je bizarste glaswerk (electronen buis) ...

Je moet dan wel een sterke kast hebben

Ik denk dat zo'n sokkel als op de foto beter zal voldoen.

@Ex-fietser, hieronder:
Ik ben bang dat hij, ook hij bij een "klein beetje" gloeien, dwars door die kast heen schroeit

Het is helemaal leuk als je hem als decoratie nog zachtjes laat gloeien ook. En het Nuon zal dan ook heel blij zijn met jouw als klant.

Hier nog wat YouTube filmpjes, die ik net toevallig tegenkwam:

http://youtu.be/yjMZ5qtyCUc

http://youtu.be/6Oq9VC94vbw

http://youtu.be/QY6V2syGnZA

http://youtu.be/latzy2NDcYg

Mijn bescheiden bijdrage aan de kwikdamp-spree:

Dit is ook een van mijn mooiere buizen. Zoveel speciaals heb ik nog niet, maar die lichtjes

Ah, Een AX50 of een '83'?

Die kerel uit die derde link, die zo'n kwikdamper (met 2 kilo kwik) op zijn zolder even aansteekt. Heb je gezien wat daar op de achtergrond allemaal staat. Die zal ook wel een graag geziene klant bij zijn electriciteits maatschappij zijn.

reken maar http://www.youtube.com/user/Photonvids

Ik heb hem al eens dikke koperen staven zien smelten met zijn transformatortjes...

Op 19 oktober 2013 20:33:41 schreef Tidak Ada:
Ah, Een AX50 of een '83'?

Oh, type vergeten te vermelden.

rara. Hij heeft een UX4 voet...

83 dus

Ik weet dat het eentonig wordt, maar weer eens een fotomultiplicator:

Fernseh FS9-A by JulietMikeBravo, on Flickr

Deze buis was zwart geschilderd om evt. omgevingslicht te blokkeren. Omdat ik achter de pinout probeerde te komen heb ik de verf verwijderd waardoor het mooie stelsel van dynodes goed zichtbaar werd. Over deze buis is helaas erg weinig te vinden. Fernseh zat in de film/video en televisieapparatuur, dus vermoedelijk komt het uit een film naar video converter.

Ik heb maar een Duitse verzamelaar van Fernseh spul gemaild met de vraag of hij iets weet.

Op 18 oktober 2013 12:18:42 schreef Tidak Ada:
Nog even wat nieuw glaswerk, dat ik afgelopen weeekend voor de eigenaar heb opgehaald:

Allereerst een zes-fasen kwikbooggelijkrichter

[afbeelding]

En hier een watergekoelde zendbuis met een gewicht van rond 45 kg
De lengte van de koperen anodecylinder is c.a. 80 cm; de diameter c.a. 25 cm (zie de tegels 20×20).
Die hele anode wordt in een waterbad geplaatst.

[afbeelding]

Beide buizen zijnn van Franse makelij.

Foto's zijn klikbaar

Oppassen met het oppoetsen van zo'n zendbuis.
De koperen anode is meestal lelijk zwart geoxideerd.
Een vriend heeft er eens een van mij gekregen, en wilde hem oppoetsen en in een houten steuntje plaatsen, en plots was ie stuk.

De buis oogt zeer robuust , maar dat is slechts schijn.
Zijdelingse druk op de pootjes door een slechtpassende houder is fataal. De koperen anode voelt zeer hard en stevig aan, maar dat is door de druk van de lucht op de vacuum binnenkant.Een kras of prik kan de buis evenzeer vernielen.
Er is mij ook eens verteld dat die anodes geen zuiver koper zijn, maar voor de stevigheid gelegeerd met Beryllium. De zwarte laag erafvrotten met koperpoets, een doek en blote handen lijkt me dan niet erg aan te raden.
Zou kunnen, want uit de tijd toen ik nog radartechnicus was, heb ik een set antimagnetische schroevendraaiers en sleutels dat gemaakt is uit een legering van koper met beryllium . Er zat een waarschuwing bij, het gereedschap vooral niet te slijpen of te bewerken.

Er is een standaard gemaakt, die steun geeft aan het deel dat er voor gemaakt is. Zie de foto (zie pag 11) van de buis in de zender. Die verchroomde ringen zijn de echte steunpunten.
De houten houder links op de foto is niet de huidige.

Dat van dat beryllium zal ik doorgeven (ik heb de buis zelf niet, hij staat ergens ten zuiden van Brussel).
Overigens ben ik oud genoeg om niet aan een berylliose te sterven, daar is de incubatietijd te lang voor, evenzo voor asbest Maar oppassen is natuurlijk beter

Laat ik ook maar eens meedoen:

Een Hydrogen Thyratron.

http://www.radiomuseum.org/tubes/tube_5c22.html

Uit Electon tubes deel 7 van de blauwe philips serie (juli 1970).

Verder geen toepassing voor

Van die photomultiplier buizen heb ik al vaker in handen gehad op het lab bij verschillende meet apparaten, erg mooie buizen zijn het altijd vind ik. Ik zal de volgende keer dat ik er een in handen heb (of zichtbaar) eens een foto nemen, dat gaat tegenwoordig wat makkelijker nu ik ook aan de smartphone ben

Hier een nieuw stukje glaswerk, dat ik bij Jan Oomis tegenkwam:

Het zwarte stuk, waar de bout doorheen loopt is een ferritmagneet, de beide flapen, waar het glas tussen zit, leiden het veld door de buis.
Geen gloeidraad, alleen twee elektroden aan weerszijden.

Wie heeft een idee ?

Het glaswerk komt van Philips en draagt het nummer 95322

Ander merk maar zelfde nummer. Afgezien van de missende metalen delen lijkt hij er wel op. Zelfde elektroden opstelling.

http://www.radiomuseum.org/tubes/tube_95322.html

Niet echt een ander merk. Valvo is immers een stempeling van Philipsbuizen.

Hoe dat met de ontbrekende magneet zit vraag ik me even af, de werking is me ook nog niet helemaal duidelijk.

De Philips 95xxx buisnummers waren vaak standaardbuizen hernoemd voor speciale toepassingen. De 95105 bijvoorbeeld was een EL42, de 95104 een AZ41.

@Nightwalker:
Ja, dat is hem. Die buis bovenaan bij Radiomuseum is dicht, maar die hoort te worden ingesmolten in een vacuum systeem. Ze worden echter dicht geleverd, opdat de elektroden en het glas geen lucht mogen adsorberen. Dat belemmert de juiste werking. Bij de mijne zie je dat hij is aangesmolten aan een 90° gebogen stuk buis, dat aan de nadere zijde is uitgerust met een vacuumkoppeling.

@maartenbakker:
Dat magneetveld heeft tot gevolg dat de elektronen die de katode verlaten in een werveling komen (Kurkentrekkerregel) net zoals in een magnetron. De kans op botsing met gasmoleculen wordt dan groter. Die botsingen zijn een maat voor het te bewerkstelligen vancuum.

Ik was er al achter gekomen dat het hier gaat om een "koude katode vacuum gauge", maar jouw link naar Radiomuseum is mooier. Jammer dat die lui voor informatie betaald willen worden

Ik kende uit die 95xxx serie al een omegatron. Die vond ik in Heerlen, maar heb hem aan een kennis overgelaten, omdat ik bang was dat hij erg duur zou zijn, niet dus .

Op 5 december 2013 16:03:29 schreef Arco:
De Philips 95xxx buisnummers waren vaak standaardbuizen hernoemd voor speciale toepassingen. De 95105 bijvoorbeeld was een EL42, de 95104 een AZ41.

Heb je daar meer informatie of lijsten van? Staan ze in standaardequivalentelijsten?

Er is weinig over te vinden. De 2 voorbeelden staan op John Hupse's site: http://www.hupse.eu/radio/tubes/IndexValves.htm

Lijkt er op dat die 95xxx nummers voor specials zijn vrijgehouden
Laboratorium apparatuur?

Ik ken ook iets dergeklijks van de Eimac 35TH, die wordt ook geleverd als vacuum gauge. Er is dan aan de zijkant een glazen pijpje aangebakken voor de aansluiting.
Ik ken er geen specifiek typenummer van. Zal eens navragen bij de TCA.

Bij het lezen van een oud boek (Richards, R.K, Digital Computer Components and Circuits, 1957) over digitale techniek uit de jaren 50 las ik over een mysterieus buisje met de naam Trochotron. Nu heb ik een aardige verzameling antieke computers en heel veel onderdelen maar een Trochotron buis had ik nog niet. Een Trochotron is een vinding van de Haydu broeders (die van de Nixie buizen) en is in feite een snelle dekade telbuis die een paar Mhz kan halen, dit in tegenstelling tot een Dekatron die maar op een paar tientallen kHz kan werken. De meeste beam switching buizen zijn niet zo interessant om naar te kijken omdat er vaak een permanente magneet omheen zit danwel een mu-metaal afscherming. Burroughs heeft een beam-X BX-3000 buis gemaakt met ingebouwde permanente magneten (de ronde staafjes; goed zichtbaar) die verder helemaal open is. Het gaat om dit buisjes welke ik even wil laten zien (een pen is een beetje krom):

Leuk buisje voor een klok, beam switching buizen kunnen direct Nixies aansturen. Dit buisje gaat bij mij de vitrine kast in.
Leuk spul, buizen. Ik hoop niet dat ik door het buizenvirus besmet raak

Probeer daar maar eens een socket voor te vinden zelf prutsen, ben ik bang. wel een gaaf ding zo'n trochotron