Op 22 maart 2019 21:36:23 schreef brains:
Die jongleer kubussen zijn tof, ga je dat opensource maken zodat andere die ook kunnen gaan maken?
Is misschien wel een leuk idee. Er zijn nog wat verbeteringen mogelijk aan de print. (1 "Oeps" is op de foto's te zien ). Ik heb een revisie 2 die alleen nog digitaal bestaat. Ik ben eigenlijk ook van plan een blogpostje te schrijven met meer details van het ontwerp* (Maar dat kan nog lang duren).
De software staat alvast hier.
Die oude radio's zijn er ook geweldig uit. Ik hou van het design van die oude buizenradio's (en andere oudere electronica)
Absoluut mee eens! Schakelaars die "kloenk!" doen in plaats van tiptoetsen die niet reageren tot je zo'n beetje door het ding heen duwt en plastic rotary-encoders zonder tactiele feedback... Apparatuur waar over is nagedacht en wat na járen nog gewoon goed werkt.
@MB: Dank je!
(En: "Hmm. Ik ben nu bezig met een projectje in een dergelijke behuizing, ik zou eigenlijk die sleuven aan de zijkant moeten gebruiken... Maar dan past mijn print niet...")
En, omdat foto's van de print toch wel leuk zijn:
Alles wat op dat breadboard uit de vorige post staat moet wel in 5 cm passen, anders is het niet meer comfortabel te vangen / gooien. (de pcb is 5cm diameter)
Behalve een ADXL op een module, kan 'ie ook direct op de print:
(Maar ze zijn als module goedkoper in kleine aantallen... En het zijn pootloze SMDtjes. (LGA-14). Maar ik wilde toch eens kijken of het lukte, en eigenlijk kan het prima.)
Er zitten wel meer van dergelijke "op moment van bestukken te kiezen" opties op de print. Zoals 22uF SMD elco's of 3x 10uF ceramische condensators parallel. (3 ivm voltage derating van capaciteit. Ze zijn geen (samen) 30uF meer op 12V). Want welk van de 2 blijft beter vastzitten als mijn jongleerkunsten leiden tot een ongeplande valproef van plafondhoogte tot een stenen vloer? Waarschijnlijk de kleinere en lichtere cerco's, maar die moeten dan niet barsten...
Ook zijn de footprints voor de spoelen bewust "te groot" zodat er nog een ander model spoel op kan.
Het witte ding rond de print is geprint in flexibel materiaal, zo kan de print er in klemmen. Op bovenstaande foto zit bij 2 schroefgaten een uitsparing voor een oogje, maar voor beter contact heb ik de oogjes niet daar geplaatst, maar direct onder de schroefkop. De uitsparing voor het oogje laat echter wel goed zien, dat de print aan beide kanten door een klein randje wordt vastgehouden.
En op ónderstaande foto de onderkant van de print, en de specificaties van het gebruikte flexibele materiaal. "Transparant" vind ik het niet, maar op de rol zit hetzelfde etiket dus het zal wel kloppen.
Eigenlijk zoek ik nog een écht transparant flexibel filament. Net zo transparant als het PETG wat ik voor de rest van de behuizing heb gebruikt.
Bovenstaand is hoe de behuizing uiteindelijk geworden is. Er zit (half onbedoeld maar wenselijk) een leuk moiré-patroon in, door de overlappende lagen.
Ik wilde oorspronkelijk de jongleerballen / jongleerkubussen inductief laden, om zo geen externe aansluiting te hebben. Die dan onergonomische randjes geven bij het vangen. Vandaar ook de stepdown-module: Dan kan de spanning uit de spoel hoger zijn, en dus de stroom lager. De impedantie van de belasting is dan hoger. Maar, zo simpel is het niet. Want als er stroom getrokken wordt aan de uitgang, gaat de stepdown uiteraard ook meer stroom trekken aan z'n ingang. Dan daalt de ingangsspanning. Waarop de stepdown dus meer stroom gaat trekken...
Dat valt hálf op te lossen door de stepdown pas te laten opstarten vanaf een bepaalde minimum ingangsspanning (ongeveer 15V in dit specifieke geval), en deze goed te bufferen met een elco. Dan stort de spanning wel een beetje in op moment dat de stepdown opstart, maar bereikt een evenwicht op het punt dat er inductief evenveel vermogen wordt overgedragen als gevraagd wordt. (Bij dus een iets lagere ingangsspanning voor de stepdown).
De andere helft echter, is dat als de accu vol is, er (bijna) geen stroom meer wordt afgenomen en de spanning dus stijgt. Tot boven wat de stepdown aan ingangsspanning aan kan. Daarom staat er een (22V) zenerdiode over de ingang van de stepdown, die dan alle inductief overgedragen energie in warmte omzet...
Dat werkt wel min-of-meer, maar door mij nog onbekende oorzaak is een van de stepdownmodules in rook opgegaan. Dan komt de ingangsspanning op de uitgang te staan. Daar hoort 5V te staan voor een lithium-ion lader IC, maar dat arme IC krijgt dan dus op z'n minst 15V voor z'n kiezen. En gaat eveneens in rook op. De Li-Ion heeft een protectieprintje aan boord, verdere schade is daarmee voorkomen. Maar het is voor mij toch reden geweest om voor een eenvoudiger oplossing te kiezen.
Daarom heb ik eenvoudigweg de ingang van de stepdown verbonden met de boutjes waarmee de behuizing dicht zit:
(Met dus 2 schroefoogjes precies onder de kop van de bout / schroef / latenwediediscussieeventerzijdelaten)
Vervolgens heb ik een ladertje met boutjes die precies in de uitsparingen van de jongleerkubus vallen, maar ik zit alweer aan de 5 foto's in een post
*) Zoals foto's van het resultaat van zo'n onbedoelde valtest, en natuurlijk dingen als het schema, en wat nou precies die "Oeps" is die op de foto's te zien zou moeten zijn.