Vandaag was ik bezig met het selecteren van een juist thermokoppel die op de Philips regelaar past een type J.
Daartoe had ik een verwarmingselementje gepakt en aangesloten via een variac. Op het element een koperen blokje met een aantal gaatjes waarin ik de te testen koppels vastklem.
Om de juiste temperatuur te meten was ook een heuse kwikthermomter op het plaatste geklemd.
Vanmiddag liep ik er te dichtbij langs en de thermometer richting de deugdelijke tegelvloer.
Veel akelige en vooral kleine schrfjes en vele, erg vele bolletjes kwik.
Stofzuiger, motblik en veger tja.
Maar kwik dat ligt te liggen gaat langzaam verdampen en die damp inademen is niet slim.
Dus een glazen vat opgezocht met aan de bovenkant een opening en aan de zijkant een buisje dat in het vaatje doorloopt tot vlak boven de bodem.
Wat slagetjes gezocht en daarbij een infuussetje gevonden.
Een vacuumpompje aangesloten op de bovenste opening.
Een infuusleiding op de zijaansluiting en starten maar.
In een mum van tijd werden de bolletjes kwik opgezogen en vormden een forse bol in het verzamelvaatje.
Dan stofzuiger en klaar is pieter.
Het infuussetje heb ik logtroggeld bij een verpleegster tijdens mijn laatste ziekenhuis bezoek ( een carotisdesobstructie) na wat bedenkelijke blikken en na een uitleg van mij waarom... kreeg ik de zaak ( slangetjes, kraantjes, snelkoppelingen ) mee naar huis. Geen naalden, dat ging te ver.
Je hebt ,in tegenstelling tot de mening van vele lieden, nooit te veel troep.