Het grote fake-onderdelen topic

ijzer? Deze tabs zijn toch duidelijk van koper, en ik kan in de verschillende bakken met componenten in TO-220 behuizingen ook geen enkel ijzeren exemplaar ontdekken.

Blurp: ik had helemaal niet gezien dat die maten ook in de datasheet van ON semi stonden, dat lijkt dus gewoon te kloppen.

Wel raar dan dat ze een veel dunnere tab gebruiken dan gangbaar is; ik kan me in ieder geval niet herinneren dat ik het ooit bij een andere TO-220 heb gezien.

Het lijkt er dus op dat ik ze gewoon kan gebruiken. Mooi!

De tabs zijn meestal messing, maar koper komt ook voor.

Op 16 september 2013 19:42:56 schreef ohm pi:
Tot nu toe dacht ik dat de tabjes van koper waren.

Het is idd koper/messing.

Ik heb het bij LM317's gezien, maar ook bij 78xx en 79xx regelaars.

[Bericht gewijzigd door Henry S. op maandag 16 september 2013 20:06:19 (17%)

ST is een paar jaar geleden begonnen met die dunne tabs. Gelukkig heb ik nog genoeg 78xx van National liggen met dikke tabs.

Zoals ik het zie, komt het er voornamelijk op aan om een goede thermische verbinding te bekomen tussen de achterkant van de behuizing en het koelblok.
De tab, het uitstekend gedeelte boven de behuizing, is niet ideaal. Die kan je stevig vastschroeven aan het koelblok, maar dat garandeert niet dat ook de achterkant v/d behuizing goed contact maakt.
Een dikke tab compenseert enigzins, omdat die wat stijver is, en omdat hij beter warmte geleidt van de "die" naar de plaats waar de tab tegen de behuizing vastgeschroefd is. Maar het lijkt me beter, de behuizing zelf tegen het koelblok te drukken. Liefst met een verend klemsysteem, zoals je dat meer-en-meer in professionele apparaten ziet.

Volgens mij zie je dat voornamelijk omdat het goedkoper is dan een gat boren, draad tappen, en vastschroeven. Ik ben met je eens dat een boutje door de tab niet ideaal is, zeker niet als die tab slap wordt, maar de spankracht op een M3 boutje dat je met 0.5Nm aandraait is echt bizar groot (48kN als er geen wrijving zou zijn), en daar kom je met een veertje niet bepaald bij in de buurt.

Nu is de kracht waarmee je het ding aandrukt natuurlijk niet heilig, maar het heeft wel een flinke invloed op de thermische weerstand. De vraag is hoe hard dan hard genoeg is.

Een ander nadeel van zo'n dunne tab lijkt me dat het ding minder thermische capaciteit krijgt, en daarmee slechter bestand is tegen korte piekbelastingen.

[Bericht gewijzigd door SparkyGSX op maandag 16 september 2013 22:34:47 (12%)

Volgens mij was er ergens ooit een test mbt het aandrukken van koelprofielen op chips. Ik kan me helaas niet meer herinneren waar ik dat las, maar het bleek dat er niet veel kracht nodig was om in de buurt van het optimum te komen qua warmteoverdracht.

Wat betreft die 48kN met een M3 boutje: ik kan me ook voorstellen dat hoe harder je hem aan de tab klemt, hoe meer hij thv de die 'opwipt'.

Even andere fake componenten: USB-serial converter chips. PL2303 bijvoorbeeld, of ftdi232.

Ik heb een (waarschijnlijk) fake PL2303. (USB-serial converter van DX. Werkt prima onder ubuntu, maar absoluut niet onder windows, niet met de drivers van prolific, iig.). (EDIT: Windows Vista, XP en 7 getest)

Maar ik snap het niet. Als die lui al die moeite doen om zo'n chipje te maken, waarom zetten ze er dan niet gewoon een eigen merk op?

Chips van borden solderen, afschuren, herlabelen, etc. als oplichtingspraktijk lijkt me nog doenbaar voor een crimineel in een schuurtje met een schuurmachine.

Maar zo'n USB -serial chip maken (evt. van gestolen ontwerp, weet ik veel), en (laten) produceren... Dat lijkt me een stuk moeilijker. Eigenlijk net zo moeilijk als "echte" PL2303's maken. Waarom maken ze dan geen echte "my2303"'s ofzo? (Liefst natuurlijk ook netjes naar eigen ontwerp)

Want die chip op zich is goed, met de linuxdrivers werkt het als een zonnetje.
Met de meegeleverde windowsdrivers ook (Maar ik weet niet wát er precies is aangepast. Avira vind niks, dus misschien alleen VID/PID, maar het is wel een heel rottige/ideale* plek voor malware, als driver in kernelspace...)
Dus dat kunnen ze blijkbaar. Waarom dan fakes?

Awel, misschien meer iets voor criminelechipbakkersfilosofieforum.net dan circuitsonline.net (Of tweakers.net en hopen dat iemand me uitlegt hoe die drivers te vergelijken/debuggen om te zien wat er aangepast is.)

*)afhankelijk of je Alice of Eve bent...

Er zijn een aantal uit deze serie die niet meer werken onder windows 8. Deze heeft de fabrikant prolific ook netjes aangegeven.

[Bericht gewijzigd door Henry S. op maandag 11 november 2013 23:09:29 (86%)

Tja een merk naam verkoopt nu eenmaal makkelijker.

@Lucky Luke:

Wat nog wel eens gebeurd is dat afgekeurde series/exemplaren door een werknemer de fabriek uitgesmokkeld worden en via de zwarte markt alsnog op de markt komen.

Dan kan het zijn dat de windows-driver (van de fabrikant) wel protesteert (die verwacht een perfect device), terwijl de linux-driver (van een hacker) het allemaal wel goed vind (die is allang blij dat het een beetje werkt).

Op 11 november 2013 22:59:51 schreef Lucky Luke:
Even andere fake componenten: USB-serial converter chips. PL2303 bijvoorbeeld, of ftdi232.

Ik heb een (waarschijnlijk) fake PL2303. (USB-serial converter van DX. Werkt prima onder ubuntu, maar absoluut niet onder windows, niet met de drivers van prolific, iig.). (EDIT: Windows Vista, XP en 7 getest)

Klopt. Niewere Prolific drivers detecteren dat het een fake chip is en weigeren er mee te werken met een vage foutmelding. Gebruik een OUDERE prolific driver.

Zo is het exact.

En dus is er ook (een grote) kans dat de meegeleverde driver gewoonweg een oudere prolific driver is.

Man, Man, Man, wat een miserie!

Dat is toch gewoon niet te vatten?
Je mag er niet aan denken dat zo een counter-feit onderdeel in professionele medische apparatuur beland?
Een pacemaker, bestralingsapparatuur...

Of erger nog in de luchtvaart industrie?
Of bij kernwapens... sorry foute transistor besteld?

Er was laatst in Radar of Kassa een heel programma over namaak, shampoo, waspoeder, dagcrème... Je kan het zo gek niet noemen of het is er wel.

Er zijn zelfs namaak Intel Core-i7 chips!

http://www.hardocp.com/article/2010/03/05/newegg_selling_fake_intel_cp…

En niet te vergeten dat hele gedoe met rotte elco?
Dit word echt griezelig, een horrorfilm.

Langzaam maar zeker zijn ze bezig met elkaar aan het afmaken, echt alles wordt kapot gemaakt door PUUR winstbejag.Zelfs in de voedingsindustrie!

Wat een toekomst staat onze kinderen te wachten?
De vroegere generaties heeft alles werkelijk verknoeid in de wereld, daar dragen wij nu al de gevolgen van.

Soms zou je je schamen dat je een mens bent...

Dit zijn geen mensen, maar aliens, monsters.

En vergeet dan niet de chips met ingebakken spyware! Echt, ze bestaan...
We zijn gewoon stom bezig door allerlei 'strategische' goederen zolals elektronica, maar ook voedsel buiten de grenzen te laten produceren. Alles alleen om het zo goedkoop mogelijk te laten maken en dan een zo groot mogelijke winst te krijgen.
Was er ook niet iets met die motorbouten van dat El-Al vliegtuig, dat in Buitenveldert is neergestort? Ik meen te herinnneren, dat het uiteindelijk ook 'second source' bouten zijn geweest van ongecontroleerde herkomst.
Nee, niet weer gelijk doemdenken en conspiraties zoeken, ze waren gewoon goedkoper en er stonden goedkeuringsnummers in... of ze echt gecertificeerd waren vertelt het verhaal niet.

Goed, weer on topic

Maar dat is allemaal al heel lang aan de gang, langer dan wij denken.

Ik had ooit nog zo een tandy electronica bouwdoos (heb ik nog altijd) met 60 leuke projecten erin.
Daar zat zelfs een kleine chip in met 7 transistors van het BA type.
Een mini versterker eigenlijk.

Daar zaten ook enkele Germanium transistors in zoals een 2SA52 en 2SB56. Alle van Toshiba. Eerste exemplaren verkrijgbaar in 1958!!

Na een foutje met een te zware gloeilamp had ik ze naar de eeuwige jachtvelden verzonden. De kapjes vlogen eraf van de hitte!

Ik moest dus nieuwe bestellen, en dat deed ik bij tandy ook natuurlijk.
Na een paar weken bericht dat ze aangekomen waren.
Groot was mijn verbazing toen ze er precies uit zagen zoals zweetvoetje zijn eerste post hier! Echt waar, inderdaad heel blinkend aan de buitenkant en ik kon de letters met blote hand eraf wrijven.

Wist ik veel, ik dacht dat het nieuwe waren en beter zouden werken!
Nou dat was niet zo kan ik je vertellen. Bijna niks werkte nog en een kristalradio met 1 transistor waarvan de toch sterke zender compleet versmachte in een enorm sterke ruis in de oortelefoon!

En dat terwijl de man zei dat ze even goed zijn in de winkel...
Dan naar de elektronica boer op de hoek, en warempel die kon wel de enige echte van Toshiba bestellen! Ik heb er nu nog altijd in paar in het vakje liggen als reserve!

Ongelooflijk, nu pas besef ik dat!!

Dat afwrijven zegt niks. Philips, Valvo, maar ook buizen van Telefunken en andere hebben een opdruk die je er snel afwrijft als je die buis vaak vastpakt.

Overigesn bestaat het 'rebranden' en andersins herbedrukken van buizen ook al vele decennia (al van vóór WO-II) Slechterikken zijn er altijd al geweest.

Dan kan het zijn dat de windows-driver (van de fabrikant) wel protesteert (die verwacht een perfect device), terwijl de linux-driver (van een hacker) het allemaal wel goed vind (die is allang blij dat het een beetje werkt).

En dan te bedenken dat de gemiddelde linux driver doorgaans kwalitatief van veel betere kwaliteit is die voor windows. De linux driver is tenslotte gemaakt door iemand die weet waar-ie mee bezig is en bij heel veel windows drivers druipt het er vanaf dat de maker alleen een 'how to build a driver' how-to gevolgd heeft zonder enig benul te hebben van waar-ie mee bezig is...

Voor wat betreft de fake-vliegtuig-onderdelen: Er is een aflevering van Air Crash Investigation waarin een staartstuk door zoiets afbreekt. Dan blijken de (gecertificeerde) fakes tot in de airforce one te zitten. De reden voor de namaak: er is veel winst te behalen op een paar bouten. Ik meen dat zo'n ding meer dan $200/stuk opbracht. Een fabrikant lokt het met dergelijke woekerprijzen toch ook wel een beetje uit - wat het niet goed praat. Echter, de pakkans is minimaal (het certificaat vertelt een andere herkomst en zie de maker nog maar eens terug te vinden).

Het zal met electronica componenten niet anders zijn. En we doen er met z'n allen lekker aan mee door alles zo goedkoop mogelijk via vage kanalen (mag ik 'ebay' roepen?) te willen kopen.

Afhankelijk van je definitie van rebranden is Philips waarschijnlijk wereldwijd de grootste buizenrebrander uit de geschiedenis geweest. Maar ook kwalitatief een van de betere producenten; daar zat geen stukje fake bij.

Van dat laatste ken ik een leuk verhaal uit de jaren 50.
De uitval van de "buizen fabrikage band" werd door enkel medewerkers naar buiten geloodst en dan thuis voorzien van typenummer "branding". Apparatuur daarvoor was ook achterover gedrukt.

De dode van branding voorzienen buizen werden vervolgens via een elektronicaboer als DOA teruggezonden waarna ze kosteloos werden vervangen door nieuwe en wel werkende exemplaren.
Dit heeft toch bijna een jaar kunnen duren voordat men er achter kwam doordat het letterype iets was gewijzigd en er buizen DOA kwamen met het oude lettertype.

Kijk hier maar eens :

http://www.vacuumtubesinc.com/VacuumTubesHallofShame.aspx

Ook al met buizen...Ongelooflijk toch?

Maar wie houd zich daar toch in godsnaam allemaal mee bezig?
Te gek voor woorden!

Het ziet er naar uit dat bijna iedereen fake onderdelen in apparatuur heeft zonder het te weten?

Hoeveel mensen hebben de prijs met hun leven betaald door zo een dingen in gevaarlijke apparatuur?
Wanneer is het genoeg? Hoeveel mensen moeten er worden opgeofferd?

Ik voel me opeens niet lekker...

Hi Dame en Heren,

Tja, namaak buizen, hernoemde buizen...

In de tijd dat ik nog veel Prof audio versterkers repareerde en centraleantenne systeem versterkers (ja met buizen!!!)
Had je merken die je liever niet gebruikte.

Twee bekende merken zijn wat dat betreft Haltron en Tungsram.
Beide waren rotzooi!

Je kon die merken meestal wel gebruiken in een radio of TV maar zeker niet voor continu gebruik in Prof. apparatuur.
Vaak minder dan 30% van de leeftijd t.o.v. Philips en Siemens.

Goede buizen waren Philips, Siemens, deze hielden het meestal het langst uit, onder langdurige belasting.

In de centraleantenne systeem versterkers gingen meestal de SQ buizen van Philips.
Nu weten jullie ook waarom in mijn buizen voorversterker een E88CC zit

Mijn 2 cent,
Blackdog

Gerelabelde buizen waren vooral populair in de tijd dat ze schaars werden maar hier en daar nog nodig voor reparaties. Bijvoorbeeld de jaren '70 en '80. Philips had in die tijd de productielijnen al verkocht aan Ei en ik meen RFT, maar had zelf ook nog buizen nodig en kocht die daar dus weer. Voor speciale types zoals de PL802 zijn zelfs officieele transistorvervangers gemaakt. Veel tussenhandelaren kochten restpartijen op.

Edit: Haltron was een van die tussenhandelaren, ook al actief in de tijd dat buizen nog volop te koop waren maar toen ook al vaak in het goedkoopste segment.

[Bericht gewijzigd door maartenbakker op woensdag 13 november 2013 21:16:10 (16%)

[beetje offtopic]
Ook met werkschoenen. Die moeten een stalen tip hebben, zodat je tenen het overleven als er wat op valt, en een "stalen zool", zodat een uitstekende spijker niet meteen je voetzool doorboort.
Dat "staal" mag uiteraard een product naar keuze zijn, zolang het maar aan de eisen voldoet.
Op zeker ogenblik had de afdeling Aankoop zich blijkbaar laten verleiden tot een buitenkansje, wat prijs betreft. Maar al snel kwam aan het licht, dat de "stalen zool" weinig meer was dan een stuk spaanplaat.
Resultaat: de ganse voorraad in de afvalcontainer.
[/beetje offtopic]

Zolang er geld te verdienen valt (hoeft niet eens grof geld te zijn) door spullen na te maken of door inferieur materiaal te gebruiken, zal het gebeuren.
Zelfs signaaldraad ontkomt er niet aan.