Show your projects! Part 34

Op 24 mei 2022 23:30:27 schreef Hoeben:
Schroefjes houden we allemaal over. En hoe meer we er overhouden, des te beter alles werkt.

Ik hou nooit schroefjes over en ik heb nooit schroefjes tekort.
Bij mij past het laatste schroefje nooit in het 'bijbehorende' gaatje. Schroefje is te lang of tekort, of het schroefdraad is iets te grof of iets te fijn.

Ik heb jaren geleden in een laserprinter ooit een een (raar van vorm) beugeltje overgehouden. Nooit kunnen ontdekken waar het ding origineel zat. Ik kon wel aan het montage gaatje zien aan welke kant de schroefkop zat en dat maakte het nog mysterieuzer.

-edit- Nog wat: Wat is een "field mill, een antenne voor DC" (Post van Aart)? Nooit van gehoord, wat zou dat moeten doen?

Een field mill is een elektrostatische veldsterktemeter, een instrument om potentiaalverschil te meten zonder dat er stroom loopt.
Als men er bijvoorbeeld een stuk opgewreven PVC buis boven houdt is zo een veldsterkte van tientallen kV/m te meten.

Elektrostatische elektriciteit is soms interessant, vooral als er dingen onverwacht kapot door gaan

Voor de vakantie had ik een "Insuline koeldoosje" gekocht, simpel dingetje met een Peltier element en een ventilator. Hij schijnt 25 graden onder de buitentemperatuur te kunnen maar als hij <30 Graden kan blijven ben ik al lang blij.
Op de camping zelf heb ik een compressor (camping) koelkastje, dit is meer voor "een dagje weg".

Qua inhoud Chinese telling denk ik want ik tel toch echt 6 pennen op het plaatje (gaan er overigens maar 5 in).

Te voeden met een adapter of vanuit de 3, 18650 oplaadbare cellen.
Aangezien ik een ontzettende z**kerd ben mbt "monotoon" geluid (en nog een heeeeeeleboel andere dingen ) het ding uit elkaar gehaald om eens naar de ventilator te kijken die maakte nogal lawaai.

De ventilator zat gewoon met 2 parkers op het koelelement geschroefd. Met de frees wat ruimte gemaakt op de 4 hoeken, afstandsbusjes er op en de ventilator in rubbertjes vastgeschroefd. Scheelt een stuk qua geluid en als ik hem voorover leg (deksel heeft magneetsluiting) , dus ventilator vertikaal hoor ik m helemaal niet.

Display lijkt gekrast maar daar zit de folie nog op.
Nu nog een 12V->5V convertertje voor in de sigaretten aansteker.

Sinds kort ben ik overgestapt op een ander beeldscherm. Mijn LG 34UB67-B had eigenlijk al sinds het begin een probleem dat het beeld zo nu en dan spontaan wegviel: ook het backlight viel uit en de LED onderaan het scherm gaf aan dat 'ie het spoor volledig bijster was. Na enkele seconden (soms wat langer) kwam het beeld weer vanzelf terug. In die tussentijd, ik dacht eerst dat de PC geheel vastliep, werden muisbewegingen en toets-aanslagen gewoon geregistreerd, dus dat was het probleem niet.

Bij m'n eerste computer schoof ik het nog op de videokaart die (geloof ik) vrijwel maximale resolutie uit moest sturen en ik verdacht daar toch wat moeite mee te hebben in het beperkte Dell Optiplex SFF990 machientje.

Ook de KVM-switch, die op papier helemaal niet bedoeld is om 2560x1080 uit te sturen, er eens tussenuit gehaald, maar het probleem bleef. Het was toen nog wel een probleem waar ik mee kon leven: hoogstens 1 keer per week of zo viel het beeld enkele seconden weg, waarbij ik al snel de videokaart uit kon sluiten. Het probleem trad namelijk bij elke aansluiting op de videokaart én het scherm op, want het eerste wat ik natuurlijk dacht, was een probleem met de connectors. Ook de kabel werd vervangen, maar zonder soelaas.
Dat m'n tweede scherm, op dezelfde videokaart, daarnaast vrolijk beeld bleef tonen, sterkte mij in de overtuiging dat het in het scherm moest zitten, óf dat ik gewoon een slechte plek in huis heb waardoor er... ja... wat dan ook gebeurt.

Toen ik in 2020 overstapte op een beest van een computer met dito videokaart, was ik verbaasd dat het probleem gewoon wéér optrad.
En vervelend: het leek nu vaker voor te komen en werd soms zo erg dat het onwerkbaar werd.

Ook nu weer bleef m'n tweede scherm stabiel beeld tonen.

Opvallend was dat het probleem totaal willekeurig optrad: soms was het bij het opstarten al mis, soms pas na u-ren gebruik. Daarnaast opvallend: het kon gebeuren bij stilstaand beeld, maar ook als de machine het heel druk had: het was dus geen probleem dat de monitor-processor het heel druk kreeg of zo.

Daarnaast verhielp opstarten het vaak, maar niet altijd: er zijn wel dagen geweest dat ik m'n PC maar uit liet en wat anders ging doen omdat het gewoon niet te doen was.

Twee weken terug was ik het echt zat: na twee keer opnieuw opstarten blééf het scherm knipperen en zodanig dat zelfs het met de muis afsluiten een opgave werd (ja ik weet het, zoiets kan ook met de toetsen). Ik besloot een ander scherm te zoeken en m'n LG te laten voor wat het was.

Pa had er wel oren naar, wou ook weten of het bij hem ook optrad, dus plaatste het scherm bij zijn computer. Na 2 dagen of iets dergelijks was het bij hem ook raak, en net zo willekeurig als bij mij, waardoor hij het scherm weer weghaalde.

Vandaag het ding opengemaakt om te kijken of ik ook maar iets kon vinden.

Handdoek op tafel, monitor met het scherm naar beneden wijzend en pogen het ding open te krijgen. Op internet had ik al gemerkt dat er geen handleiding van was hoe deze monitor te openen, maar dat de werkwijze waarschijnlijk vergelijkbaar was met andere schermen: allemaal klemnokjes.

Vóór je begint, deze schroef verwijderen. Dit is de enige schroefverbinding waarmee het plastic van de achterkant aan de print vastzit. Dat is echt een belachelijke constructie, daarover zodirect meer.

Ik begon hier met een platte schroevendraaier. Deze sleuven vind je onderaan de linker en rechterhoek. Door de schroevendraaier in te steken en dan een draaiende beweging te maken, klikte de eerste verbinding open. De rest was daarna redelijk makkelijk. Ik denk dat het openen me een kwartier gekost heeft.

Geheel met de werkwijze op het internet gebruikte ik ook pasjes, maar daar kan ik kort over zijn: daarmee is het me niet gelukt, ik moest echt met een schroevendraaier aan de gang. De plastic rand rondom het scherm lijkt een kandidaat om de nokjes te manipuleren, maar ik kwam er aan de bovenkant ook in de knel met plakband dat zo te zien aan het paneel zelf vast zit, dus daar ben ik snel mee gestopt.
De bolpasjes (die van karton blijken, ik had geen idee) bleken ook niet zo nodig. Waar op internet iedereen waarschuwde dat de klemnokjes anders weer terugvallen en zichzelf weer vergrendelen, bleven ze bij mij prima open staan.
Hier zie je me ook nog met een harde plastic pas in de weer: toen ik bij de hoek het plakband tegenkwam ben ik daar mee gestopt. Het leverde ook 0 voordeel op met openen.

En we zijn binnen. Waar ik dus verwachtte een metalen chassis voor de VESA-mount te treffen, blijkt de VESA-mount aan de plastic achterkant te zitten: al bij aanschaf en montage viel me op dat het aan de mount monteren zo verschrikkelijk flexibel en 'sponzig' aanvoelde ten opzichte van m'n oude scherm.

Verder is de constructie echt belachelijk: de print zit alleen aan de onderkant met 2 schroeven vast en boven nergens: die zweeft maar wat boven het paneel zelf.
Door die ene schroef door de plastic achterkant die weer in een klein metalen beugeltje rondom de aansluitingen schroef en het feit dat de VESA-mount aan het plastic vastzit, krijgt deze print dus alle mechanische stress te verduren bij het uitrekken of induwen van de monitor wanneer gemonteerd aan een muurbeugel.

Verder in deel 2!

Op de print zag ik niets verdachts, dus keek ik ook even onder het koelblokje van de hoofdprocessors.

En tja... Een van de chips is praktisch ongekoeld! Een klein miezerig driehoekje maakt net aan contact met het chip-oppervlak en ook de bovenste chip is niet volledig in contact met het koelschuim.

En ja, daar wordt het overduidelijk goed warm!

Nou ja, dit maar als oplossing gedaan: zelfs dáár is het schuim dus niet groot genoeg voor. Daar betaal je dan bijna 500 euro voor...

Goed, het ding is weer dichtgeklikt en staat nu weer bij m'n pa die 'm weer gaat gebruiken. Hopen dat het een oplossing is, want m'n vader was best wel tevreden met het ding voor z'n radiohobby...

EDIT: juist... dit had dus in 'Show your repairs' gemoeten... wéér de verkeerde

Helaas, vandaag meldde m'n pa, na twee dagen zonder uitval, dat het toch weer raak was. Dan houdt het op en moet het ding maar weg.

Een vervolg op de zwevende magneet. Nu met een paar opampjes (1 LM324) in plaats van een attiny26.

Details, filmpje, en schema op m’n blog.

Natuurlijk hier wel ook even een fototje van de elektronica:

Leuk projectje @lucky luke.

De hallsensor (MLX90242)die je voor het project gebruikt hebt is dit kritisch of volstaat een gelijke hallsensor die de specs benaderen ook?

Ik weet vanuit je blogs dat er ook nog een sensor is de hal815 van elektor.

Gaaf gemaakt! Dat blokje zit daar een magneetje in aan de bovenkant? Anders draait het ding toch op zijn kop of zie ik dat verkeerd?

Het blokje ís een magneet (een W-12-G, de vergulde variant van de W-12-N. Dus 12x12x12 mm N48, 13 gram. Ik zie de vergulde niet meer in hun assortiment, langer geleden gekocht.)

(Maar heel wat verschillende magneten kunnen aan het zweven gekregen worden. Wel andere instellingen voor de regeling).

Op 1 juli 2022 23:26:50 schreef daandc:
De hallsensor (MLX90242)die je voor het project gebruikt hebt is dit kritisch of volstaat een gelijke hallsensor die de specs benaderen ook?

Ik denk dat een andere (vergelijkbare) hallsensor ook moet werken, maar heb dat niet getest.
Op zich is zelfs een andere uitgangsspanning en andere offset niet erg, offset regel je weg als je het setpoint instelt, en je kunt ook wat meer of minder versterken…

Sowieso: Met een andere magneet of een andere elektromagneet (spoel) is het opnieuw spelen met de instellingen (P, D en eventueel offset als de magneet eigenlijk te zwaar is en dus maar wat dichter bij de spoel moet blijven).

Ik heb wel gespeeld met een andere, niet-hall, afstandssensor (optisch). Hoewel dat er naar uit ziet dat het prima gaat werken, is dat nog niet showbaar.

Sowieso bedankt voor je antwoord @ lucky luke.

Ik ga eens op zoek.

Lijkt me een mooi projectje om eens te maken als zo de blaadjes weer van de bomen gaan vallen.

Op 2 juli 2022 12:04:42 schreef Lucky Luke:
Het blokje ís een magneet (een W-12-G, de vergulde variant van de W-12-N. Dus 12x12x12 mm N48, 13 gram.

Dat was niet de vraag, dat het een magneet is snap ik, maar waarom flipt het blokje niet meteen 180 graden en klapt die dan direct tegen de spoel aan?

Ik denk dat je last hebt van een brainfart, henri. Die (electro)magneet is zo sterk dat-ie net zo hard naar boven trekt als Newton de 'zwevende' magneet naar beneden trekt. Ofwel: de magneten trekken elkaar al aan. De 'aantrekkende kanten' zijn al op elkaar gericht. En derhalve is er niks wat 'omdraaien' kan veroorzaken.

Als het spul zou zweven door het 'omhoog' te duwen, dan heb je een ander paar mouwen natuurlijk.

Of ik snap je vraag gewoon niet. Dan kan uiteraard ook

Op 3 juli 2022 21:08:17 schreef EricP:
Ik denk dat je last hebt van een brainfart, henri. Die (electro)magneet is zo sterk dat-ie net zo hard naar boven trekt als Newton de 'zwevende' magneet naar beneden trekt.

Ach ja natuurlijk, dom dom, de onderkant heeft dezelfde pool en die stoot de boel af. Dus het systeem is inherent stabiel (kwa rotatie dus).

Je heb inderdaad gelijk als je de magneet omhoog duwt de boel per definitie instabiel wordt. Dat weet ik van de nodige experimenten met zweeftreinen waar onderin de magneten zitten en dat die moelijk stabiel de krijgen zijn.

In het begin van het corona-tijdperk kocht ik via CO een labvoeding van Philips, een PE1540.
Naarmate ik meer complexe dingen begon te doen, merkte ik dat het hebben van een tweede eigenlijk wel makkelijk zou zijn.
En hoewel de CO-labvoeding al in vergaande staat van werkend verkeerde, besloot ik toch nóg een aan te schaffen. Want wat is er beter dan 1 PE1540? Precies! Twee PE1540's!

Deze kwam echter wel met een mankement (volgens de vorige eigenaar dan): de spanningsmeter sloeg zo nu en dan geheel uit, maar de spanning op de klemmen bleef stabiel. Dat kon niet, want de meter staat rechtstreeks over die klemmen, maar soit, thuis eerst maar eens inspecteren, want dat er al aan gerommeld was, was wel duidelijk gezien de geknutselde netschakelaar.

De binnenkant viel wel mee: ik heb erger soldeerwerk gezien en ook de isolatie was nog wel zodanig dat ik daar vertrouwen in had.

Daarnaast bleek de binnenkant echt gruwelijk smerig: ik denk dat deze in een werkplaats gestaan heeft waar ook metaal geslepen werd, want de meterhuizen van beide meters waren 1 grote kans van metaaldeeltjes. Ook de print was enorm smerig.

Nadat dit gereinigd was en ik nog wat andere zaken had gecontroleerd, heb ik een paar duurtests gedaan. Samen met m'n dummyload en veel verschillende stromen en spanningen heb ik u-ren vermogen weg staan stoken, maar niets vreemds kunnen ontdekken (zoals ik eigenlijk al vermoedde en als dit wel zo is geweest, wil ik best geloven dat al het metaalslijpsel z'n effecten had).

Allereerst besloot ik de Rifa rookbom in beide voedingen te vervangen. In mijn eerste bleek dat het niet lang meer zou duren voor het mis zou gaan, die in de andere voeding oogde nog 'gezond'.
Ernaast ligt de vervanger.

Goed, dan de rest. Het uiterlijk kon natuurlijk niet. Als ik maar 1 voeding zou hebben, niet zo'n punt, maar met een tweede, volledig originele, kon dit natuurlijk niet.

Eerst contact gezocht met Maarten, om te vragen of hij soms een originele netschakelaar had liggen. Helaas ging dat niet door, dus bij de elektronicazaak een dubbelpolige netschakelaar met hevel besteld. Die past niet geheel op de juiste plek, maar iets anders met een zo sterk mogelijk gelijkend uiterlijk kon ik echt niet vinden.

Na het verwijderen van de bramen op de frontplaat, ontstaan door de boor-actie om een andere schakelaar te monteren, knipte ik van 1,5 mm dik aluminium-plaat een stukje dat net iets groter was dan het gat in de frontplaat. Een 18650 cel bleek precies de juiste diameter te hebben, dus het aftekenen was makkelijk.

Past precies.

Met papier-plakband heb ik het vervangende stukje op z'n plaats gehouden. De Kombi-metaal van Bison ligt klaar.

Vervolg hieronder.

Voor het gat in het chassis gold hetzelfde, met als enige nadeel dat het aluminium daar iets van 3,5 mm dik was en ik alleen 3 of 4 mm dik plaat had liggen.

Met eindeloos frezen en vijlen heb ik een stukje van 4 mm praktisch net zo dik weten te krijgen, al heeft het me een blaar opgeleverd op m'n wijsvinger.

Omdat ik dit onderdeel praktisch niet vast kan klemmen, heb ik het gat voor de schakelaar er in geboord vóór het onderdeel gemonteerd werd.

Omdat dit onderdeel meer krachten te verduren krijgt (en ik het spul van Bison niet ken kwa hechtkracht) wapende ik deze verbinding.

Eerst ging het onderdeel eruit en ging ik met een 1 millimeter boortje tot zo'n 3 millmeter van het gat diep, waarna ik met een 0,55 mm boortje doorboorde.
Dit deed ik aan twee kanten en aan de linkerzijkant.

Daarna ging het onderdeel erin en boorde ik met een 0,5 mm in het onderdeel.

Daarna propte ik er messing draad klemvast in. Als ze niet meer verder konden, knipte ik het restant af.

En na het aanbrengen van (ook hier) kombi-metaal: wachten maar...

Hierna krijgt de voorkant van de frontplaat nog een lijmbeurt, waarna ik, na schuren, zo goed mogelijk ga proberen de verf en opdruk te herstellen.

Daarna volgen de interne zaken: door de soldeer-acties voor de andere schakelaar is de bedrading waarschijnlijk te kort om de nieuwe schakelaar te kunnen monteren, dus zal de bedrading vervangen moeten worden.

Wordt vervolgd!

Je hebt nooit teveel voedingen weard

Hoe ga je dat met het verfwerk aan de frontplaat oplossen? Exact dat kleurtje en textuur ga je natuurlijk nergens vinden.

Een beetje vreemde vervanging van die netschakelaar overigens, een meer standaard ding kun je niet vinden, om daar nou een joekel van een gat voor in de kast te moeten boren snap ik niet helemaal.

Als die voeding echt piekt dan heeft het misschien zin om even wat nader naar de U-pots te kijken. Ik ken het ontwerp niet, maar het kan zijn dat als de loper los komt van de baan de spanning naar maximaal gaat.
Dat is niet bepaald fijn als je er een schakeling achter hebt hangen.

Op 3 juni 2022 14:10:23 schreef Aart:
Een field mill is een elektrostatische veldsterktemeter, een instrument om potentiaalverschil te meten zonder dat er stroom loopt.
Als men er bijvoorbeeld een stuk opgewreven PVC buis boven houdt is zo een veldsterkte van tientallen kV/m te meten.

Elektrostatische elektriciteit is soms interessant, vooral als er dingen onverwacht kapot door gaan

Is dat een soort van elektrometer?

Op 25 juli 2022 21:37:30 schreef weardguy:
In het begin van het corona-tijdperk kocht ik via CO een labvoeding van Philips, een PE1540.
Naarmate ik meer complexe dingen begon te doen, merkte ik dat het hebben van een tweede eigenlijk wel makkelijk zou zijn.
En hoewel de CO-labvoeding al in vergaande staat van werkend verkeerde, besloot ik toch nóg een aan te schaffen. Want wat is er beter dan 1 PE1540? Precies! Twee PE1540's!

Deze kwam echter wel met een mankement (volgens de vorige eigenaar dan): de spanningsmeter sloeg zo nu en dan geheel uit, maar de spanning op de klemmen bleef stabiel. Dat kon niet, want de meter staat rechtstreeks over die klemmen, maar soit, thuis eerst maar eens inspecteren, want dat er al aan gerommeld was, was wel duidelijk gezien de geknutselde netschakelaar.

Mocht je interesse hebben: ik heb hier nog een donor PE1540 met nette frontplaat en (volgens mij) originele netschakelaar...

[Bericht gewijzigd door Henry S. op 26 juli 2022 20:57:21 (51%)

Op 25 juli 2022 21:49:54 schreef Sine:
Je hebt nooit teveel voedingen weard

Toch wel Die 2 (en straks de CO-voeding erbij) kwijtraken in het (helaas) nog altijd ouderlijk huis waar ik dus slechts een kamer voor teveel hobbies heb, wordt nog een uitdaging...

Op 25 juli 2022 21:49:54 schreef Sine:
Hoe ga je dat met het verfwerk aan de frontplaat oplossen? Exact dat kleurtje en textuur ga je natuurlijk nergens vinden.

Ik heb een airbrush en heeel veel potjes modelbouwverf. De textuur zal wel een ding worden ja, maar omdat ik de opdruk van de schakelaar nog moet herstellen, kan ik het ook grondiger aanpakken en alles vanaf de blauwe band opnieuw spuiten en daarna de opdruk opnieuw regelen.

Op 25 juli 2022 21:49:54 schreef Sine:
Een beetje vreemde vervanging van die netschakelaar overigens, een meer standaard ding kun je niet vinden, om daar nou een joekel van een gat voor in de kast te moeten boren snap ik niet helemaal.

Nou ja, echt standaard is dat ding dus niet Ik vond het wel wat zeggen dat Maarten er geen had liggen, als er toch 1 een Philips-liefhebber is...

Ook het feit dat het mij niet gelukt is een passend exemplaar te vinden, vind ik wel wat zeggen. Ik heb elke denkbare webshop en winkel wel gehad, maar alles wat ik vond was hetzelfde wat ik al had: een dubbelpolige netschakelaar die dieper is dan het origineel en breder, waardoor ie iets van 2 millimeter of zo uit het hart van het originele gat komt te zitten.

Op 25 juli 2022 21:49:54 schreef Sine:
Als die voeding echt piekt dan heeft het misschien zin om even wat nader naar de U-pots te kijken. Ik ken het ontwerp niet, maar het kan zijn dat als de loper los komt van de baan de spanning naar maximaal gaat.

Ik heb flink op de print lopen tikken en aan de potmeters lopen trekken en doen, maar heb de spanning geen moment aan het pieken gekregen
Ik vermoed echt dat het metaalstof binnenin z'n effecten heeft gehad.

@ Twan: nou, het zou betekenen dat ik het gat in het chassis opnieuw moet openen, maar daar zeg ik geen nee tegen

Op 26 juli 2022 20:23:30 schreef weardguy:

Nou ja, echt standaard is dat ding dus niet Ik vond het wel wat zeggen dat Maarten er geen had liggen, als er toch 1 een Philips-liefhebber is...

Is dat zo'n visoog schakelaar? Volgens mij heb ik er eens eentje aan de CO geschonken met een hele partij (8-10 bananendozen vol) andere onderdelen ruim een jaar geleden.

Ondertussen heb ik weer 2 kratten verzameld met printen voor CO's verkoop stand.

Zo te zien een zwarte tumbler. Ik heb ze liggen maar dan chrome ipv zwart.

https://www.radiomuseum.org/r/philips_dc_power_supply_pe1540.html#

Op 26 juli 2022 20:23:30 schreef weardguy:
@ Twan: nou, het zou betekenen dat ik het gat in het chassis opnieuw moet openen, maar daar zeg ik geen nee tegen

Ik moet bekennen dat ik me in het typenummer vergist heb: ik heb een PE1542 donor liggen.
Mocht je daar interesse in hebben kan het alsnog geregeld worden en kan je me het best een PM sturen.

Ik heb deze voor je liggen

250V 15A