met thyristoren die ik wel eerder (in delta voedignen) gezien heb. En die begin ik nu te begrijpen.

Dat gezegd zijnde...

Als je secondair enkelzijdig gelijkricht, dan zou ik verwachten dat er primair nog steeds gemiddeld nul loopt, maar dat er secondair een "compensatiestroom" gaat lopen. Of heb ik het nu mis?

TIP: als je de stroombegrenzing gaat gebruiken, zet eerst de spanning op (bijna) nul, stel dan eerst de stroombegrenzing af alvorens de spanning naar de gewenste waarde te draaien. Hij eet krokodilleklemmetjes anders.... :-)

four NANDS do make a NOR . Kijk ook eens in onze shop: http://www.bitwizard.nl/shop/

Ha heer miedema,

Laat een reactie mooie analyzer en inderdaad rand componenten of probes dat is een probleem en duur heel duur :(
Er is niets mis mee maar een elco is daar niet meer capacitief bij 10 MHz houd het wel op.

Groet Henk.

Everything should be as simple as possible, but not simpler.