Ik kon het weer niet laten
In Rosmalen kwam ik een redelijk mooie Delta Elektronika E060-0.6 tegen..... Dus die ging mee naar huis, en is nu weer opgeknapt.
Geen bijzondere reparatie, maar wel een mooie reden om voor de liefhebbers weer wat Delta foto's te laten zien
Zo heb ik hem meegenomen:
alle foto's klikbaar voor grotere versie
De algemene conditie was eigenlijk best goed, alleen wat sporen van druipend water of zo....
En zo ziet hij er uit na oppoetsen:
De restauratie was eigenlijk zonder veel bijzonderheden.
Wel nieuw was dat er een stel stickers opzaten die er bijna niet af te peuteren waren door de extreem sterke lijm.
Zo ver kwam ik met peuteren:
De oplossing was om de kap d.m.v. een paar blokjes hout boven m'n PCB pre-heater te leggen. (eigenlijk een veredeld warmhoudplaatje ). Met de temperatuur op 60...70°C werd de lijm zachter, en gingen de stickers er makkelijker af.
Dit is een behoorlijk oude Delta, ik denk van de eerste versie van de E series.
Aan de hand van het serienummer schat ik dat deze van 1977 is. Componentcodes vond ik van 1975 en 1976.
Deze versie is te herkennen aan het aluminium beugeltje rond de shunt weerstand. Daar is Delta Elektronika vrij snel weer vanaf gestapt, omdat dat beugeltje zò heet kon worden, dat de print rond het bevestigingsgat ook verschroeide... Dat had mijn eerste Delta.
Verder heeft deze Delta nog de erg mooie grote Colvern potmeter voor de stroominstelling. Ook nog enkelslag instelpots voor de V en A meter instelling (boven de brugcel), en een neon indicatielampje.
De voeding, 42 jaar oud, bleek nog gewoon te werken. Wel met wat rimpel een een beetje oscillatie op de uitgang....
Eerst kwam de insteekprint met regelelektronica aan de beurt.
Met alleen die 2 kleine elcootjes van 22uF/25V vervangen wekte de Delta weer perfect, zonder rimpel of oscillatie! (Eigenlijk business as usual... , ze hadden halve capaciteit, en ESR van 17 en 30Ω)
Natuurlijk heb ik de overige elco's ook vervangen voor mooie long-life typen. Dan gaat ook deze Delta weer een leven lang mee.
Op de stuurprint verder de vermogensweerstand R1 voor de shuntregelaar vernieuwd. Die was wat bruin, en nu zit hij wat verder van de print af, en wat verder van die elco er vlak naast vandaan....
Hier nog een doorkijkje zonder stuurprint:
Hier kun je meteen de nieuwe spanningspotmeter goed zien. De originele Bourns maakte slecht contact, had veel axiale speling. Ik heb er een mooie Heliopot ingezet. Van een radiomarkt, maar nog steeds helemaal spelingsvrij.
De stuurprint er weer in:
Je ziet hier meteen de nieuwe uitgangselco's. De originele hadden een ESR van 0,16Ω, en deze nieuwe long-life elco's hebben een ESR van.... 0,16Ω . Ik kon het niet laten om ze op identieke wijze als de originele te monteren.
Zijaanzicht van de andere kant:
Met de mooie trafo, met maar liefst 2 statische schermen! Een scherm, aan de primaire kant, ligt aan de randaarde, en een tweede scherm, aan de secundaire kant, ligt aan de massa van de voeding.
Dat het blikpakket grijs geschilderd is heb ik nog niet eerder gezien....
Nog wat meer overzichtsplaatjes:
Natuurlijk heb ik alle elco's tijdens het vervangen nagemeten. Eigenlijk was er verder maar eentje matig: C11, een elcootje dat vaker voor problemen zorgt...
Verder waren alle elco's eigenlijk nog prima, met soms een lagere ESR dan de elco's die ik er nieuw in soldeerde....
Deze plaatjes van de originele buffer elco wil ik jullie niet onthouden (ook al heb ik ze al in het HP voedingstopic van flash2b gepost)
Nog keurig op capaciteit, een ESR van 0,04Ω is heel netjes.
En een lekstroom van 0,58µA is toch niet verkeerd voor zo'n grote elco. Al helemaal niet al hij al 43 jaar oud is.....
groet, Gertjan.